Ode aan Jason Dourisseau: 'Nummer 8 niet meer gebruiken en titel Mister Donar overnemen'

Jason Dourisseau met zoon Jalen en dochter Myliana
Jason Dourisseau met zoon Jalen en dochter Myliana © RTV-Noord/Karel-Jan Buurke
Jason Dourisseau stopt bij Donar. Een einde van een tijdperk, want in totaal speelde hij tien seizoenen voor de Groningers.
Anjo Mekel was vijf van de tien seizoenen assistent-coach bij Donar en was niet heel erg verrast toen hij hoorde dat Dourisseau geen nieuw contract kreeg: 'Hij heeft een behoorlijk salaris en voor dat geld kunnen ze ook een goedkopere en jongere Amerikaan krijgen.

Niet verrast, wel verbaasd

Erik Braal, de coach onder wie Donar de meest succesvolle periode in de geschiedenis heeft beleefd, was ook niet verrast: 'Maar wel verbaasd. Ik weet niet precies hoe dit tot stand is gekomen en of hij er zelf ook nog iets van kon vinden. Hij was onder mij vorig seizoen geen starter meer, dus hij voelde als topsporter vast wel dat de jaren gingen tellen. Maar hij was nog steeds fit en gretig. Ik had het dus niet raar gevonden als hij toch een jaar door was gegaan.'
Een overzicht van prijzenpakker Dourisseau door de jaren heen (tekst gaat verder onder de video)
De Donar-hoogtepunten Jason Dourisseau op een rij
Volgens Lance Jeter, het maatje van Dourisseau met wie hij verschillende prijzen voor Donar pakte, kan JD nog wel eventjes door: 'Hij is nog steeds fit en verzorgt zijn lichaam supergoed. Hij let op wat hij eet, een echte prof. Hij kan wat mij betreft nog jaren door!'
Bas Kammenga, voorzitter van de supportersvereniging, plaatst daar zijn vraagtekens bij: 'Van de bank komen heeft natuurlijk niet zijn voorkeur en dat zou denk ik komend seizoen ook zo zijn. Ik denk niet dat hij nóg een jaar zo'n zou zien zitten. Daarbij komt: het is een prijs-kwaliteit-afweging, dat zijn de harde wetten van de topsport.'

