Jarenlange strijd duurt voort; ondernemers en Oldambt oneens over schadeclaim

Oldambtster burgemeester Cora-Yfke Sikkema daarover: 'Wij zijn niet tot een akkoord gekomen. Er wordt verder geprocedeerd. Zolang dat loopt, kunnen wij inhoudelijk niet reageren.' 

Berrevoets is wel bereid zijn kant van het verhaal te vertellen: 'Ik ben helemaal niet uit op procedures, maar de gemeente handelt zo oneerlijk dat ik geen andere keus zie.' 

Het echtpaar Berrevoets runde van 2006 tot begin vorig jaar de groepsaccommodatie Blauwestadhoeve in Midwolda. Maar de zaken liepen niet zoals gewenst.

Rob Berrevoets: 'Wij hebben het pand gekocht en verbouwd. Uiteindelijk praat je over een investering van meer dan een miljoen euro. Daar komt bij dat we door de crisis de eerste jaren nul euro hebben verdiend. We hebben ons helemaal suf gewerkt, personeel konden we ons niet veroorloven. Pas na vier jaar verdienden we onze eerste 750 euro.' 

Een handeling in 2014 blijkt achteraf het startsein voor wat uiteindelijk leidt tot procedures en schadeclaims. 'Via via kwam ik erachter dat de gemeente voor een euro een pand heeft verkocht. Dat pand staat op anderhalve kilometer van onze onderneming. De meningen verschillen over de werkelijke waarde op het moment, maar dat ligt rond de half miljoen euro. Het ligt direct aan het water. Een betere locatie is er niet.' 

Drie jaar later is Berrevoets opnieuw verbaasd. Dezelfde ondernemer koopt, wederom van de gemeente Oldambt, een pand in Beerta voor naar verluidt een bedrag van 50.000 euro. Berrevoets: 'Ook dat pand is zo'n 450.000 euro waard. Waar is de gemeente mee bezig?' 

Het pand aan het water wordt omgebouwd tot groepsaccommodatie, net zoals de Blauwestadhoeve van echtpaar Berrevoets. Tijdens die verbouwing legt Oldambt nog een kleine 50.000 euro bij voor sloopkosten. Dat blijkt uit rechterlijke stukken. 

Berrevoets vraagt zich hardop af: 'Zij zijn zwaar gesponsord door de gemeente. Zo kan ik toch nooit op een eerlijke manier concurreren?'

Berrevoets spant een zaak aan en wordt in het gelijk gesteld. De rechtbank is overduidelijk. Enkele zinsneden uit die uitspraak: 'Er is sprake van een vermoeden van staatssteun', 'er is sprake van begunstiging door de gemeente Oldambt met publieke middelen' en door het voor slechts één euro te verkopen 'is er sprake van verstoring van het gelijke speelveld en is concurrentie daardoor vervalst'. 

De rechtbank concludeerde uiteindelijk dat 'het handelen van de gemeente Oldambt jegens Blauwestadhoeve onzorgvuldig is geweest'.

Omdat Oldambt zich van geen kwaad bewust is, gaat zij in hoger beroep. Die zaak ligt op dit moment nog onder de rechter. 

Terwijl de zaak loopt, zitten Berrevoets en de gemeente meerdere keren om tafel. 'Ik ben eerst een paar keer genegeerd, maar op aandringen van mij vonden uiteindelijk gesprekken plaats. We claimen ruim 450.000 euro, maar Oldambt wil daar niet in meegaan. Vervolgens hebben we het bedrag verlaagd naar 225.000 euro en uiteindelijk zelfs tot 125.000 euro, maar Oldambt was bereid om ons voor maximaal 50.000 euro tegemoet te komen in de kosten.' 

Berrevoets begrijpt naar eigen zeggen weinig van de houding van Oldambt: 'Ik heb steeds gezegd: al het geld vliegt naar advocaten, wij kunnen beter tot een financiële overeenstemming komen. Oldambt staat er financieel slecht voor, geeft panden weg voor een euro, sluit zelfs al fonteinen en een openbaar toilet om een paar duizend euro te besparen, maar ondertussen gaan ze wel in hoger beroep, terwijl ze door drie rechters in het ongelijk gesteld worden. Dat gebeurt blijkbaar met gemeenschapsgeld.'

Zoals gezegd, Oldambt wil niet reageren.  

Berrevoets weet niet wanneer uitspraak gedaan wordt in deze zaak. 'Maar ik heb er vertrouwen in. We zijn eerder al in het gelijk gesteld, dat wordt niet zomaar van tafel geveegd.' 

Verder willen hij en zijn vrouw dit hoofdstuk graag afsluiten. 'Mentaal en fysiek kunnen we het niet langer aan. Mijn vrouw kreeg een burn-out, daarom hebben wij de Blauwestadhoeve begin vorig jaar verkocht. Dit is zo'n oneerlijke machtsstrijd.'