'Mister THOS' laat leegte achter, zoon wordt hoofdtrainer

Of het eeuwfeest écht uitbundig gevierd zou zijn, is echter ook maar zeer de vraag. Op 14 maart overleed namelijk 'Mister THOS' Jakob Sikkema. Zijn overlijden kwam totaal onverwacht. Hij werd 67 jaar.

'Het is een rare en moeilijke periode. Er gaan nog veel dingen niet zoals we willen', zegt zoon Jaap. Hij is het enige kind van Jakob. 'Mijn vader en moeder hebben het beste allemaal in mij gestopt', is zijn opvatting.

Hij lacht om z'n eigen opmerking. De afgelopen tijd ging dat logischerwijs moeizaam. Inmiddels heeft de hij de draad weer opgepakt. Zijn werk bij Ferus Smit zorgt voor de nodige afleiding. Bij het scheepvaartbedrijf in Westerbroek is hij verantwoordelijk voor het onderdeel voortstuwing van de in aanbouw zijnde schepen. Achttien jaar werkt hij er al. Met veel plezier. 

Jaap Sikkema is zelf ook vergroeid met de voetbalclub uit Beerta. Hij begon er in de F-jes en maakte op 16-jarige leeftijd z'n debuut in het eerste elftal van 'Tot Heil Onzer Spieren' (THOS).

'Ik viel in voor Jacob Nap. Dat was in de tijd dat Jan Bruintjes trainer was. Ik heb daarna een half jaar gekeept. Toen ik achttien was werd ik vaste doelman.'

En al die tijd stond vader Jakob Sikkema vanzelfsprekend trots langs de lijn. Als hij er stond tenminste. Want zoals het gaat bij een kleine club, is er altijd een vrijwilliger die het meest opvalt. En dat was Jakob. Achter de bar, ballen oppompen, lijnen trekken, cornervlaggen plaatsen, de clubvlag in top hijsen, de kleedkamers aanvegen en ga zo maar door. Tot aan zijn dood. Hoe wrang ook, maar tegelijkertijd ook mooi.

Een dag na zijn overlijden stond de voetbalvereniging stil bij het trieste nieuws. Op het Facebookaccount van Sportvereniging THOS was het volgende te lezen:

'Als men THOS zegt, zei men eigenlijk Jakob Sikkema. Hij was een man die zich altijd en overal waar hij maar kon zich inzette voor zijn THOS. We gaan je heel erg missen TOPPER.'

Tussen de stroom aan opmerkingen werd hij als volgt omschreven:  'Door Jakob voelde ik me nog meer welkom bij THOS en 'We verliezen een groot clubman'. Het geeft aan dat de dood van 'mister THOS' zeer veel impact had en heeft.  In het clubgebouw kon afscheid worden genomen van de oer-THOSsiaan.

Het klinkt misschien gek, maar Jakob Sikkema is niet in Beerta geboren. Op 6 april 1952 stond zijn wieg in in Spijk. Als achtjarige verhuisde hij met het gezin naar Beerta.

'Opa was landarbeider en waar werk was, trokken ze heen. Het gezin bestond uit negen kinderen. Na de lagere school ging pa naar de ambachtsschool in Winschoten', weet Jaap. En uiteraard speelde voetbal toen ook al een belangrijke rol.

Zijn broer Johan bijvoorbeeld speelde bij de C- en D-junioren in hetzelfde team als wijlen Jurrie Koolhof, die later bij PSV furore maakte. Ook Jakob zelf kon aardig overweg met de bal, al was het eerste elftal net iets te hoog gegrepen.

Daar had de clubman in hart en nieren vrede mee. Zijn 'dienstjaren' voor THOS zou hij, achteraf gezien, wel op een andere manier invullen. En door Jaap kon hij de hoofdmacht van dichtbij volgen. Thuis en zeer regelmatig ook buiten de grenzen van Beerta. Als supporter, maar later ook verbonden aan het eerste elftal.

Jaap: 'De laatste vijftien jaar was hij grensrechter bij het eerste. Hij heeft wel de nodige punten gepakt voor ons. Aan de andere kant liet-ie ook wel wat steekjes vallen en hij bemoeide zich iets teveel met de gang van zaken op het veld. Dat had wel wat minder gekund, maar ja, zo was mijn vader nou eenmaal...'

Daarnaast viel hij ook af en toe in als scheidsrechter bij de lagere elftallen van THOS, maar ook bij andere clubs in de regio. Bijvoorbeeld bij WVV in Winschoten en VVS in Oostwold.

'Bij BNC in Finsterwolde wilde hij niet fluiten, maar ik heb hem toch een keer kunnen overhalen om toch te gaan. Het was een jeugdwedstrijd. Als het bij de senioren was geweest, had-ie het niet gedaan', geeft Jaap aan. Op z'n zachtst gezegd had zijn vader niet 'zoveel op' met de buren uit Finsterwolde.

Ook volgend seizoen zou Jakob Sikkema voor 'zijn THOS' vlaggen in de vijfde klasse op zondag. En ook nog eens bij het team van zijn eigen zoon. Jaap heeft vorige week een contract getekend als hoofdtrainer na een seizoen bij Gieterveen.

'Ik weet dat hij dit geweldig vindt, al liet mijn vader dat niet zozeer merken. Hij wist er ook van dat ik waarschijnlijk terug zou komen als trainer. Ik weet zeker dat hij nu ergens boven op de eerste rij zit om te zien hoe ik het doe.' 

Op die plek zal hij ook toekijken hoe het 100 jarig jubileum gevierd wordt. Er is nog geen nieuwe datum gepland. Ook zonder Jakob Sikkema gaat de club door. Een andere grensrechter is al gevonden. 

Jaap hoopt door zijn komst de vereniging sportief gezien een duw in de rug te geven.

'Ik zie het de komende vier tot zes jaar wel zonnig in. Er hebben zich sinds ik aangesteld ben als trainer al drie spelers aangemeld bij de club. Aan de andere kant hebben we geen tot weinig jeugd. Dat is wel wat zorgelijk. En daarbij komt nog dat je steeds meer geluiden hoort dat de gemeente de vereniging dood wil laten bloeden en dan de stekker eruit trekt. We proberen het zo goed mogelijk in stand te houden.'

Jaap Sikkema klinkt optimistisch, zoals zijn vader Mister THOS ook altijd was.