Schroevenverkoper Keizer: 'Mijn docenten zagen het idee niet zitten'

© Wiebe Klijnstra/RTVNoord
Waar menig student een avondje doorhaalt was Jesse Keizer (25) druk bezig om zijn bedrijf in elkaar te zetten. Wat begon als een studentenproject is inmiddels een bedrijf met acht werknemers dat actief is in drie landen.
Wat hij verkoopt? Schroeven.
Sinds afgelopen vrijdag is zijn bedrijf Wovar gevestigd in Groningen.
'Mijn interesse voor schroeven en andere ijzerwaren begon toen ik stage liep bij een ijzerwarenhandel in Meppel', zegt Keizer. 'Het leek mij toen ook wel wat.' Na wat onderzoek kwam hij tot een ontdekking. 'Ik kwam erachter dat de kwaliteit en keuze in de bouwmarkt ondermaats en duur was.'

Pril begin

'Ik had ook interesse in het online gebeuren. Daar zag ik kansen liggen', vervolgt Keizer. Naar aanleiding hiervan besloot hij een minor te volgen. Bij die minor moest hij een eigen bedrijf opzetten. 'Mijn idee was een webshop en groothandel in schroeven, dat zagen mijn docenten niet zitten.' 
'Ik moest mijn idee toen pitchen voor ondernemers in Groningen en die waren positiever gestemd.' Hij kwam bij een houthandelaar terecht die wel heil in zijn idee zag. 'Hier ben ik afgestudeerd. Tijdens die periode hebben we regelmatig gespard en hij wilde me een kans geven. Er was een hoekje 'over' in zijn magazijn, daar mocht ik beginnen.'
Alle begin is moeilijk, zo leerde Keizer: 'Als je net begint dan loopt het niet echt storm. In het begin werkte ik best wel lange dagen en pas na twee maand kwam de eerste order. Dan vraag je je wel af waar je het voor doet.'

Beginnen als student

Volgens Keizer hielp het ook niet dat hij nog student was toen het begon. 'Een bedrijf opzetten is heel simpel, je gaat naar de kamer van koophandel en je bent klaar. Maar als student heb je weinig geld en nul ervaring.'
'Je denkt dat je heel wat weet als je afgestudeerd bent, maar dat is niet zo. Je hebt wel een netwerk maar dat zijn jongeren. Je neemt sneller iets aan van iemand die jarenlange ervaring heeft.'
Hoe harder mensen gingen schreeuwen dat het niks werd, hoe gemotiveerder ik werd
Jesse Keizer - Schroevenhandelaar

Struikelblok

Keizer: 'Dat het zo lang duurde was best een struikelblok. Voordat het echt op gang kwam waren we drie maand verder, dat is natuurlijk niet heel lang maar zo voelde het wel.' In die tijd kreeg hij in zijn omgeving veel reacties.
'Sommige waren positief maar er waren ook heel wat negatieve geluiden. Ondanks dat wilde ik niet opgeven. Ik had niet veel onkosten maar op den duur wil je wel waar voor je bloed, zweet en tranen.'
Keizer moet lachen als hij terugdenkt aan die tijd. 'Hoe harder mensen gingen schreeuwen dat het niks werd, hoe gemotiveerder ik werd om het te doen slagen.'

Advies

'Het is in het begin lastig om te bepalen wanneer je naar advies luistert en wanneer je je eigen koers volgt. Als het bedrijf groeit wil iedereen wel even zijn of haar mening laten weten, dat is in het begin wel iets minder.'
Keizer is ervan overtuigd dat hij het ook zonder advies had gekund. 'Maar dan had het veel langer geduurd om te komen waar we nu zijn.'

Niet zelf meer orders pikken

Nu is Wovar verhuisd naar de stad Groningen. Met miljoenen schroeven in de stellingen, en acht werknemers. 'Gelukkig hoef ik zelf de orders niet meer te pikken. Daar heb ik nu goeie, jonge jongens voor die keihard werken. We hebben een goed team. Het is gezellig onderling.'
Behalve Nederland, richt Wovar ook zijn pijlen op de Belgische en Duitse markt. Keizer: 'Ik droom ervan een groot imperium op te bouwen. Ik geloof er 100% in.'
Met zijn leraren, die het een tijdje terug nog niet zaten zitten, heeft hij nog geen contact weer gehad. 'Maar ze zijn altijd welkom voor een kopje koffie.'