Dhani Hoekstra maakt einde aan hongerstaking

Dhani Hoekstra tijdens zijn hongerstaking.
Dhani Hoekstra tijdens zijn hongerstaking. © Derk Bosscher/RTV Noord
Dhani Hoekstra uit Ten Post stopt donderdag na 35 dagen met zijn hongerstaking. Hij was daar 6 februari mee gestart om aandacht te vragen voor de aardbevingsproblematiek.
Na acht dagen in hongerstaking was Hoekstra, die ruim honderd kilo woog voordat hij met zijn hongerstaking begon, al bijna 8,5 kilo lichaamsgewicht kwijtgeraakt. Dagelijks raakte hij wel een kilo kwijt. 
'Toch gaat het allemaal goed naar omstandigheden. Het valt me niks tegen', laat hij donderdag weten.
De 41-jarige Hoekstra wilde de problematiek rondom de gaswinning in onze provincie weer landelijk op de kaart zetten met zijn staking. Ook moest hij zijn huis naar eigen zeggen noodgedwongen verkopen en daarbij een verlies van anderhalve ton op de koop toe nemen. 

Bureaucratische moeras

Inmiddels heeft hij de toezegging gehad dat er een bedrag wordt uitbetaald om hem financieel tegemoet te komen. 'Maar om een mooi voorbeeld te geven van het bureaucratische moeras waarin je terechtkomt bij aardbevingsproblematiek: vervolgens een brief kreeg dat ik nog twee weken op mijn geld moet wachten.'

Petitie Radio 2

Maar Hoekstra bereikte zijn missie om meer aandacht voor de bevingsproblematiek te genereren, want zijn hongerstaking kwam onder meer op de radar bij de NPO Radio 2-dj's Jan-Willem Roodbeen en Jeroen Kijk in de Vegte.
Omdat de actie hen aangreep, besloten de dj's een petitie te starten om meer aandacht te vragen voor de bevingsproblematiek in onze provincie. Deze is al bijna 25.000 keer ondertekend. Het leidde zelfs tot een speciale bevingsuitzending van de radiozender.

Woning op spoedlijst

Eén van de doelen van Hoekstra's stakingsactie was dat de woning van zijn gezin weer kon worden opgenomen in het versterkingsprogramma. De woning werd eerder van die lijst geschrapt.
'Onze woning is nu op een spoedlijst geplaatst voor bouwkundige versteviging. Dat hebben we in ieder geval kunnen bereiken. Dat was ook heel erg nodig, want de fundering bij ons thuis zakt langzaam weg.'