Onderzoek naar voedselverpakkingen: waar eindigt verleiding en begint misleiding?
Universitair docent Carien de Jager van de Rijksuniversiteit Groningen gaat onderzoek doen naar misleidende informatie voedselverpakkingen.
De Jager heeft daarvoor een subsidie van bijna 21.000 euro gekregen van de Gratama-Stichting.
Vruchtenthee zonder vruchten
Misleidende informatie op voedselverpakkingen, waardoor de consument een verkeerd beeld van de inhoud krijgt, komt volgens de onderzoekster vaak voor. Krabsalade waar helemaal geen krab in zit, of vruchtenthee waar nog geen vrucht aan te pas is gekomen. Het zijn slechts enkele voorbeelden.
'Ik wil gaan onderzoeken in hoeverre de informatie op de verpakking overeenkomt met de daadwerkelijke samenstelling', zegt De Jager. Ze heeft als voorbeeld vitaminewater: het gros van de consumenten weet niet hoeveel suiker daarin zit.
Er is lange tijd van uitgegaan dat consumenten zelf de etiketten moeten lezen, maar in de praktijk gebeurt dat vaak niet
Verleiding of misleiding?
Verleiden mag, misleiden niet. De vraag die De Jager zich daarbij stelt is: waar eindigt verleiding en begint misleiding? Europese en nationale regels verbieden misleidende voedselverpakkingen, maar in de praktijk blijkt dat dit niet succesvol gebeurt.
Mag bijvoorbeeld ossenstaartsoep met maar 0,2 procent ossenstaartvlees eigenlijk wel ossenstaartsoep heten?
Grijs gebied
'Dat is inderdaad een grijs gebied', zegt de Jager. 'Er is lange tijd van uitgegaan dat consumenten zelf de etiketten moeten kunnen lezen, maar in de praktijk gebeurt dat vaak niet. Waar misleiding begint is een juridische vraag: het is aan de rechter om te beoordelen wanneer een verpakking voor de gemiddelde consument misleidend is.'
Volgend jaar afronden
De Jager denkt haar onderzoek volgend jaar te kunnen afronden. 'Dat hoop ik tenminste. Voor het onderzoek is ook contact met mensen nodig, dus het is nog even afwachten wanneer ik het allemaal kan opstarten.'
