Sauwerder tuinierders brengen eerbetoon aan dorpsgenoot

De plek is moeilijk te vinden en het pad ernaartoe al helemaal niet. Het is een verborgen groene oase. Of zoals Sauwerders zelf zeggen een stukje 'groen paradijs'.
Vanaf de Schoolstraat loopt een klein paadje langs de huizen richting de moestuin. Acht Sauwerders zijn hier aan het tuinieren. En dat ze hier bezig kunnen, hebben ze te danken aan dorpsgenoot Hilje van der Laan.
Twee weken voor haar overlijden in 1982 schonk zij haar moestuin aan de gemeente. Op één voorwaarde: het moest altijd een moestuin of bloemenperk blijven.

Rust

'Dit is een plek waar ik echt tot rust kan komen. Het is fijn om hier bezig te zijn en je kan echt tot rust komen', zegt Janny Leijenaar. Zij beheert een deel van de moestuin.
'Dankzij Hilje van der Laan (1905-1982) kunnen wij hier bezig. We hebben onderzoek naar haar geschiedenis gedaan en we vonden het met ons allen mooi om een eerbetoon te maken'.
Foto uit 1955. Geertje Van der Laan-Oldenhuis en Hilje in de tuin aan de Singelweg.

Naambord

Dat eerbetoon bestaat uit een naambord. Want vanaf dinsdag heet de moestuin: Hiljes Toen. Ook staat er nog een tweede bord in de tuin met een gedicht over Hilje.
'Dit is prachtig'. Alko van der Laan vindt het een mooi gebaar dat de moestuin nu naar zijn tante vernoemd is. 'Daar is de familie heel blij mee. Laatst zijn we voor een familiedag nog in Sauwerd geweest. Toen hebben we hier ook met ons allen gestaan en het ziet er prachtig uit.'

Schoffelen

Dat Hilje een grote passie had voor tuinieren heeft ook Anko in zijn jeugd gemerkt. 'Ik moest de tuin schoffelen maar dat liep een beetje uit de hand want ik deed dat niet zoals het hoorde. Ik schoffelde alle planten eruit.'
'Hilje zei toen: Och och wat heb je nu gedaan. Alles moest dakpansgewijs gespit worden. Dat was ook de laatste keer voor mij in de tuin.'
Hilje van der Laan stond bekend in het dorp als een vrouw die geen blad voor de mond nam. Dat beaamt ook Anko. 'Het was een markante vrouw met een eigen mening. Naast de tuin had ze ook nog een bibliotheek met meer dan honderd boeken. Ze hield zich dus ook bezig met de maatschappij.'

Jong en oud tuiniert er nog steeds

'Ik kom hier heel veel met mijn opa. En een keer heb ik gevraagd of ik zelf bezig mocht. Toen heeft mijn opa mij een stukje grond gegeven', vertelt de 11-jarige Daan Buikema. 'Ik kook ook wel eens met de groenten die ik hier uit de tuin haal.'
Even verderop is de 89-jarige Henk Boer bezig met het water geven van de groenten. 'Dit is een gezellig stukje Sauwerd. Als ik even een praatje wil maken dan ga ik hierheen.'
Boer heeft Hilje nog gekend. 'Het was een geëmancipeerde vrouw. Dat kan je wel zeggen. En ik weet nog heel goed dat ze vaak ging kunstschaatsen hier om het dorp. Dat zag er heel sierlijk uit.'
Foto uit 1977.
Hilje van der Laan aan het schaatsen op 72-jarige leeftijd.

Rijke historie

Janny Leijenaar heeft ondertussen een mand met allerlei stenen voorwerpen gepakt. 'Kijk dit hebben we hier in de afgelopen jaren allemaal gevonden. Van stukken stenen pijpjes tot een ronde kogel. De plek heeft een rijke historie.'
Zo werd de plek zelfs een tijd Canada genoemd omdat er tijdens de oorlog Canadezen met een tent bivakkeerden.
Eén van de mooie momenten blijft voor Sauwerd altijd de wens van Hilje: dat de tuin een toen blijft.
Op deze foto is goed te zien dat de moestuin tussen de huizen ligt. Foto: Google Maps.