Op en top prof

Hein-Gerd Triemstra, die ook tien seizoenen voor Donar heeft gespeeld, maakte Dourisseau mee toen hij als gestopte speler assistent-trainer was. 'Ik werkte ook voor het Noorderpoort en Jason vroeg altijd aan mij de sleutel van de gymzaal van het Noorderpoort om ballen te schieten. Vaak samen met Arvin Slagter. Ik vond het een echte professional, een teamspeler, altijd bereid om zich op te offeren voor de ploeg.'
Ook Mekel is lovend over de basketballer: 'Hij was een geweldige speler, een superatleet en altijd een voorbeeld voor andere spelers. Als wij om tien uur 's ochtends trainden, was 'JD' er om half tien. Als we stopten, ging hij nog langer door. 's Middags ook, en dat elke dag.'
'Als ik de jeugd trainde, kwam hij altijd vragen of hij van het veldje naast ons gebruik mocht maken. Mag ik alvast even schieten, trainer? De jeugdspelers keken dan met een schuin oog naar hem en dan zei ik ook tegen ze: Kijk, ook nu probeert hij nog elke dag beter te worden. Hij liep ook nooit de kantjes er vanaf. Waar Lance Jeter nog wel eens de binnenbochtjes nam, deed Jasons dat nooit!'
Braal kijkt er net zo naar: 'Ik heb enorme waardering voor Jason als mens en als speler. Hij heeft superveel klasse, is betrokken, altijd intensief, strijdt voor waar hij in gelooft en laat duidelijk weten wat hij ergens van vindt.'
'Hij was voor mij een belangrijke schakel in het groepsproces. Had invloed op het gedrag van jonge jongens en nieuwkomers. Een team kan niet zonder een groepje spelers dat de cultuur neerzet en bewaakt en Jason was daar één van.'
Jeter bevestigt dat: 'Als ploeggenoot kon je altijd op hem rekenen. Je had figuren als hij en Ross (Bekkering, red.) die altijd het beste uit hen zelf, maar daardoor ook uit mij haalden. Om zulke leiders als teamgenoten te hebben kun je eigenlijk alleen maar van dromen. Ik heb met, maar ook tegen Jason gespeeld en dat was echt een eer voor mij.'
Braal zet zijn woorden kracht bij met een anekdote: 'Twee jaar geleden waren we aan het trainen in de voorbereiding in MartiniPlaza. Er waren nieuwe jongens bij, die we rechtstreeks van collegebasketball in Amerika hadden geplukt. We kwamen terug van het succesvolle jaar in 2018. Dan moet je met een nieuwe groep werken, waarvan de belangrijke jongens zijn vertrokken en je hoopt dan dat het instapniveau zo hoog mogelijk ligt.'
'Jason deed dan kleine dingen als de nieuwelingen op hun gemak stellen, zo word je een team. Daarmee gaf hij ook het gevoel van: hij is er akkoord mee dat je er bent. Het mooie was: we waren klaar met training en Jason ging voor zichzelf door. Honderd schoten op de basket. Ik loop terug naar kantoor, voor mij lopen de twee nieuwe jongens en ik hoor ze tegen elkaar zeggen: ik ben bekaf, ik snap niet dat Jason nu nog die schoten gaat doen. Ze zagen Jason dat daarna elke dag doen en zonder dat hij tegen hen zei: jullie moeten dat ook doen, zag je ze denken.. En vervolgens stonden zij ook na training nog ballen te schieten.'
'Misschien heb ik Jason daar ook wel te weinig voor geprezen en bedankt', geeft de succescoach toe. 'Spelers die elke week 20 punten scoren, kun je overal vandaan halen. Maar spelers als Jason zijn pareltjes die je heel weinig tegenkomt. De successen van afgelopen jaren kun je ook zeker voor een belangrijk deel aan hem toeschrijven.'

Ambitie

Amerikaanse basketballers komen vaak naar Europa voor maar twee dingen: veel geld verdienen en zo hoog mogelijk spelen. Hoe kan het dat Dourisseau, ondanks de korte uitstapjes naar IJsland en Duitsland, de rest van zijn leven in Groningen heeft gespeeld?
Triemstra heeft daar wel een verklaring voor: 'Als ik toch een klein puntje van kritiek heb: ik vond hem altijd te bescheiden voor de kwaliteiten die hij had. Hij was meer op de achtergrond en creëerde dan ruimte voor de blikvangers.'
Braal ziet het ietsje anders: 'Hij voelde zich hier zeer thuis, heeft hier een gezin, heeft een tribune naar hem vernoemd, is een groot onderdeel van de historie van Donar. Dan moet een aanbod ergens anders wel héél erg goed zijn. En hij is iemand die goed kijkt naar wat hij heeft, in die zin is hij iets behoudender. En dan is de vraag: als alles goed is waar je zit, waarom zou het gras bij de buren dan groener zijn?'
Mekel: 'En daarbij komt, statistisch gezien is hij niet iemand die echt opvalt. En in het buitenland letten ze daar juist op. Hij was vooral een erg nuttige teamspeler die gebonden was aan het Noorden door zijn gezin. Maar ik zou het geen gebrek aan ambitie noemen, totaal niet.'

