'Moederdag is zwaar, want ik ben nu geen moeder meer'

Het verdriet is groot en juist op Moederdag valt het extra zwaar: 'Ik ben nu geen moeder meer', zegt Erika.

Het team van het tv-programma Expeditie Grunnen staat voor de deur om een bos bloemen aan Erika te geven. Nicht Janita van Dijk heeft hen opgegeven. 'Erika verdient met Moederdag een bosje bloemen,' schrijft ze.

'Haar dochter van 25 jaar is twee jaar geleden overleden. Ik geef haar ook elk jaar een bosje rozen, maar wat zou het mooi zijn als ze ook bloemen van jullie krijgt.'

Hendrik en Erika zijn helemaal verrast en nemen dankbaar het boeket aan. Als presentatrice Léonie Albers vraagt naar hun dochter, laten ze meteen foto's zien.

'Ineke stond vol in het leven,' vertelt Hendrik terwijl hij wijst naar een foto waar ze met een dolfijn zwemt. 'Ze had het altijd druk.'

Toch ging het twee jaar geleden helemaal niet goed met Ineke. 'Ze had de taaislijmziekte, vanaf de geboorte.' vertelt Erika.

'Op den duur heeft ze twee nieuwe longen gekregen en dat ging een tijdje goed. Totdat ze zich steeds vermoeider voelde. En opeens ging het heel erg achteruit. Op haar vijfentwintigste is ze overleden.'

Ineke woonde bij haar ouders en in het huis voelt het ook als een groot gemis. 'We hebben nog een heleboel medicijnen liggen,' zegt Hendrik. 'Die kunnen we gewoon niet wegdoen.'

Hendrik en Erika zijn samen in rouwtherapie gegaan. 'Dat helpt heel erg,' zegt Hendrik. 'Ik was niet zo'n prater. Maar in therapie kreeg ik te horen dat ik meer met mijn vrouw moest praten. En ik kan er nu over praten.'

Juist op Moederdag is het besef groot voor Erika dat ze hun enige kind zijn verloren. 'Ik mis haar nog steeds altijd. Vooral haar grapjes. Ze was zo grappig.'