Oldekerkse studente blijft op haar post in Nepal

Je zit in het laatste jaar van je opleiding verpleegkundige en doet de eindstage in Nepal. Na een paar weken slaat corona toe. Het overkwam de 21-jarige Marieke Struiksma uit Oldekerk. Studente van het Alfa-college in Groningen.
Vijf maanden stage lopen in het Kanti kinderziekenhuis in Kathmandu, dat was het plan. Op 9 februari kwam Struiksma aan in Nepal. 'Ik wou graag stage lopen in het buitenland en ik wil kinderverpleegkundige worden. Vorig jaar was hier ook al een studente van mijn opleiding en ik kende de mogelijkheden hier. Beide wensen kwamen mooi samen.'

Lockdown

Vervolgens volgden de ontwikkelingen elkaar snel op. Nepal is sinds ruim drie weken in een totale lockdown en blijft dat voorlopig zo tot 27 april. De overheid maakt keuzes op basis van wat in het grote buurland India gebeurt. Inwoners mogen alleen 's ochtends tussen 6:00 en 10:00 uur naar buiten. Er wordt strak gehandhaafd.

Besloten te blijven

'Op een gegeven moment ontstond de situatie dat Nepal geen buitenlanders meer toe liet, maar in het land zelf was nog niks aan de hand. Toen heb ik met school overlegd en aangegeven dat ik nog prima invulling aan mijn stage kon geven. En dat de begeleiding hier goed was. Daarom heb ik toen besloten om te blijven.'

Lokale kliniek

Na drie weken kwam er een abrupt einde aan de dagelijkse diensten in het kinderziekenhuis, maar het gastgezin, tevens haar stagebegeleiding, heeft geregeld dat Struiksma in een lokale kliniek een straat verderop, iedere ochtend kan helpen. De moeder van het gastgezin, Ilse Sapkota-Bennink, is Nederlandse. 

Besluit student zelf

Een woordvoerder van het Alfa-college laat weten dat alle stagiaires opgeroepen zijn om terug te komen naar Nederland toen de ontwikkelingen van corona daar om vroegen. Mede omdat stagebegeleiders nu niet naar het buitenland mogen. Uiteindelijk besluit de student zelf. De begeleiding op locatie in Nepal verloopt goed.
En of het nu in Nederland is of in Nepal ik ben gewoon graag in de praktijk bezig
Marieke Struiksma - studente Alfa-college

Weken vliegen voorbij

'Het is wel bizar. We zitten vast en kunnen bijna nergens heen. Om 10:00 uur moet je binnen zijn. Daar zijn de mensen ook echt bang voor. Als je te laat binnen bent kan het zomaar gebeuren dat je een paar uur vastgehouden wordt. Toch vliegen de weken voorbij hoor. En of het nu in Nederland is of in Nepal ik ben gewoon graag in de praktijk bezig.'
Onder andere met het inzamelen van goederen voor inwoners die sinds de lockdown geen inkomen meer hebben. 'Er zijn veel arbeiders die iedere dag hun loon krijgen en dat valt weg. Mensen zijn hier veel meer bezig met overleven en hoe ze eten krijgen dan dat ze zich druk maken over corona.'

Voedselpakketten

Sapokota-Bennink en haar man zijn druk bezig om met behulp van donaties voedselpakketten te verzamelen of pakketjes voor moeder en kind met producten als wasbare luiers en een thermometer klaar te maken. Struiksma probeert zoveel mogelijk te ondersteunen en geeft 's middags Nederlandse les aan de kinderen van het gezin Sapkota.
Ondertussen mist de Oldekerkse het thuisfront wel. 'Zeker mis ik mijn ouders en mijn vriend, maar we hebben veel contact. Ze werken veel thuis en ik geloof niet dat we ons al te druk maken om het virus te krijgen. Dat helpt wel denk ik.'

Veel leren

Stage in het kinderziekenhuis is er even niet bij, maar Struiksma leert veel. 'Sowieso om creatief te zijn met schaarste. We kunnen hier niet zomaar een kast opentrekken en de medische middelen zijn er wel. Het is zuinig omgaan met weinig materiaal.'
Beschermende kleding is er amper. Struiksma draagt een mondkapje en bij wondverzorging handschoenen. De handhygiëne moet de meeste bescherming bieden.
Ik mis het ziekenhuis heel erg en blijf hopen dat ik zo snel mogelijk terug kan
Marieke Struiksma - studente Alfa-college

Gewoon aan de slag

In de omgang met mensen kan ze nuttig zijn. 'In Nederland hameren we er op om goed met de patiënt te communiceren. Hier doen ze dat helemaal niet. Artsen gaan vaak gewoon aan de slag zonder dat een patiënt weet wat er gaat gebeuren. Daar kan ik wel iets in betekenen.'

'Iedere dag hopen'

De stage loopt tot 27 juni. Struiksma hoopt heel snel haar stage een vervolg te geven in het kinderziekenhuis, maar hoe reëel dat is weet niemand. 'Ik mis het ziekenhuis heel erg en blijf iedere dag hopen dat ik zo snel mogelijk terug kan.'