'Gemeente Groningen, let op deze mooie zaak!'

© RTV Noord
Het Pepergasthuis uit 1405 is het oudste hofje van Groningen. Woningbouwvereniging Lefier bezit het pand, dat onder meer bestaat uit 29 sociale huurwoningen en een kerkje, dat op zondag veel volk trekt. Lefier is bezig het monumentale pand te verkopen. Prima dat er dan wellicht een hotel in komt, Beter Weters?

Kwetsbare ouderen

Het Pepergasthuis is een monumentale, rustige plek in de drukke binnenstad van Groningen. Zulke mooie onderkomens zijn er haast niet. Er zijn onder andere kwetsbare ouderen in gehuisvest. Een zeer goede zaak. Het Pepergasthuis moet wat mij betreft dan ook  behouden blijven. Er zijn ook nauwelijks bezwaren tegen dit gasthuis. Tenzij je daar totaal wat anders wilt. Zoals een druk hotel met omliggende restaurants en luidruchtige cafe's.

Gemeente geen grip?

Dit zou ik niet willen. Is het gasthuis al verkocht? Heeft de gemeente Groningen geen grip meer op het gasthuis en de omgeving? Is men te laat in actie gekomen? 'Dan zal men op de blaren moeten zitten', lijkt het. Doch dit gun ik echter de bewoners niet. In het geheel niet!  De Stadjers zullen de (mede) betrokken wethouder Van der Schaaf (PvdA) nadrukkelijk moeten vragen om het Pepergasthuis te behouden. Tegen alle andere krachten in!

Sociale woningbouw

Wij hebben in Groningen, met PvdA-wethouders als trekkers, een werkwijze opgebouwd waar ik trots op ben: permanente stadsvernieuwing. Het opknappen van oude wijken voordat ze totaal uitgewoond zijn. Ik durf de stelling aan dat we geen 'achterbuurten' hebben en dat is een keuze geweest, geen toeval. Er is altijd hard getrokken aan het bewaren van een ijzeren voorraad sociale huurwoningen, vaak tegen de verdrukking in. Maar een goed en divers aanbod van sociale woningbouw is essentieel voor een stad waarin ruimte is voor iedereen, in buurten waar het goed toeven is.

Yuppen en toeristen

Het maakt me dan ook behoorlijk pissig wanneer een beeldbepalend en goed functionerend complex als het Pepergasthuis mogelijk verrommeld gaat worden en beschikbaar gesteld aan yuppen of toeristen. Ook hen gun ik het allerbeste, maar elders. Het gasthuis is met gemeenschapsgeld gerestaureerd en dient voor diezelfde gemeenschap beschikbaar te blijven tegen een sociale huurprijs. Linksom, of rechtsom!

Geruchten

Dit lijkt me weer een voorbeeld van geruchten, en geruchten van geruchten. De verklaring voor het willen verkopen van het Pepergasthuis (zoals te hoge kosten van instandhouding en de onmogelijkheid van verduurzaming) klinkt erg plausibel en bovendien: een woningbouwvereniging is niet dé aangewezen instelling om monumenten te bewaren en te onderhouden; integendeel. 

Roeptoeteren

Vanzelfsprekend dient gezocht te worden naar een goede oplossing waarbij instandhouding van kostbaar erfgoed én (sociale) woonfunctie gegarandeerd zijn. Dáár heeft Lefier, zeker nu, een verantwoordelijkheid. En dáár kan de gemeente mogelijk wel een rol bij vervullen, al was het maar door actievere steun aan het Groninger Monumentenfonds. Maar om nu dadelijk in het wilde weg te roeptoeteren dat gemeenschapsgeld én ook sociale woonfuncties gevaar lopen en dat de Woningwet veranderd moet? Beetje kort de bocht, lijkt mij.?

