Vrieling mist zestig procent inkomsten, maar voelt zich bevoorrecht

Jur Vrieling met Dallas VDL.
Jur Vrieling met Dallas VDL. © OrangePictures
Springruiter Jur Vrieling uit Holwierde mist door de coronacrisis ongeveer zestig procent van zijn inkomen, toch wil hij vooral benadrukken hoe bevoorrecht hij is, gezien de omstandigheden.
'Alles goed hier, zolang we maar gezond zijn', begint Vrieling het gesprek. 'Mijn problemen staan natuurlijk niet in verhouding tot het leed van mensen die ziek worden en overlijden, of ziekte in de familie hebben. Het gaat hier alleen maar over sport', zo relativeert de 50-jarige springruiter gelijk.
Toch raakt de coronacrisis Stal Vrieling financieel flink. De winnaar van olympisch zilver in 2012 haalt zijn inkomsten uit de handel in paarden, het prijzengeld van concoursen en het trainen van andermans paarden. Alleen dat laatste kan hij nog doen, voor de rest ligt het stil.

Zestig procent

'Wij leven van onze handel, daar bedruipen wij onze sport mee. En we hebben wedstrijden met prijzengeld nodig. Ik mis nu wel ongeveer zestig procent van mijn inkomen.'
Waarom zou je een wedstrijdpaard kopen als er geen wedstrijden zijn?
Jur Vrieling
'Wij hebben in principe een luxeproduct', gaat hij verder. 'Je bent er natuurlijk wel afhankelijk van dat mensen geld uitgeven voor een paard. Iedereen houdt zich nu vrij rustig nu. Waarom zou je een wedstrijdpaard kopen als er geen wedstrijden zijn?'

Amerika

'Zestig tot zeventig procent van onze handel gaat nog altijd naar Amerika, maar Amerika zit dicht. Ik zie het ook niet gebeuren dat het voorlopig beter wordt. Voordat die handel weer op gang komt, dat kan maar zo een jaar duren.'  
'De meeste paarden zijn rond de 20.000 euro waard en we verkopen ongeveer dertig paarden per jaar, dus reken maar uit. Veel mensen denken wel eens: jemig wat verdient die een geld. Maar als we jaarlijks quitte spelen, ben ik al blij. Het geld wordt ook weer in de sport gestoken.'

Prijzengeld

Vrieling: 'De grote concoursen moeten zich twaalf weken van tevoren aanmelden. Dus op het moment dat het wedstrijdseizoen open is, duurt het nog drie maanden voordat de grote wedstrijden weer kunnen beginnen en daar is het prijzengeld te winnen. Daar verdien ik maandelijks meer dan tienduizend euro mee. Dat ben ik nu ook gewoon kwijt.'
Ik maak me nog niet druk, want we kunnen nog steeds elke dag doen wat we leuk vinden
Jur Vrieling
Hoewel er dus veel minder geld binnenkomt, blijven de kosten onverminderd hoog. Vrieling legt uit: 'Ik heb vijf mensen fulltime op de loonlijst. Ik heb dertig paarden, die ongeveer vijfhonderd euro in de maand kosten aan verzorging en alles. En ik heb net nog een verbouwing gehad. Maar ik maak me er nog niet zo druk om hoor, want we kunnen nog steeds elke dag doen wat we leuk vinden.'
Jur Vrieling met VDL Glasgow vh Merelsnest tijdens de Nations Cup (Foto: OrangePictures)

Paarden trainen

'Ik heb geluk, want ik heb nog paarden in training staan en daar verdienen we nog wel wat mee. De paarden moeten natuurlijk blijven trainen en verzorgd worden, dus het gaat gewoon door. Anders gaan alle spieren en de conditie eraf en dat moeten we natuurlijk ook niet hebben.'
Zonder mijn twee grote sponsors kan ik het wel vergeten
Jur Vrieling
'Ik heb ook heel veel geluk met mijn grote sponsors Koen Meijer en PMF. Die mensen staan achter me, het is een soort vriendschap. Zonder die twee kan ik het wel vergeten.'

Olympische Spelen

Door de coronacrisis zouden we bijna vergeten dat dit een olympisch jaar zou zijn. Vrieling hoopte, na Londen 2012 en Rio de Janeiro 2016, in Tokio voor de derde keer zijn opwachting te mogen maken op het sportevenement.

