UMCG schoolt verpleegkundigen bij voor extra handen op intensive care

Zoveel intensivecareverpleegkundigen heeft het ziekenhuis niet. Daarom worden verpleegkundigen van andere afdelingen nu bijgeschoold om mee te helpen op de intensive care.

Normaal gesproken heeft het UMCG drie intensivecareafdelingen. Nu zijn het er vijf en het worden er uiteindelijk zelfs tien. Zo wil het UMCG tot in totaal 112 ic-bedden komen. Dat is het absolute maximum voor het ziekenhuis.

De zorgafdelingen van neurologie en neurochirurgie zijn al omgetoverd tot intensive care en ook op de intensive care van de kinderafdeling liggen volwassen patiënten. 

De afdeling waar zorg wordt verleend voorafgaand aan en na operaties is de volgende in de rij waar een intensive care komt. Verpleegkundigen en anesthesiemedewerkers van deze afdeling zijn donderdagmiddag bijgeschoold over de verschillen tussen hun huidige werk en het werk dat ze de komende tijd gaan doen.

'Deze medewerkers zijn niet gewend aan werken op de intensive care', zegt ic-hoofdverpleegkundige Carla Veldhuis. 'Maar ze gaan wel een heel belangrijke rol spelen voor ons door coronapatiënten op andere ic-locaties op te vangen.'

Werken op de intensive care vraagt andere vaardigheden dan werken op hun eigen afdeling. Mede omdat met corona besmette patiënten zo'n drie weken op de ic kunnen liggen. Dat is aanzienlijk langer dan deze verpleegkundigen gewend zijn.

Veldhuis: 'Als je langer ligt, kom je met andere zorg in aanraking, zoals mondverzorging, wondverzorging, wassen of het eten via sondes. Dat zijn dingen die nu heel erg aan de orde komen nu patiënten er langer liggen.'

Willie Drent is hoofd van de anesthesiemedewerkers. Zij merkt dat haar medewerkers staan te popelen om te helpen, maar dat het ook wel spannend is.

'Zij horen natuurlijk ook de verhalen van elders in de media en ze horen van de ic-verpleegkundigen in het UMCG dat het zwaar en anders is. Het is ook een besmette unit, dus ze moeten beschermende kleding aan waar ze de hele dag in moeten werken.'

En zo zijn er veel meer zaken waar ze rekening mee moeten houden. Het zal dus wennen zijn. Toch wil iedereen z'n steentje bijdragen. Drent en Veldhuis proeven allebei veel enthousiasme bij de bijgeschoolde verpleegkundigen.

'Ze werken in verschillende diensten die ze niet gewend zijn en ze maken meer werkuren dan normaal', zegt Drent. 'Het is een vrij strak werkrooster en dat legt ook een beslag op hun privé-leven. We vragen veel van ze, daar zijn we ons terdege van bewust. Maar ze gaan er echt voor.'

De wil is er dus wel, maar zijn ze er ook meteen klaar voor? 'Ik denk dat ze er klaar voor zijn', zegt Veldhuis resoluut. 'Ze doen het ook niet alleen, er is begeleiding van de intensive care. Ik verwacht een mooie samenwerking met hun enthousiasme en gedrevenheid.'

En dat is maar goed ook, want komende dinsdag moeten ze al beginnen. Dan is hun eigen afdeling omgetoverd tot de zesde intensive care in het UMCG.