Onze trots

Het hofje van het Pepergasthuis is één van de mooiste plekjes van onze binnenstad. Niet alleen door haar schoonheid en rust, maar ook omdat het één van de weinige plekken is waar nog betaalbare sociale huurwoningen in het hart van binnenstad te vinden zijn. Met de verkoop van het Pepergasthuis wordt niet een stapel stenen tegen een marktwaarde verkocht, maar ook onze trots en het mooie ideaal van een ongedeelde stad. Ook dat is onderdeel van ons cultureel erfgoed.

Minister moet ingrijpen

De stad Groningen heeft al teveel vastgoedbeleggers die schatrijk worden door huisjesmelkerij. Daarentegen heeft de stad te weinig betaalbare huurwoningen. Mensen met een smalle beurs worden steeds verder de stad uit gedreven. Ook hebben we geen zeggenschap meer over onze volkshuisvesting. Corporatie Lefier verkoopt het hofje tegen de zin van huurders, de kerkgemeenschap en de gemeente.
De minister moet ingrijpen. En wij moeten 
zeggenschap terugveroveren. Het Pepergasthuis is een voorbeeld van trotse volkshuisvesting. Dat moeten we koesteren. Wanneer het in de uitverkoop gaat, zal met onze trots en het mooie ideaal, de schoonheid van het Pepergasthuis snel vergaan.

Smalle beurs

Wat een prachtig stukje Groningen is dat en ook nog bereikbaar voor mensen met een smalle beurs.Was dat vroeger eigenlijk ook niet al zo? Het is een monumentaal hofje en moet bewaard blijven. Er zit ongetwijfeld naast corporatiegeld ook gemeenschapsgeld in en het zou dus ook bereikbaar moeten blijven voor wonen en recreëren voor iedereen die van dit soort gebouwen houdt. Het mooiste zou zijn als Lefier de eigenaar blijft en ervoor zorgt dat mensen met een beperkt inkomen er ook kunnen blijven wonen.

Nauwelijks rendabel

Als dat niet kan moeten er op zijn minst voorwaarden worden gesteld bij de verkoop. Dat moet volgens mij te doen zijn, want het zelf onderhouden van dergelijke panden is volgens mij niet of nauwelijks rendabel te krijgen. Het zal duidelijk zijn dat ik het ernstig zou betreuren als een kerkelijke gemeente zou moeten vertrekken omdat de huur zoveel hoger wordt dat het niet meer is op te brengen. Gemeente Groningen: let op deze mooie zaak!

Meer aanbod nodig

De situatie rond het Pepergasthuis brengt twee discussies samen. Ten eerste de vraag of er voldoende sociale huurwoningen zijn en blijven. Die vraag staat los van de vraag hoe we als samenleving omgaan met monumentale panden. Wat betreft de sociale huurwoningen lijkt het mij dat er meer aanbod gewenst is. Als een corporatie bestaande woningen verkoopt, mag dat niet ten koste gaan van de totale beschikbaarheid.

Te weinig geld voor onderhoud

Wat betreft monumenten is de werkelijkheid dat de overheid ze wél wettelijk beschermt maar te weinig budget beschikbaar stelt om ze goed te onderhouden. Als je bijvoorbeeld kijkt naar de vele monumentale panden aan de Hereweg en Rijksstraatweg in Groningen, kun je alleen maar concluderen dat deze er nog goed bijstaan dankzij commerciële en daadkrachtige partijen.

Monumentenfonds

Het zou  zonde zijn wanneer dit monument van functie zou veranderen. Het mag dan wel niet gesloopt worden, maar een hotel of iets dergelijks kan wel afbreuk doen aan dit monument.
Ik begrijp dan ook niet de gedachte van Lefier om dit te verkopen.
En als je het dan al wil verkopen, waarom dan niet aan het Monumentenfonds?

Bestemmingsplan

Waarschijnlijk worden er spelletjes gespeeld. Ik hoop echt dat de gemeente hier toch wat aan kan doen. In mijn beleving liggen er op het gebied van bestemmingsplannen best mogelijkheden. Indien hier een hotel of een soortgelijke functie aan wordt gegeven, wijzigt het gebruik. Dan zal een bestemmingsplanwijziging nodig zijn. Hierin speelt de gemeente een belangrijke rol.