Column: Horror vacui

Willem van Reijendam
Willem van Reijendam © RTV Noord
Vakantie krijgt al sinds Jules Vernes 'Twee jaar vakantie' gunstige kritieken in de moderne samenleving. Vakantie is het tegenovergestelde van werken en werken is voor velen blijkbaar een noodzakelijk kwaad. Ergo, vakantie is goed.
Die gedachte wordt ons met de paplepel ingegoten. Kinderen stormen al generaties lang blij die schooldeur uit na de laatste bel, in plaats van met lood in de schoenen naar huis te sjokken bij de gedachte dat ze nu wekenlang opgescheept zitten met broertjes, zusjes, ouders en in het gunstigste geval een ponykamp. Als ze nou nog alleen werden gelaten met een grote stapel stripboeken, een iPad of een gameboy, waren die weken nog wel door te komen, maar nee hoor: ze moeten iets doen. Vakantie moet worden omgebogen in zes weken quality time. Voor kinderen is dat zoiets als elke dag oesters, als hun ouders het maar lekker vinden.
Een fietsvakantie en dan met het hele gezin kamperen in één grote tent, is van de duizenden mogelijkheden natuurlijk het ergst. Zeker in contreien zonder wifi. Maar ook een stedenvakantie met heet asfalt, saaie musea, vies eten en snel smeltende ijsjes, is verschrikkelijk. Ook voor ouders. Daarmee vergeleken is thuisblijven een verademing, als ouders erin zouden slagen hun kleine monsters met rust te laten. Zo zouden ze hun kroost kunnen meetronen naar de Groningse binnenstad, waar, althans volgens de gemeenteraad, niets te doen is voor kinderen. Geen speeltoestellen, geen zandbak, geen achtbaan, geen educatieve speurtocht, geen hutten bouwen onder deskundige leiding, geen cursus schootsteken en mastworpen, geen toneelklasje, geen workshop sterrenkijken of een kampioenschap stoepkrijten. He-le-maal niks. Wat een rust!
Omdat ook in de lokale politiek nu eenmaal nooit iets ongemoeid mag worden gelaten, zetten enkele raadsfracties deze misstand op de agenda. Er moet in de binnenstad meer leuks komen voor kinderen, vinden ze. Want als er wat te 'klimmen en te klauteren' valt, nemen ouders hun kinderen tenminste mee naar de binnenstad. Denk aan een zandbak en klimtoestellen, compleet met rubberen tegels en een bordje 'Rookvrije zone'. Alleen maar achter duiven aanhollen, op een stoeprand lopen, vanaf een brug in het water naar bootjes staren, mensen kijken ('kijk eens wat een dikke meneer!'), en een ijsje eten is natuurlijk niet leuk voor kinderen. Geklauterd moet er worden.
En waarom is dat zo belangrijk? Omdat de horeca dan meer omzet kan draaien, met al die 'reuring' in de buurt. Er moeten gezinnen met kinderen naar de binnenstad gelokt worden. Het is dus net als met die quality time: kinderen zijn hier het middel en niet het doel. Zoals ook kindersongfestivals, kinder-Rembrandts, kinderdemocratie en ander kinderwerk tenslotte bedoeld zijn voor volwassen belangen als kijkcijfers, geld en macht. Maar goed, toch leuk dat de gemeenteraad zelf ook eens een duit in het spreekwoordelijke zakje doet en fijn ook dat ze de mening van de Groningers wil peilen.
Die laten zich op de sociale media niet onbetuigd en wat willen ze? Een fontein! Letten jullie wel op, daar in het stadhuis? Groningers willen geen zandbak maar een FONTEIN in de binnenstad. Een vrolijke fontein die het nietsdoen als het ware uitlokt. Eindeloos in het klaterende water staren, op de rand zitten, met je voeten erin bungelen, het ultieme dolce far niente. We hebben niet méér, maar juist minder vulling nodig en zeker nu. Want vakantie, het woord zegt het al, hoort niets anders te zijn dan een grote leegte.
Willem van Reijendam