Coronageld voor werkgevers: een regeling met haken en ogen

Smits werkt bij De Haan Advocaten en Notarissen, met onder meer vestigingen in Groningen, Assen en Leeuwarden. Het kantoor heeft een aparte helpdesk opgezet om vragen af te handelen over zaken die te maken hebben met de juridische gevolgen van het coronavirus.

De nieuwe regeling vervangt de oude regeling Werktijdverkorting. 'Die is officieel dinsdagavond om kwart voor zeven buiten werking gesteld', zegt Smits. Aanvragen voor de oude regeling, die nog niet waren afgehandeld, vallen nu automatisch onder de nieuwe, tijdelijke noodmaatregel.

'Uitgangspunt is dat personeel niet mag worden ontslagen. Een ondernemer kan een beroep doen op de nieuwe regeling, als hij tenminste twintig procent omzetverlies lijdt', legt Smits uit. 'De aanvrager kan maximaal negentig procent van de loonkosten vergoed krijgen, voor een periode van drie maanden, gerekend vanaf 1 maart. Daarna kan dit eenmaal met nog eens drie maanden worden verlengd.'

Met de nadruk op 'maximaal'. Smits: 'De compensatie is gerelateerd aan het percentage omzetverlies. Alleen als je helemaal geen omzet meer hebt, kom je in aanmerking voor de maximale vergoeding van negentig procent. De resterende tien procent moet de werkgever zelf betalen.'

Het lastige is dat omzetverlies vooraf niet exact is te bepalen. Wie in aanmerking wil komen voor de regeling, moet dus een schatting maken. 'Je kunt beter iets te veel dan te weinig aanvragen. Maar hou er wel rekening mee dat je naderhand het deel, dat je te veel hebt ontvangen, moet terugbetalen', is het advies van Smits.

Onder de oude regeling voor werktijdverkorting kreeg een ondernemer zeventig procent van het bruto maandsalaris voor een werknemer vergoed, tot een maximum van ruim 4700 euro. Onder de nieuwe regeling geldt dit maximum niet. Smits: 'Het maakt niet uit hoeveel een werknemer verdient.'

De kans is groot dat de noodregeling in bepaalde gevallen naderhand leidt tot discussie, waar mogelijk de rechter aan te pas komt. Er zitten dus haken en ogen aan, maar dat kan niet anders, zegt Smits. 'Normaal kost het twee jaar voordat zo'n regeling is bedacht en ingevoerd. Die tijd ontbreekt in dit geval. Dat zou een kwestie worden van 'operatie geslaagd, patiënt overleden'. De overheid moet nu geen tijd verliezen aan dit soort details.'

Hoe zit het eigenlijk met de rechten van werknemers in deze coronacrisis? 'Onder buitengewone omstandigheden, zoals deze, mag de werkgever meer verlangen van zijn werknemers. Dus bijvoorbeeld een reisverbod voor medisch personeel om de kans op besmetting te verminderen is alleszins redelijk', stelt Smits.

Maar mag een werkgever bijvoorbeeld ook eisen dat een werknemer vakantiedagen inlevert, als een soort compensatie omdat het bedrijf een tijd lang heeft stilgelegen? Smits: 'Je hoeft niet alles te pikken, je houdt bepaalde rechten. Het is de bedoeling dat werkgever en werknemer er samen uitkomen.'