Column: Luxeproblemen
De prinses op de erwt uit het gelijknamige sprookje van Andersen was zo gevoelig, dat ze door het bewuste erwtje onder een stapel matrassen de hele nacht uit haar slaap werd gehouden. Dat bewees dat ze een échte prinses was.
Naar analogie zou een Topsport Talentschool die plat ligt zodra de wifi het niet meer doet, daarmee dus ook bewijzen dat het een échte Topsport Talentschool was. Als een raderwerk zo fijn is afgesteld dat het tot stilstand komt door het kleinste korreltje in de tandwieltjes, dan moet het wel een buitengewoon precieuze school zijn, helemaal geschikt voor Topsport Talent. Want tegenwoordig bén je een talent (of niet), waar je dat vroeger hád.
Het overkwam afgelopen week de Topsport Talentschool (als je de naam maar vaak genoeg herhaalt, wordt 'ie vanzelf gewoon) in Groningen. Omdat je op een Topsport Talentschool natuurlijk niet met zware boekentassen moet gaan sjouwen, want dat kost net die energie die je als talent nodig hebt voor je topsport, is het onderwijs daar 'digitaal'. Je huiswerk zit in je laptop, of beter nog, zwerft ergens rond in een 'cloud', want dan kun je er altijd en overal bij. Als er wifi is, tenminste.
Toen die wifi woensdag uitviel, had de Topsport Talentschool aan de Melisseweg dus geen andere keus dan de leerlingen maar naar huis te sturen. Digitaal onderwijs zat er even niet in. Het zou flauw zijn om de school voor te houden dat de kinderen, pardon Topsport Talenten, analoog toch ook leuk bezig gehouden hadden kunnen worden. Wat tafels opzeggen, rondjes rennen op het schoolplein of eindelijk eens dat verdomde Wilhelmus oefenen, wat juist Topsport Talenten van pas kan komen bij de vele prijsuitreikingen die hen nog te wachten staan. Onredelijke suggesties. Zoals een prinses op de erwt niet kan slapen, zo ligt een Topsport Talentschool zonder wifi meteen plat.
Het incidentje roept het woord 'luxeprobleem' op. Iets als 'Deine Sorgen möchte ich haben'. De kindertjes in Afrika hebben geeneens te eten en wij kunnen niet zonder WiFi. De aard van de problemen zegt iets over onze welstand. Zo heeft de stad Groningen nog nooit zo'n vastgeroeste woningmarkt gehad. Er staan nog maar zo'n 200 huizen te koop. Heel vervelend voor mensen die nu een huis zoeken, maar het bewijst wél hoe graag mensen in de stad willen wonen. Een bakker waar elke ochtend een lange rij staat, moet wel een hele goede zijn. Een stad zonder grotestedenproblematiek is geen grote stad.
Ook worstelt de stad, net als andere grote steden, met vuurwerkoverlast. Terwijl de kindertjes in Afrika geeneens rotjes hébben, klagen de stadjers, nou ja, sommige, dat het wel erg hinderlijk is, al dat geknal rond oud en nieuw. Hulpverleners worden belaagd met vuurwerk, het fijnstof is verstikkend en huisdieren kruipen onder de bank. Weliswaar is er hier nog geen raadsmeerderheid voor een algeheel vuurwerkverbod, maar het lijkt erop dat er volgend jaar niet meer geknald mag worden. Weer een stadsprobleem opgelost (en ongetwijfeld een nieuw volksmennersthemaatje erbij) maar het blijft een luxeprobleem.
De Topsport Talentschool (best een gewone naam, eigenlijk) had haar luxeprobleem al na een dag weer opgelost want wifi is hier net zo vanzelfsprekend als vers kraanwater. Of dat ook geldt voor hoofdrekenen en ontleden is helaas nog maar de vraag.
Willem van Reijendam
