Column: Voorpret
Tegen de tijd dat u dit leest, is Sinterklaas weer aangekomen in het land, om ons een paar weekjes door de deprimerende herfstavonden heen te helpen. Daarna neemt de Kerstman (vh. Jezus van Nazareth) het stokje over. Het feest is kort, de voorpret lang.
Voor burgemeesters is er nauwelijks voorpret. De intocht van Sinterklaas is voor hen meteen het hoogtepunt, want daarin vertolken zij de belangrijkste bijrol. De rest is naspel: het opruimen van de rommel en dan maar wachten tot het 5 december is. En de voorpret voor die intocht wordt ook nog eens gedempt door dat gedoe van die pro-pietknokploegen versus de zeurpieten van Kick Out Zwarte Piet.
Maar ze stáán er allemaal toch maar, op bordessen, spreekgestoeltes of gewoon een keukentrapje, om de goedheiligman toe te spreken. Want de staande uitdrukking mag dan zijn dat de sint in het land is, premier Rutte of koning Willem-Alexander zie je nergens. Sinterklaas is niet van het rijk, maar van de gemeenten.
Dat zij de gemeenten ook gegund, want waar het rijk geld overhoudt, hebben gemeenten moeite de begroting sluitend te krijgen. Ze zijn het kind van de rekening, als gevolg van de 'decentralisatie' van onder meer de jeugdzorg. Afgelopen week moesten bijna alle gemeenteraden in onze provincie daarom moeilijke knopen doorhakken over bezuinigingen en lastenverzwaringen. En dat vlak voor de intocht van Sinterklaas, als iedereen juist een enorme strooibehoefte heeft!
De OZB-tarieven gaan her en der omhoog, ondernemers moeten extra diep in de buidel tasten, sportverenigingen zijn de dupe, en in Groningen kon met wat creatief boekhouden weliswaar de schaapskudde gered worden, maar moeten Ten Boersters daarvoor wel hondenbelasting gaan betalen. Logisch misschien, want hondenkak is veel viezer dan schapenmest.
Het zou dus mooi zijn als Sinterklaas iets in petto had waar ook gemeenten zich op konden verheugen, maar de oude man heeft in materiële zin weinig meer te bieden dan een handvol pepernoten. Maar in immateriële zin des te meer, want zijn gulheid, de overdaad aan gezelligheid, met heel veel snoep, de kachel een graadje hoger, extra lang opblijven (al moet je daarvoor wel weer wekenlang dat weeë Sinterklaasjournaal uitzitten) en feestverlichting, leiden ons even af van het gure gezondheids- en klimaatcalvinisme waar we in verzeild zijn geraakt.
Even niet wakker liggen van onze stikstofuitstoot. Hardlopen en rauwe prei eten ten behoeve van 'healthy ageing' hoeft ook even niet, want Sinterklaas, die nooit sport, ziet er toch goed geconserveerd uit?
Een maandje strooien dus, voor we weer moeten gaan tobben over 'sociaal domein' en 'energiearmoede'. Maar volgend jaar zit zelfs die maand er niet meer in. Gezien de nationale stikstofneurose wordt dit 'prachtige kinderfeest', zoals de pro-pietknokploegen de intocht sentimenteel zijn gaan noemen, straks ook nog overschaduwd door klimaattweespalt.
Sinterklaas arriveert vandaag per stoomtrein in Apeldoorn. Is die niet kolengestookt, met alle fijnstof van dien? En hoe zit dat met stoomboten? Hebben die geen houtkachel aan boord? Hoeveel stikstof komt er vrij bij wat die schimmel allemaal laat lopen? Moet de sint geen elektrische waterstofboot? Het is een kwestie van maanden voor er een Kick Out Stoombootgroepering is opgericht door klimaatextremisten, gevolgd door een Pro Stoomboot-WA. We verheugen ons er nu al op.