Door de mand: Kees Vlietstra stopt met stoppen

In de proloog voel je de pijn als Van Basten naar de wc kruipt omdat hij niet kan lopen. Verrotte enkel. Op de achterkant van het boek staat: 'Van Basten is een van de grootste voetballers aller tijden, maar is voor velen altijd enigszins een mysterie gebleven, een enigma, iemand die ogenschijnlijk nooit het achterste van zijn tong liet zien. Intelligent, analytisch sterk, welbespraakt, maar uiterlijk onbewogen, wellicht zelfs emotieloos.

'Heb Van Basten ooit een keer live zien spelen. In de Kuip. Nederland-Griekenland, kwalificatie EK '88. Samen met klasgenoot Arnold Reinders spijbelen van school, in de bus naar Rotterdam. Van Basten scoorde met een halve volley uit een corner.

De volgende dag moesten we ons melden bij de conrector. Week nablijven. Deden we lachend. Van Basten, wat een held. In Basta vertelt de topscoorder over zijn strijd met de pijn. De pijn die hem heeft doen stoppen met voetbal. Verplicht stoppen met het mooiste wat er is. Kippenvel-hoofdstuk.

Sla het boek dicht. Denk aan mijn eigen sportcarrière. Wil ook zo graag weer sporten. Echt sporten, met een bal, rennen, springen, duiken, schieten, scoren, juichen, derde helften. Kon het maar weer. Terug naar Basta. De Marco van Basten van Engelbert heet Filosofen Paultje. Donderdag kwam ik hem tegen bij de groenteafdeling van de COOP op Lewenborg. Hij had wat grijze haren gekregen.

Filosofen Paultje ging voor makkelijk die avond, hij had een magnetronmenu in zijn mandje. De begroeting was hartelijk. 'Keessie, wat doe jij hier mienjonge? Wil je nu al een voetbalplaatje van me? Dat duurt nog even hoor.'

Even uitleggen. Vorige week kreeg ik een e-mail van de voetbalclub. Mijn oudste voetbalt meer af dan toe in Engelbert JO 19. In de mail werd toestemming gevraagd voor het portretrecht van zoonlief. De club heeft namelijk een lucratief contract afgesloten met de COOP in Harkstede voor voetbalplaatjes.

Alle direct betrokkenen bij de club komen op de foto en bij aankoop van een bepaald bedrag in de supermarkt krijgen de klanten een zakje met voetbalplaatjes. Die ze kunnen inplakken in een speciaal Engelbert-boek.

Prachtig concept. Als ik CEO van Jumbo of Albert Heijn was wist ik het wel. Dit idee groots uitrollen. Kan vast ook op eredivisie niveau. Plaatjes van Hakim Ziyech, Sergio Padt, Dick Advocaat, Romano Postema. Wie wil dat nou niet?

Maar goed, Engelbert gaat dus op de foto. Alleen al voor het plaatje van Filosofen Paultje ga ik de komende maanden boodschappen doen in Harkstede. Collectors item. Filosofen Paultje speelt zondagochtend in de spits van Engelbert 4. Dat is hem eigenlijk te min. Jarenlang was hij topscoorder. In welk team dan ook.

Filosofen Paultje begon zijn carrière bij Lewenborg. Daar hebben we hem weggekocht. Voor Engelbert heeft Paul in alle teams gespeeld. Altijd topscoorder. Paul is als voetballer een kruising tussen Suarez en Messi en dan specifiek het rommelen van Suarez en het niet meeverdedigen van Messi.

Als Filosofen Paultje de bal heeft gebeurt er altijd wat, als hij de bal niet heeft beweegt hij als Raymond van Barneveld die bij spoorwegovergang Helpman voor de trein wil springen. Waar hij als voetballer een beetje van Suarez en Messi heeft zo is Filosofen Paultje als denkend mens een kruising tussen de filosofen Socrates (hoe kan iemand iets kennen, als hij zichzelf niet kent) en Abel (flesje leeg, flesje vol) waarbij moet worden aangetekend dat Paul zelf nog steeds bij Socrates aan de Braziliaanse voetballer denkt.

Hoe dan ook is Paul een groot denker. En spreker. En gelijk aan Marco van Basten analytisch sterk. Zijn analyse van de wedstrijd VV Engelbert 4-Asser Boys 6 is een pseudo wetenschappelijke monoloog van zeker anderhalf uur waarin de 'moorkop'-discussie, de overname van de mediatak van de FC door de Berlusconi van Kropswolde en de aanpak van de Zuidelijke Ringweg worden meegenomen.

En vooral wat hij daarbij voelt. Want dat is belangrijk. Zijn gevoel. Zijn gevoel brengt hem namelijk altijd op de goede plaats. Op zijn werk, in zijn huis, in de kroeg, in de zestien meter. Filosofen Paultje, wat een held.

'Dit is mijn laatste jaar hoor,' zegt Paul. 'Het wordt steeds lastiger om die doelpunten te maken. Ben ook niet meer zo fit hè. 'Ik kijk hem lachend aan. 'Ja,' gaat Paul verder, 'dan moet ik gaan trainen zeker. Echt niet. Want je weet het hè Keessie: trainen is voor talentlozen.'

In de auto naar Meerstad denk ik terug aan ons gesprek. Filosofen Paultje is bezig met zijn laatste seizoen. Hij gaat stoppen. Doodzonde. Moet hij niet doen. Zelf sporten is het mooiste wat er is. Zolang je niet zoals Marco van Basten gedwongen wordt om te stoppen met sporten: blijf sporten. Blijf vrij. Dit moet hij ook weten. Moet hem dat vertellen.

Ik zoek zijn nummer (rustig rustig, ik rij altijd hands free). Nummer staat niet meer in mijn mobiel. Dan maar zo: Beste Filosofen Paultje, stop met stoppen. Blijf een voetbalplaatje. Basta!