Botteghin over dé dag: 'Ik krijg nu weer kippenvel'

De Braziliaans verdediger is een seizoen voor de bekerfinale overgenomen van NAC Breda. Hij speelt meer dan tachtig wedstrijden voor FC Groningen, waarin hij vijf keer weet te scoren. Het winnen van de beker is voor hem zonder meer het hoogtepunt van zijn tijd bij de Trots van het Noorden. 'Ik ben zo trots dat ik in de geschiedenisboeken van de club sta.'

'Het was de eerste prijs in de historie van de club, maar ook mijn eerste prijs in mijn carrière', begint Botteghin het gesprek. 'Mijn vader was speciaal overgevlogen vanuit Brazilië om de finale mee te kunnen maken. Hij heeft altijd in me geloofd en was zo enorm trots op me. Ik had mijn thuisland verlaten om dit soort momenten mee te maken. Als dat dan gebeurt, is het echt heel mooi. Maar dan weet je ook dat het het waard is geweest.'

De aanloop richting de finale kan de centrale verdediger zich nog heel goed voor de geest halen. Trainer Erwin van de Looi had de familie van de spelers een dag voor de wedstrijd als verrassing uitgenodigd in het spelershome van de club. 'Mijn vader en vrouw waren daar toen voor mij. Net als mijn zoontje. Hij was toen nog heel jong, maar was er wel bij.'

Daarna ging de selectie richting een hotel in de buurt van Rotterdam. 'We moesten echt door een erehaag van fans voordat we de bus in stapten. Dat was heel bijzonder. Iedereen kreeg mede daardoor zo'n bijzonder gevoel.'

In de kleedkamer kregen de spelers voor de wedstrijd een bijzondere video te zien. Allemaal prominenten, waaronder Erwin Koeman en Arjen Robben, wensten de spelers succes. 'Dat was heel bijzonder', herinnert Botteghin zich.

Daarna volgde de wandeling naar het veld om zich op te warmen voor de finale. 'Toen we het veld opliepen, kreeg ik echt kippenvel. Nu weer trouwens, als we het er zo over hebben', zegt Botteghin. 'Het halve stadion was groen gekleurd, echt prachtig. Van die finale heb ik ook echt elke seconde genoten. Van zenuwen had ik geen last.'

Het mooiste moment van de finale vindt de verdediger uiteraard de goals van Albert Rusnák. 'Na die 2-0 keek ik om me heen en wist ik eigenlijk dat we gewonnen hadden. Vijf minuten voor het einde van de wedstrijd had ik even oogcontact met Rasmus Lindgren en Maikel Kieftenbeld. Toen liep er van blijdschap een traan over mijn wang. Alles waar we voor gevochten hadden we bereikt. Het was toen wachten tot het feest kon beginnen.'

Na de wedstrijd weet Botteghin, net zoals vele anderen, niet wat hij moet doen. De blijdschap is enorm. 'Het was toen echt één grote explosie van vreugde. Van gekkigheid weet je niet waar je naar toe moet rennen.'

Als hij even later zijn vrouw en vader een knuffel kan geven, wordt hij weer emotioneel. 'Mijn vrouw droomde mijn dromen, net als mijn vader. Toen ik ze kon omhelzen kwam het er wel even uit. Dat was heel emotioneel. Ik denk er ook nog best vaak aan terug', zegt Botteghin.

'Juist in tijden zoals deze. Ik heb nog best veel filmpjes van de huldiging in het Stadspark. Toen ik de microfoon pakte, staken de fans fakkels af en scandeerden ze allemaal mijn naam. Ik krijg nu alweer kippenvel', besluit de voormalig centrale verdediger van FC Groningen.