'De kou was onderweg mijn grootste tegenstander'

Han Poppema tijdens zijn laatste meters op de atletiekbaan
Han Poppema tijdens zijn laatste meters op de atletiekbaan © Joren Kroon
'Eén gedaan, nog elf te gaan. Het was fantastisch!' Een dag na zijn sportieve beproeving door het Groninger land, geniet triatleet Han Poppema nog altijd na.
Door dit jaar twaalf triatlons in evenveel provincies af te werken, zamelt hij geld in voor stichting het Gehandicapte Kind.

Mist boven het meer

Voor de eerste uit die reeks dook de 51-jarige Poppema donderdagochtend in het donkere, ijskoude water van het Paterswoldsemeer. Vanaf het trapje in de achtertuin van zijn vader begon hij aan zijn zwemtocht van 3,8 kilometer. Een bootje zorgde voor voldoende licht.
'Het voelde alsof ik het avontuur tegemoet zwom. Boven het water hing mist, overal waren ganzen en in de verte doemde een eiland op. Geweldig! Van de kou merkte ik dankzij mijn kitesurfpak weinig. Alleen mijn gezicht was fris. Zonder goed voorbereid te zijn, kun je er ook niet instappen. Dat zou dom zijn.'

Lange wissel

Waar hij tijdens echte triatlons na het zwemmen vliegensvlug wisselt om aan het lopen te beginnen, nam hij daar nu alle tijd voor. 'Dat is het voordeel als je zelf de regie in handen hebt', lacht hij.
'Ik heb dus even lekker gedoucht en aan de ontbijttafel gezeten. Een wissel van drie kwartier in plaats van de gebruikelijke vijf minuten. Je moet nou eenmaal goed voor jezelf zorgen. Dat weet ik uit mijn ervaring als triatleet.'
Het is heerlijk om onderweg je vrouw en kinderen even te zien. Die slepen je er toch doorheen
Han Poppema - Triatleet

Kleine geluksmomentjes

Met een goedgevulde maag begon Poppema aan zijn 180 kilometer lange fietsroute. Via Onnen, Kolham en Harkstede werkte hij een lokaal rondje af in de omgeving van Kardinge. Daarna volgde nog een hele marathon. Moeilijke momenten kende hij amper.
'Een oom en collega's fietsten en liepen met me mee. En het is heerlijk om onderweg je vrouw en kinderen even te zien. Die slepen je er toch doorheen. Onderweg kwamen we ook mensen tegen die me op de radio hadden gehoord. Door hun enthousiasme is zo'n moeilijk moment direct weer weg. Kleine geluksmomentjes worden dan heel groot.'
Steun tijdens het fietsen (Foto: Joren Kroon)

Gewapend tegen de kou

Ook tijdens het fietsen en lopen kregen de weersomstandigheden geen vat op de goed getrainde sportman.
'De kou was onderweg mijn grootste tegenstander. Gelukkig had ik goede kleding en tijdens het fietsen had ik een kleine thermosbeker met warme thee bij me. Ook waren er verzorgingsposten op verschillende plekken. Zonder een goed team lukt het sowieso niet.'

Rondje van de zaak

Rond een uur of acht 's avonds - door de harde tegenwind een uurtje later dan gepland - zette Poppema voet op de atletiekbaan in het Stadspark. Daar werd hij opgewacht door familie, vrienden én gehandicapte kinderen.
'Een geweldige apotheose', noemt hij dat. 'Die kinderen waren zo teleurgesteld dat ik maar één rondje zou lopen, dat ik er nog eentje bij aan heb geplakt.'
Gehandicapte kinderen fietsen met Poppema mee (Foto: Joren Kroon)

Uit het isolement

Die kinderen zijn de reden waarom Poppema aan zijn uitdaging is begonnen. Hij kan het simpelweg niet verkroppen dat er gehandicapte kinderen zijn die langs de kant moeten blijven staan, terwijl andere kunnen sporten.
'Dankzij zogeheten racerunners (racefietsen met drie wielen, red) kunnen zij ook bij een sportclub lid worden. Zo voorkom je dat ze in een isolement raken. Als ik op deze manier, met mijn hele team, daar iets aan kan veranderen zou ik heel blij zijn. De grote grijns op het gezicht van de kinderen die gisteren bij de finish stonden, had al een ontzettende impact.'
De provincie Groningen is uitermate geschikt om elk jaar een hele triatlon te houden
Han Poppema - Triatleet

Waar is de tweede?

Volgende maand staat de tweede triatlon op het programma. Maar over de locatie moet Poppema nog een knoop doorhakken. Veel hangt af van het weer.
'Als het vriest moet ik namelijk in de zee zwemmen, want ik wil alleen in open water zwemmen. Gladde wegen wil ik ook zoveel mogelijk ontwijken. Ik vraag in elk geval zoveel mogelijk aan triatlonverenigingen om mee te denken over routes. Dat maakt het voor mij alleen maar makkelijker.'
Over de route door Groningen, die hij zelf uitstippelde, is hij achteraf lyrisch.
'Ik kan je één ding zegen: de provincie Groningen is uitermate geschikt om elk jaar een hele triatlon te houden. Er is geen enkel excuus om het niet te doen.'