Beste tien

'Er waren er nog tien plekken over voor de Olympische Spelen en daar zat ik nog bij met de hengst KM Chalcedon. Ik denk dat de kans niet heel groot was dat ik zou meegaan, want Chalcedon is nog wat jong en mist wat ervaring, dus ik had sowieso nog een paar wedstrijden nodig om te laten zien dat ik bij de beste drie van Nederland hoor.' 
'Er zaten er ook ruiters met paarden bij die zich al zo bewezen hebben. Dan moeten die al iets uit vorm raken, wil ik in beeld komen. Toen die wedstrijden allemaal werden afgelast, toen dacht ik al: nu kan ik de Olympische Spelen wel vergeten, want ik moest het nog bewijzen.' 
Jur Vrieling met Davall (Foto: OrangePictures)

'Extreme categorie'

'VDL Glasgow (die lange tijd geblesseerd is geweest, red.) was nog niet op wereldconcours geweest en Chalcedon moet nog iets meer resultaten boeken op het hoogste niveau. Fiumicino is ook een heel goed paard en een jaar jonger. Hij zou eigenlijk in 2020 moeten pieken, net als Chalcedon. Dat zijn wel twee paarden in de extreme categorie.'
Het uitstellen van de Olympische Spelen zou zomaar in mijn voordeel kunnen zijn, ja
Jur Vrieling
Het uitstellen van de Olympische Spelen zou hierdoor zomaar eens in het voordeel kunnen zijn van Vrieling. 'Dat zou in die zin zomaar kunnen, ja', reageert hij bevestigend. 'Kijk, Chalcedon en Fiumicino hebben nog een half jaar meer ervaring nodig, maar dan moet eerst de hele boel weer op gang komen. Ik gok nu een beetje op drie paarden', lacht Vrieling.

'Nog drie vier jaar'

Hoewel de ruiter natuurlijk erg afhankelijk is van zijn paard, moet hij er zelf natuurlijk ook nog toe in staat zijn. 'Ik hoop eigenlijk nog wel een jaartje of drie à vier door te gaan. Ik ben vijftig, maar ik voel me nog twintig. Het lichaam voelt nog heel goed, ik heb geen kleine pijntjes. Ik heb er gewoon zin in dat de wedstrijden weer beginnen.'

Voorzichtigheid

Het zit in het bloed van de familie Vrieling, want ook zijn vader Jan, die inmiddels 78 is, komt nog elke dag langs. 'Mijn vader is nog steeds niet bij de paarden weg te slaan. Het is zijn lust en zijn leven. En ja', voegt hij toe, 'we houden allemaal goed afstand met elkaar hier.'
We zijn heel voorzichtig op de manege en dat moet ook wel als je hier elke dag met zeven mensen rondloopt
Jur Vrieling
'We hebben alles wel zo onderverdeeld dat iedereen echt zijn eigen taken heeft en niet te veel met elkaar in contact komt. We zijn heel voorzichtig. Dat moet ook wel als je hier elke dag met zeven mensen rondloopt.'
Alles bij elkaar prijst Vrieling zichzelf vooral erg gelukkig, ondanks de, financieel gezien, moeilijke situatie. 'Het is eigenlijk helemaal niet sneu. We zijn juist bevoorrecht dat we nog zo bezig kunnen zijn. Heel veel mensen hebben het juist veel minder dan wij. We kunnen lekker met de paarden aan het werk.'

'Grenzen verleggen'

'De vraag blijft hoe we het financieel gaan oppakken. Dat wordt nog lastig. Ik zal er harder tegenaan moeten op een andere manier. Nu probeer je altijd je beste jonge paarden te houden, omdat je daar de topsport mee wilt bedrijven, maar straks kom je misschien wel een keer in de situatie dat de beste paarden al op jonge leeftijd weggaan. Maar als dat zo is, moet dat maar.'
Een paar maanden komen we wel door, maar het wordt allemaal gewoon moeilijker
Jur Vrieling
'We zullen nog meer ons best moeten doen om een beter product te leveren. Ik zal mijn grenzen moeten gaan verleggen of moeten kijken of ik in andere landen met andere klanten handel kan drijven. En misschien proberen wat meer paarden te verkopen. Een paar maanden komen we wel door, maar het wordt allemaal gewoon moeilijker.'

'Desnoods lager niveau'

'Het zal in de toekomst een stuk moeilijker worden, maar de paardensport blijft altijd', stelt Vrieling optimistisch. 'Het belangrijkste vind ik dat ik door kan blijven gaan met de paarden. Dat vind ik het mooiste om te doen, desnoods op een lager niveau, omdat de topsport misschien niet helemaal meer haalbaar is.'
'Als we maar gezond blijven, dat is het allerbelangrijkste. De gezondheid van de mens is belangrijker dan de sport', besluit Vrieling positief.