Studeren in coronatijd; alle leuke dingen van het studentenleven zijn weggevallen

Erik van Selm (22) zit in de laatste fase van z'n bachelor Economie. Toen de universiteit op 13 maart dicht ging, zou hij nog een week hoorcolleges hebben, en daarna drie weken tentamens. Dat gaat allemaal niet door.

In plaats daarvan werkt hij op z'n studentenkamer aan z'n scriptie, waarvoor de deadline pas eind mei is. Best saai; het doen van de dagelijkse boodschappen beschouwt hij inmiddels al als een uitje.

Erik woont met vijf andere jongens in een studentenhuis aan de Tuinbouwstraat. Momenteel zijn ze met z'n drieën, de andere drie zitten bij hun ouders. 'We eten iedere dag samen, dat deden we altijd al', vertelt hij, 'en nu de kroegen dicht zijn doen we 's avonds een potje Carcassonne of boerenbridge, of we kijken een film.' Anderhalve meter afstand houden is daarbij lastig, 'de ruimtes in ons huis zijn te klein'.

Ook z'n 22e verjaardag vierde Erik afgelopen zondag met de twee huisgenoten. 'Ik zou met m'n tweelingzus, die in Utrecht studeert, een groot feest geven hier in Groningen. Dat kon nu natuurlijk niet doorgaan En naar onze ouders in Dalen konden we ook niet, die zijn allebei niet fit. We hebben wel met het hele gezin een video meeting gehouden. Ze hebben zelfs Lang-zullen-ze-leven voor ons gezongen.'

Cuun Koek (25) doet aan de RUG de master Mariene Biologie. Ze verwerkt gegevens van een onderzoeksstation op de Zuidpool. 'Ik kijk naar het verband tussen de toestand van het zeewater en de algen die er in zitten.'

Vóór de RUG dicht ging zat ze dagelijks in de Linnaeusborg op het Zernikecomplex, nu werkt ze thuis bij haar vriend in Sneek. 'Toen ik hoorde dat alles op slot ging heb ik meteen alle data overgezet op m'n laptop.'

Cuun probeert zoveel mogelijk haar normale ritme aan te houden: wekker op acht uur en om negen uur aan het werk. Maar makkelijk is het niet. Ze mist het contact met studiegenoten en het fietstochtje naar Zernike. 'Ik stap nu uit bed en zit meteen op m'n werkplek. En als ik om vijf uur gestopt ben zit ik nog steeds op m'n werkplek.'

Wat de studenten ook erg missen is beweging. Cuun gaat normaal gesproken elke week boksen. 'Gisteren heb ik getraind met behulp van een YouTube filmpje, maar dat is toch anders.' Erik speelt in de A-selectie van voetbalvereniging Knickerbockers. 'Dat mis ik het meest, het sporten, maar ook het sociale aspect van de club. Ik probeer nu een paar keer per week te gaan hardlopen of te wielrennen.'

Geldzorgen hebben Erik en Cuun niet. Ze krijgen een bijlage van hun ouders. Erik werkt bovendien 16 uur per week bij de klantenservice van Belsimpel. Dat gaat, met de nodige hygiënemaatregelen, gewoon door. Sterker nog, er is juist meer werk omdat mensen meer tijd hebben om een telefoon of abonnement aan te schaffen.

Maxim Waal (21), een van Erik's huisgenoten, heeft minder geluk met z'n bijbaan. Het restaurant waar hij gemiddeld 15 uur per week in de bediening en achter de bar werkt, is dicht. Het kost hem tussen de vier- en vijfhonderd euro aan inkomsten per maand. 

'Best veel, maar ik geef nu ook minder uit. Niet naar de kroeg, niet uit eten, dat scheelt.' Ook het thuis studeren drukt de kosten: 'Ik maak nu even een tosti, als ik in de UB zit, haal ik de lunch bij Albert Heijn.' Zorgen maakt hij zich nog niet: 'Ik heb lieve ouders die wel willen bijspringen, en ik kan ook altijd nog wat meer bijlenen'.

Maxim studeert Internationale Betrekkingen en zit net als Erik in de eindfase van z'n bachelor. De afgelopen weken was hij bij z'n ouders in Vaassen. 

'Ik verwachtte een totale lockdown, maar toen dat niet gebeurde ben ik terug gegaan naar Groningen. Als je al vier jaar uit huis bent, valt het toch niet mee om weer langere tijd bij je ouders te wonen. We hebben het hier in het studentenhuis gezellig, vanavond houden we een darttoernooi. Het vervelende aan deze tijd is dat je wel moet studeren, maar dat alle leuke dingen van het studentenleven zijn weggevallen. Dus we proberen steeds weer iets te verzinnen.'

Hoe gaan de studenten om met de onzekerheid over het vervolg van hun studie? Bij Cuun wisselt dat met de dag. 'De ene dag ben ik lekker aan het werk, de andere dag denk ik, hoe moet dit nou allemaal verder?'

Een van de onzekerheden is een studiereis in juli. Cuun zou een maand meewerken aan een onderzoek op een schip tussen IJsland en Groenland. 'Het ticket is geboekt, maar ik ga er zelf eigenlijk van uit dat het niet doorgaat.'

Erik laat het allemaal maar op zich afkomen; 'Ik ga er van uit dat ik dit studiejaar m'n bachelor kan afronden, en anders maar niet. Ik ben er heel relaxed onder, het is jammer maar het is nu eenmaal zo.'

Zo denkt Maxim er ook over. Als hij z'n bachelor gehaald heeft gaat hij na de zomer z'n master doen aan een andere universiteit. 'Ik had me m'n laatste maanden in Groningen wel heel anders voorgesteld, maar ja.'