Deze dag: Bouw zeehondencrèche Pieterburen begint

© RTV Noord
'Loeskus' heette de eerste zeehond die Lenie 't Hart opving. In een tobbe achter haar huis. De passie van de 'zeehondenmoeder' leidde uiteindelijk tot de bouw van zeehondencrèche Pieterburen. De eerste steen werd feestelijk gelegd op deze dag in de geschiedenis, 7 september 1978.
Bert Garthoff werd bereid gevonden die handeling te verrichten. Hij presenteert in die jaren het populaire radioprogramma 'Weer of geen weer'. Garthoff brengt daarin onderwerpen als milieuvervuiling en natuurbescherming met regelmaat onder de aandacht. De Groninger bioloog Fop. I. Brouwer houdt wekelijks een praatje in het programma, dat hij afsluit met de gevleugelde woorden 'alles wat leeft en groeit en ons altijd weer boeit'.
De opvang van verweesde en zieke zeehonden in de crèche in Pieterburen wordt van harte ondersteund door natuurbeschermers, met in hun kielzog bekende Nederlanders. Prins Bernhard opent in 1993 vier bijgebouwde buitenbassins, quarantaine-eenheden, een publieksinformatiehal en een videozaal. De beschermheer van het Wereldnatuurfonds is goed bevriend geraakt met Lenie 't Hart. Tienduizenden Nederlanders steunen de opvang met donaties. De nieuwbouw die vier miljoen gulden kost, is ervan betaald.
De opvang trekt in die jaren een stroom van 200.000 bezoekers per jaar. Daaronder zijn veel kinderen die zich vergapen aan de aaibare dieren met de grote ogen, die soms smartelijk en luidkeels huilen. Veel pups zijn niet ziek, maar door hun moeder op het wad in de steek zijn gelaten en door medewerkers naar Pieterburen gebracht. Tweemaal, in 1988 en 2002, zorgt een virus voor een slachting onder de zeehonden in de Wadden.
'Een gruwelijk gezicht', herinnert RTV Noord-verslaggever Steven Radersma zich de aanblik die honderden kadavers in grote zeecontainers biedt. Ze zijn door mannen in witte pakken opengesneden, op zoek naar de precieze oorzaak van de massasterfte.
Gebeurtenissen als deze voeden de discussie over nut en noodzaak om zeehonden op te vangen. Immers, de helft van de populatie overleeft het virus niet. Toch blijven er nog altijd duizenden gezonde dieren over. De ziekte trof naar alle waarschijnlijkheid de zwakkere dieren.
Opvang is volgens deskundigen dan ook niet noodzakelijk om de zeehondenpopulatie in de Waddenzee in stand te houden. Net zo min als het structureel toedienen van antibiotica aan opgevangen dieren. De laatste jaren is een bittere strijd gestreden over de weg die de zeehondenopvang zou moeten inslaan.
Lenie 't Hart heeft die strijd uiteindelijk verloren van de 'natuurfundamentalisten', zoals ze haar tegenstanders noemt. Haar naam, die tot 2014 op de gevel stond, is verwijderd. Huilers worden niet zonder meer van het wad gehaald. Uit onderzoek is gebleken dat moeders hun kroost soms wel een dag alleen laten.
Nog altijd brengen jaarlijks 80.000 mensen een bezoek aan het centrum. Ze krijgen er voorlichting over zeehonden, de Waddenzee en aanverwante zaken als het recyclen van plastic. Opgevangen zieke dieren vertederen ons nog steeds. Met de bouw van het centrum is meer dan veertig jaar geleden een begin gemaakt. Dat was op deze dag in de geschiedenis, 7 september 1978.