Rechter acht mishandeling van vijf kinderen door moeder niet bewezen

De ontkenning roept bij de kinderen en vader, die allemaal in de rechtszaal zitten, veel emotie op. Volgens het Openbaar Ministerie heeft de moeder de kinderen drie jaar lang mishandeld.

Zo zou ze de kinderen aan de haren hebben getrokken, van de trap hebben geduwd, geslagen en geschopt hebben, in de kou in een schuurtje hebben opgesloten en te weinig of geen eten hebben gegeven.

De mishandeling zou zijn begonnen na de scheiding van de ouders. De kinderen zijn na de drie jaar bij hun vader gaan wonen. Volgens de moeder is er helemaal niets waar van de tenlastelegging. Zij denkt dat de vader en zijn toenmalige vriendin de kinderen hebben opgestookt.

Rechter Van Bruggen vindt dat het bewijs van het Openbaar Ministerie vrij algemeen is. In het dossier zitten wel verklaringen van drie kinderen en een verklaring van de Kinderbescherming die stelt dat de kinderen getraumatiseerd zijn door de mishandeling, maar zowel de school als de huisarts geven aan nooit signalen te hebben gezien. De laatste wijt het trauma bij de kinderen aan de vechtscheiding tussen de ouders. 

De officier van justitie vindt de kindermishandeling wel bewezen. Gezien de persoonlijke omstandigheden van de moeder, die na een hersentumor gehandicapt is, en de lange duur van het onderzoek eist ze een voorwaardelijke celstraf van drie maanden met een proeftijd van drie jaar. Het gevraagde contactverbod verwijst ze door naar de civiele rechter.

De politierechter denkt er anders over. Hoewel hij de verklaringen van de kinderen consistent vindt, komt hij tot vrijspraak. 'In een strafzaak zijn vermoedens niet genoeg, ook niet als ze sterk zijn. Het bewijs is niet sterk genoeg voor een veroordeling. Ik kan niet met zekerheid vaststellen wat waar is en wat niet.'