Door de mand: Kees Vlietstra hoort het donderen in zijn hoofd

© RTV Noord
Sportpark De Wijert, vrijdagavond. Tijdens de training van de korfballers van Nic. barst het onweer los. Als verantwoordelijk trainer stuur ik de selectie naar de kantine. Gun ze allemaal een bliksemcarrière maar niet op deze manier.
De selectie gaat aan de bar zitten. De mannen van het eerste gaan de meisjes van de junioren leren dobbelen. Pik gooien. Leren, je kan er niet vroeg genoeg mee beginnen.
Op het moment dat ik mijn mobiel pak om buienradar te checken, gaat de telefoon. Jongste zoon. Die heeft met zijn team, de C1, de laatste training van het seizoen in Hoogkerk.
'Moi'
'Moi pap. Hé, we zijn hier met de C1 en nou lijkt het me wel tof als ze allemaal bij ons komen slapen. Mag dat?'
Op de achtergrond hoor ik een enorm kabaal. Hij staat ook in een volle kantine. Het dondert en bliksemt in mijn hoofd. Tien ADHD-pubers te logeren in míjn huis op míjn late vrije vrijdagavond. Heb ik daar wel zo'n zin in?
'Nou eh, ja jongen toch', begin ik mijn antwoord waarop zoonlief direct reageert:
'Ja, het mag!' Een gejuich stijgt op in Hoogkerk.
'Bedankt pap. Ik zeg wel dat ze er om iets van half tien kunnen zijn. Oké?'
Beteuterd kijk ik naar mijn mobiel. 'Eh, ja jongen. Tot zo.'
Op de weg van de training naar huis denk ik aan een uitspraak van Donar-coach Erik Braal.
'Je wint of je leert.'
Braal sprak deze oneliner vorige week uit in een interview direct na afloop van de verloren zesde wedstrijd in de de kansloze kampioensrace met Zwolle.
Zwolle won en werd kampioen. Braal verloor en leerde. Hopelijk.
Je wint of je leert. Ter hoogte van de afslag Meerstad dondert en bliksemt het in mijn hoofd. Ben ik een winner of een whizzkid? De uitspraak van Braal impliceert namelijk een tweesprong. Het één of het ander, winnen tegenover leren. Maar is dat wel zo? Kan je alleen maar leren als je verliest? Bullshit natuurlijk. Volgens mij kan je ook leren als je wint. En niet leren als je verliest.
Aan de andere kant; als je alleen maar verliest word je volgens Braal heel slim. Maar slim in wat dan? Slim in inzicht krijgen hoe je hebt verloren? Het gaat er uiteindelijk om of je in staat bent om die verworven kennis om te zetten in winst. Beste Erik, ik wens je veel wijsheid komende zomer. En weet dat ik meer wedstrijden heb verloren dan jij ooit zult winnen.
Het was een net-niet-seizoen voor de Groningse indoor sport. Zowel het Donar van Braal, de volleyballers van Lycurgus, de ijshockeyers van GIJS, de zaalvoetbalsters van Drs. Vijfje en mijn korfballers van Nic. hebben allemaal de laatste wedstrijd in de play-off niet gewonnen. Er wordt dus volgens Braal enorm veel geleerd komende zomer in kennisstad Groningen.
Thuisgekomen is het al een teringbende. Nic./Hoogkerk C1 is in the house. De zolder is ingericht als slaapzaal. Ze hebben het leuk en leren veel van elkaar.
Ik zit aan de keukentafel en lees de kranten van afgelopen week. Vooral het sportnieuws.

Grappig:

Oranje Leeuwin Kika van Es breekt haar hand. Tijdens uitzwaaiwedstrijd. Is nog niet zo makkelijk dat zwaaien. 

Klap van de molen:

Ronald Koeman vindt dat Virgil van Dijk als winnaar van De Gouden Bal moet worden gekozen.
Beste Ronald, heeft u toevallig Messi nog zien voetballen dit jaar?

Aandoenlijk:

Rafaël van der Vaart gaat zijn eigen afscheidswedstrijd organiseren. In Hamburg. Lief. Moest ineens denken aan het 50 jarig jubileum van Henk de Haan. In de Engelstede. Had Henk zelf geregeld. Surprise party voor zichzelf. Henk had heel veel bekenden uitgenodigd om naar Engelbert af te reizen.
Na een paar uur stevig doordrinken knoopte hij een theedoek voor zijn ogen en liet zich door Barend Beltman, als een bokser die naar de ring gaat, naar het podium begeleiden. Daar liet hij onder tromgeroffel zijn blinddoek zakken.
'Ach wat leuk. Wat een verrassing. U hier? Pompompompom.'

Heiligschennis:

De verticale strepen van het shirt van Barcelona zijn niet meer heilig. Komend seizoen speelt de club van Gouden Bal winnaar Lionel Messi met de vaste kleuren blauw en paars-rood in blokjes patroon.
De club liet weten dat het nieuwe shirt een eerbetoon is aan de stad, aan de wijk Eixample, die zich kenmerkt door het blokvormige stratenpatroon.
Bullshit natuurlijk. Money rules. Ook bij Barça.
Meestal loopt FC Groningen in dit soort commerciële waanzin een paar jaar later achter de grote Europese jongens aan. Daarom: Beste meneer Gudde en Fledderus, waag het niet om over twee jaar het heilige groen witte shirt in te ruilen voor een Mondriaan gekleurd pallet aan vakjes 'als eerbetoon aan de karakteristieke huizen aan de Reitdiephaven.'
Het is inmiddels half één. Ik ga naar bed. Doe alsof ik de teringherrie op zolder niet hoor. Dat lukt in fases. Om half vijf schrik ik wakker. Het huis trilt. Aardbeving met epicentrum Meerstad? Slaapdronken loop ik naar de badkamer. Met een donderend geraas en onder luid applaus van zijn teamgenoten komt Thijs van de C1 op zijn luchtbed over de zoldertrap naar beneden roetsjen. Even later staat zijn afdaling op insta.
Heb ze daarna toch maar naar bed gestuurd. Je wint of je leert. Heb afgelopen week weer veel geleerd.