Analyse: Groningen moet nog overstag voor lobby Lelylijn

Maar VNO-NCW-voorman Ton Schroor weet ook: hij moet zich de blaren op de tong praten om de lijn überhaupt op de agenda en in landelijke verkiezingsprogramma's te krijgen.

Enige hulp van zowel de gemeente Groningen als de provincie Groningen is daarbij welkom. Beide bestuursorganen durven de Lelylijn nog niet echt te omarmen, bang om te hoog in te zetten en met lege handen achter te blijven.

In die bescheidenheid zet Groningen vooral in op het versnellen van het bestaande spoor tussen Zwolle en Groningen, zodat de reistijd tussen Amsterdam en Groningen op termijn met een half uur kan worden verkort. Gedeputeerde Fleur Gräper – overigens niet aanwezig in Drachten vanwege het Sportgala - durft voorzichtig naar de Lelylijn te kijken, maar niet voor niets wordt in het coalitieakkoord van onze provincie de Lelylijn niet genoemd.

Internetondernemer Ben Woldring liet maandag juist zien dat Groningen veel groter moet durven denken. De selfmade man Woldring, het voorbeeld van de nieuwe generatie Groningers, liet in een indrukwekkend betoog zien waarom de Lelylijn wel degelijk werkelijkheid kan worden, als bestuurlijk Groningen maar de juiste dingen doet.

Hij noemde daarbij de snelle treinverbinding tussen Lyon en Turijn als voorbeeld. Deze grensoverschrijdende spoorlijn kost 8,6 miljard euro en ruim 40 procent wordt betaald door de Europese Unie. Woldring wilde maar zeggen: dat is andere koek dan enkele miljoenen uit de Europese Unie voor de realisatie van de Wunderline, de spoorlijn tussen Groningen en Bremen. De conclusie van Woldring: de Lelylijn is pas een eerste aanzet tot een extra grensoverschrijdende treinverbinding in de strijd tegen de toenemende vliegconsumptie.

Het optreden van de Groninger wethouder Philip Broeksma (GroenLinks) was voor een deel van de zaal exemplarisch. Hij durfde nog niet vol voor de Lelylijn te gaan, bang om de spoorversnelling tussen Groningen en Zwolle mis te lopen.
Nee, Broeksma kan een voorbeeld nemen aan collega-bestuurder Avine Fokkens, gedeputeerde namens de provincie Friesland. Die liet in niet mis te verstane bewoording weten dat het tijd is voor de Lelylijn, dat het Noorden er vol achter moet gaan staan en dat de tijden ten opzichte van het afblazen van de Zuiderzeelijn zijn veranderd. De huizenprijzen in de Randstad zijn torenhoog, de Lelylijn kan de voortdurende trek naar de Randstad voor een deel stoppen en is een stimulans voor de noordelijke economie, zo klonk haar betoog.

Broeksma – en ook gedeputeerde Fleur Gräper van onze provincie – kunnen haast niet anders dan aanhaken bij de boodschap van Fokkens en de ambitie van Woldring. De Lelylijn staat er goed op en niet vol instappen in de lobby, zal Groningen door andere provincies niet snel worden vergeven.

Want zoals Schroor na afloop concludeerde: als het Noorden niet ambitieus en eensgezind wordt of blijft, kan de Lelylijn zo van tafel worden geblazen in Den Haag. En dat zal Groningen zeker niet vooruit helpen.