Handbikester (18) uit Beerta zoekt hulp bij Paralympics-droom

Handbikester Melanie Helweg (18) uit Beerta zoekt sponsoren om haar droom te verwezenlijken
Handbikester Melanie Helweg (18) uit Beerta zoekt sponsoren om haar droom te verwezenlijken © Eigen foto
Melanie Helweg uit Beerta heeft een droom. De 18-jarige handbikester wil naar de Paralympics van 2024 in Parijs. Eén probleempje: om daarvoor in aanmerking te komen moet ze veel trainingsuren maken. En dat kost geld.
'Ik heb iets voor ogen. En dat is om over vijf jaar aan de Spelen mee te doen', zegt Melanie hoopvol. Maar daaraan deelnemen is voor veel Paralympiërs nou eenmaal geen geplaveide weg. Veel sporters met een beperking moeten zelf voor de kosten opdraaien die het voorbereidingstraject met zich meebrengt. 

Hereditaire spastische paraparese

Als handbikester timmert Melanie flink aan de weg. Ze heeft hereditaire spastische paraparese (HSP) en doet het zware werk op haar ligfiets daardoor met haar armen. 'HSP leidt tot spasme aan mijn benen, daardoor kan ik niet sporten met mijn benen', legt de Beertster uit.
'Ik vind het belangrijk om in beweging te zijn en sport soms wel tien keer per week', laat ze aan verslaggever Elwin Baas weten. Trainingssessies van drie uur op de handbike zijn bijvoorbeeld geen uitzondering. 'Maar ik ben ook bezig met krachttrainingen in de sportschool.'

Trainingsarbeid

Om in aanmerking te komen voor de Paralympics in 2024 is trainingsarbeid nodig. Veel trainingsarbeid. Het nadeel hiervan is dat die trainingsuren vooral buiten de provincie Groningen moeten worden gemaakt.
'Ik heb één keer per week wel wedstrijden, maar die vinden meestal in Amsterdam, Rotterdam of Limburg plaats. De wedstrijden vinden ook regelmatig buiten Nederland plaats, in Engeland, Spanje of Tsjechië. En dat kost veel geld, denk aan reis- en hotelkosten', vertelt ze.

Droom verwezenlijken

En dus zit Melanie verlegen om sponsoren die haar het juiste zetje in de richting van Frankrijk kunnen geven. De talentvolle handbikester heeft haar zinnen volledig op handbikewedstrijden in het Stade de France gezet. 'Ja, dat is wel iets waar ik van droom', zegt ze bescheiden. 
Ze hoopt dat sponsoren zich melden via haar Facebookpagina. Tot die tijd blijft ze onverminderd hard trainen voor dat ene doel over vijf jaar. 'Hoe ik dat aanpak? Ik sta 's ochtends op om te trainen, daarna ga ik naar school en s' avonds train ik weer.'