Column: Begraven of cremeren

© RTV Noord
Aan veel ontbijttafels zal het wel eens ter sprake komen; begraven of cremeren? Zelf ben ik van het begraven, maar ik worstel met de vraag wie dat mag beslissen; ikzelf of de achterblijvers.
Ik bezoek regelmatig het graf van mijn ouders. Een fijne, rustgevende plek op een oude begraafplaats waar merels fluiten en eekhoorntjes van boom naar boom springen.
Mijn oma lag er al, ik kwam er wel eens met m'n moeder. Op een dag troffen we een dood konijn aan op oma's graf. Kom, we gaan weer, zei m'n moeder en maakte meteen rechtsomkeert. Thuis stuurde ze m'n vader er op uit om het dier een waardig afscheid te geven.
Mijn moeder is begraven, mijn vader gecremeerd. Z'n as hebben we op een zondagochtend begraven in het graf bij moeder en oma. We kregen een spade van de beheerder en mochten zelf een gat graven, niet te diep. Ik las een gedicht voor van Ingmar Heytze, dat m'n vader ooit voor me uit de krant had geknipt. Het gaat over hazen en de laatste regel luidt: 'Hazen zijn omgekeerde egels'.
Het duurt hopelijk nog heel lang maar ik koester het visioen dat m'n nabestaanden ook een gedicht voorlezen bij mijn graf. Dat ze daar zo nu en dan heen gaan en aan me denken. Een natuurgraf lijkt me helemaal het summum. Op wierdebegraafplaats Wierum, waar je als lid van Het Groninger Landschap online je plekkie kunt reserveren. Een graf in je online-boodschappenmand, echt, het bestaat.
Voor 4500 euro plus 1500 euro begraafkosten ben je tot in eeuwigheid onder de pannen. Een ding is jammer, op een natuurgraf mag je geen steen plaatsen, alleen een bescheiden kloostermop. Je geliefden moeten je traceren aan de hand van GPS-coördinaten. Dit staat allemaal in de 'huisregels', die ook vermelden dat je reservering vervalt als zich een beschermde diersoort op je aanstaande graf vestigt.
De vraag is of het in mijn geval zover komt want mijn man is minder enthousiast. Hij zou het naar eigen zeggen een verplichting vinden om mijn graf te moeten bezoeken. Zelf wil hij gecremeerd worden en het interesseert hem geen fluit wat we met de as doen.
We zijn er dus nog niet uit, maar ondertussen heb ik sinds jaar en dag een begrafenisverzekering die ik maandelijks trouw betaal. Een poosje geleden werd ik gebeld: 'Mevrouw van Selm u bent een bekende Groninger dus er komen vast heel veel mensen op uw uitvaart. Dat dekt uw begrafenisverzekering niet.'
Het kwam er op neer dat ik een x bedrag per maand extra moest betalen. 'We brengen wel even een nieuwe polis bij u langs. Trouwens, uw collega Remy van Mannekes is ook bij ons verzekerd, hij kampt met hetzelfde probleem, we hebben hem ook al gebeld.'
Ik was zo verbouwereerd over deze grove privacyschending dat ik vergat om adequaat te reageren. De aangepaste polis werd nog dezelfde middag afgeleverd aan de voordeur. 'k Heb 'm nog niet ondertekend.

Cunera van Selm