'Groene pr-show van één van de grootste vervuilers'

Shell is onderdeel van het probleem, niet van de oplossing. Waar Shell winst pakt, verliest de samenleving. Van Nigeria tot Groningen. Wat mij betreft doen we het andersom: Shell gaat dokken voor haar daden en over haar krankzinnige winsten. We hebben geen boodschap aan de groene pr-show van één van de grootste vervuilers van onze aarde. Voor geen miljoen centen gaan we Shells schaamlap spekken. 

Het is niet aan ons om korter te douchen, een warme trui aan te trekken of vol schaamte in de auto te stappen naar het werk. Shell zit met haar grijpgrage klauwen in ons politieke systeem, in ons onderwijs en boven én onder onze provincie. Nu er geld te pompen valt uit de overgang naar schone(re) energie, staan ze weer hijgerig vooraan. Mijn reactie: (S)hell no!

Shell wil benzine en andere olieproducten verkopen. De grote hoeveelheden grondstoffen voor winstgevende winning komen uit onze aarde. Hierop is momenteel allerwegen veel kritiek: 'Niet duurzaam.' Deze duurzaamheid zal - aldus deskundigen - slechts weinig toenemen door maar één cent van de klant aan de pomp te heffen voor maatregelen ter vermindering van de CO2-uitstoot.

Het levert volgens deze deskundigen jaarlijks slechts enige honderden miljoenen dollars op, terwijl vele miljarden nodig zijn. 'Een druppel op de gloeiende plaat.' Is het dan niet zinvol? Ik denk het toch wel! Het helpt mogelijk onder meer structureel bij het vergroten van ons bewustzijn dat we zorgvuldig met de aarde moeten omgaan.

Hoezeer ik elektrisch rijden ook toejuich, de realiteit is dat bijna alle auto's in Nederland nu nog gewoon op benzine of diesel rijden. Zelf rijd ik op groen gas. Aangezien dit natuurlijk in principe gewoon aardgas is, tank ik bij leveranciers die mij garanderen dat het ingekochte gas ook echt groen is. Hiermee ligt mijn CO2-uitstoot een stuk lager dan bij benzine of diesel.

Maar er is nog wel uitstoot. Deze compenseer ik via mijn tankpasleverancier, die doen namelijk al wat Shell wil gaan doen. Als je hiermee als automobilist alvast een extra bijdrage kunt leveren aan een stukje CO2-reductie, juich ik dat toe. Ooit rijden we zonder uitstoot, tot die tijd is elke gram CO2-compensatie er één!

Shell is duidelijk bezig om te proberen het imago van vervuiler kwijt te raken. Dat is een heel lastige opgave als je werkt met grondstoffen die niet milieuvriendelijk zijn. Het idee om te gaan werken met een vrijwillige bijdrage om bomen te planten vind ik niet echt getuigen van de juiste intenties. Ten eerste worden de kosten extra bij de consument gelegd, terwijl het bedrijf enorme winsten maakt.

Het gebaar zou veel grootser zijn geweest als men had gezegd dat men zonder prijsverhoging een deel van de winst aan dit doel zou besteden. Daarnaast zal men vooral moeten laten zien dat ook Shell van de olie af wil en over wil naar veel milieuvriendelijkere brandstof. En daar lijkt het nog echt niet op.

Wat een onzin. De klant kan een vrijwillige bijdrage leveren voor het planten van bomen. Denkt Shell nu werkelijk dat mensen dit gaan doen? Hoe hypocriet kun je zijn. Het zou Shell sieren, wanneer ze van elke liter zelf een cent zouden storten in een fonds.

Maar nee, dat gaat ten koste van de winst die ze jaarlijks maken. De aandeelhouders zullen gaan morren. Ik zeg: niet tanken bij Shell. En voor de grensstreek: ga lekker naar Duitsland, scheelt toch een paar euro op een volle tank.

Als tekortschietend milieubewaker en klimaatverbeteraar koop ik mijn schuldgevoel af. Ik steun alle goede doelen die zich bezighouden met milieu en natuur. Mondiaal, nationaal of op provincieniveau: als ze maar het keurmerk goede doelen hebben. Immers de enige manier waarop ik controle en zicht krijg op de besteding van mijn donatie. Op dit keurmerk heb ik Shell niet kunnen betrappen, wél op de uitspraak dat ze niet van plan zijn vrijwillig te gaan voldoen aan de Parijs-doelstelling.

Maar als wij vrijwillig nog wat extra geld achterlaten bij het tanken, belooft Shell dat ze (ter compensatie van hun eigen vervuilende bedrijfsvoering) boompjes gaan planten. Tuurlijk geloof ik dat: ook in Afrika waren ze destijds immers fatsoenlijk bezig. Ergo: liever een klimaatmalloot dan Gekke Henkie bij hun benzinepomp. Overigens: een bedrijf dat weigert te verschijnen bij een hoorzitting in de Tweede Kamer over belastingconstructies, verdient het predicaat 'Koninklijke' niet, noch mijn vertrouwen!

Nou zeg, zó kan-ie wel weer! Je moet 't lef maar hebben: één cent extra vragen voor het milieu dat jij zelf in ernstige mate mede verontreinigt. Maar dit is eigenlijk nog tot daaraan toe. Hufteriger (een ander woord schiet me even niet te binnen) vind ik het dat Shell, dat Groningen leegpompt ten koste van veel schade, zowel psychisch als vooral ook materieel, de euvele moed heeft om nu een cent te vragen om 'iets goeds te doen voor het milieu'.

'Doe zelf 's iets goeds', zou ik zeggen, 'en staak onmiddellijk het leegpompen van de Groninger bodem'. Want inderdaad, het zijn Shell en Exxon die dat doen, de NAM is slechts een soort uitvoerder. Samenvattend: het is een gotspe (mooi Jiddisch woord) wat Shell hier doet. Schandalig, mag ook.