Just Dronkers over zijn laatste titel bij Lycurgus en de successen in België

De selectie van Lycurgus in het seizoen 2016-2017, Dronkers met nummer 8
De selectie van Lycurgus in het seizoen 2016-2017, Dronkers met nummer 8 © JK Beeld
Het is vandaag precies drie jaar geleden dat Lycurgus voor de tweede keer in de geschiedenis landskampioen werd. Voor Just Dronkers, die nu in de top van België speelt, was het een bijzonder afscheid van Groningen.
Dronkers (26) speelde als libero vijf seizoenen in Groningen (2012-2017). Daarin pakte hij twee titels met Lycurgus (2016 en 2017).
Lycurgus viert feest na het behalen van de landstitel

Minder dominant

Het seizoen 2016-2017 verliep minder dominant dan in de seizoenen daaromheen. Lycurgus won weliswaar de Supercup, maar de Groningers kwamen niet verder dan de kwartfinale van het bekertoernooi en in de competitie eindigden ze als derde. Vervolgens veranderde er iets, legt Dronkers uit.
‘Wat mij nu als eerste te binnen schiet, is dat het eigenlijk niet eens zo heel lekker ging, ook binnen het team niet echt. Dat gevoel had ik. En mede door Wytze (red. Kooistra) gingen we daarna wat meer leuke dingen doen met elkaar en daar hebben we ook de ruimte voor gekregen van Arjan (red. Taaij).’

Paintballen

‘Toen de competitie was afgelopen en de play-offs zouden beginnen, toen gingen we paintballen met elkaar. Dat was hartstikke leuk, en de week daarna gingen we met elkaar een hapje eten. Zo hebben we elke keer weer wat samen gedaan en toen gingen we ook steeds beter spelen op de een of andere manier. Dat vond ik wel bijzonder.’
‘Ik had wel het gevoel dat het wat met dit team deed en dat daardoor de druk wat van het team werd afgehaald om kampioen te moeten worden. Ik zeg niet dat we geen vrienden waren, maar ik had het gevoel dat we daarvoor nog niet heel veel met het team samen hadden gedaan’, aldus Dronkers.

Finale tegen Orion

Lycurgus versloeg vervolgens de nummer twee, Dynamo, in de halve finale en in de finale werd over twee duels afgerekend met de nummer één van de reguliere competitie, Orion. Het eerste duel in MartiniPlaza werd met 3-1 gewonnen. In Doetinchem werd met dezelfde cijfers gewonnen, terwijl de titel na de eerste twee sets al officieel binnen was.
‘Ja, en de volgende set verloren we natuurlijk ook nog, dus dat was helemaal een drama’, lacht Dronkers. ‘Nee, dat was niet zo’n goede opzet denk ik.’
De reacties van de spelers van Lycurgus na het behalen van de titel

Succesvol in België

Ook in België werd Dronkers vervolgens twee jaar op rij landskampioen (2018 en 2019). Het afgelopen seizoen is zonder winnaar geëindigd, vanwege het coronavirus. Toch viel Dronkers nog in de ‘prijzen’, want hij werd door de achterban van de club verkozen tot speler van het seizoen.
‘De supporters kiezen die, op basis van hoe iemand speelt en hoe iemand zich ook buiten het veld gedraagt, dus dat is wel mooi om te krijgen. Dat een libero zoiets wint, dat gebeurt niet heel vaak.’

Champions League

Ook in Europees verband beleefd Dronkers een succesvolle periode in Maaseik. ‘We hebben goede wedstrijden gespeeld in de Champions League. Het eerste jaar, na een voorronde tegen Lycurgus, zijn we daarna nog een ronde verder gekomen, dus dat was voor Maaseik wel bijzonder. Het jaar daarna winnen we twee keer van een topploeg uit Polen bijvoorbeeld. En het afgelopen seizoen hebben we zelfs nog van Kazan gewonnen en zijn we op een haar na niet doorgegaan naar de volgende ronde.’

Terug in Groningen

Hoewel Dronkers net zijn contract met twee jaar verlengd heeft bij Maaseik, gaat bij binnenkort wel in Groningen wonen met zijn vriendin. ‘In juni gaan we daar naartoe verhuizen. Ik woon wel in Maaseik, maar in de zomermaanden ben ik dan in Groningen. Het is ook een hele mooie stad, maar het gaat er vooral om dat mijn vriendin in Groningen als arts-assistent in de kindergeneeskunde gaat werken.’

Terugkeer bij Lycurgus?

Dan is een logische laatste vraag, of hij ooit nog terug denkt te keren bij Lycurgus. ‘Haha, dat vroeg Arjan (red. Taaij) ook al. Die zei: Over twee jaar bel ik je wel weer. Ach ja, er is altijd een kans. Er zal ook een moment komen dat je andere dingen belangrijk vindt, maar ik heb wel tegen Arjan gezegd: Je kunt me altijd bellen’, aldus Dronkers.