Geliefd

Niks dan lof tot nu toe over Dourisseau, maar wat zijn nou de eigenschappen die hem zo ultiem geliefd maken? 'Ik denk juist dat de bescheidenheid buiten het veld de eigenschap is die de supporters het meest aanspreekt. En in het veld zijn onopvallendheid', stelt supportersvoorman Kammenga. 'Dat was zijn grootste kracht. Hij gaf zelf het voorbeeld door zijn manier van doen. En daardoor heeft hij de standaard gezet voor Donar als topclub. Toen hij kwam stonden er vijf prijzen in de kast, nu zestien. Zo krijg je een prestatiecultuur.'
Mekel probeert ook onder woorden te brengen waarom hij zo geliefd was in Groningen: 'Hij werkte keihard, een echte strijder en geen kapsoneslijer. Eelsk was hij niet. Hij heeft titels gepakt, prachtige buzzerbeaters gemaakt, voor de fans altijd toegankelijk. Al die dingen maken hem extreem knuffelbaar. Hij is één van ons en ik kan me niet voorstellen dat er ook maar iemand van de spelers, staf en fans een hekel aan hem heeft.'
De buzzerbeaters van Dourisseau (tekst gaat verder onder de video)
Braal heeft veel spelers onder zijn hoede gehad, maar Dourisseau heeft een speciale plek: 'Hij is de eerste speler die ik gecoacht heb die als Amerikaan en genaturaliseerde Nederlander zo duidelijk Nederland omarmd heeft. En hij was ongelooflijk harde werker en een type leider van daden, maar ook wel van woorden. Als hij voelde dat hij iets moest zeggen, mocht hij dat van mij altijd doen. En dat deed hij dan ook.'
Jeter, die een speciale band heeft met Dourisseau die mogelijk te verklaren is vanwege hun gedeelde achtergrond in Nebraska, doet er nog een schepje bovenop: 'Een echte leider. Hij hielp de jonkies, maar ook de veteranen. Je kon altijd naar hem toe, ook met je persoonlijke verhalen. Buiten het veld bracht hij ons ook bij elkaar zodat de vereiste chemie voor succes gecreëerd werd. Jason was our guy!'

Nieuwe Mister Donar?

De bal ligt bij Dourisseau wat betreft zijn afscheid. Hij moet zich eerst gaan beraden over zijn toekomst. Wil hij zijn loopbaan als speler beëindigen of wil hij nog ergens anders spelen? Mocht hij zijn shirt nu aan de wilgen hangen, dan zit er voor Mekel maar één ding op: 'Zijn nummer acht mag nooit meer gebruikt worden en zijn shirt moet naast het shirt van Mister Donar (Martin de Vries, nummer tien en technisch directeur, red.) worden opgehangen.' De voormalig assistent-coach gaat nog een stapje verder: 'Ik zou de titel van Mister Donar nu aan Jason geven, in plaats van Martin. Dat is al zo lang geleden..'
Braal (met een knipoog): 'Maak hem president-directeur van Donar. Nee, hij verdient een prachtig afscheid met een klaterend applaus en volle tribunes. Het zou zonde zijn als hij iets in zijn handen krijgt gedrukt bij een wedstrijd waar vanwege corona maar honderd man mogen komen. En hij moet een seizoenskaart voor het leven krijgen.'
Triemstra: 'Hij heeft al een tribune naar zich vernoemd gekregen, dat is al heel wat', lacht de oud-speler. 'Ik zou aan hem zelf vragen wat hij mooi vindt. Misschien een mooie afscheidswedstrijd met oud-teamgenoten. Dat is toch de mooiste seizoensopening die je je kan wensen?'
Kammenga wil niet zo ver gaan als Mekel: 'Een titel als Mister Donar lijkt me niet zomaar overdraagbaar. Maar dat er een groots eerbetoon moet komen lijkt me duidelijk. In welke vorm weet ik niet, daar moeten we rustig met elkaar over nadenken. Ik heb wel geadviseerd aan de club dat een retired shirt wel passend is. Dat heb ik al laten blijken.'
Jeter vindt dat het minste wat de club kan doen: 'Ik vind echt dat dat nummer niet meer gedragen mag worden. Daarnaast vind ik ook dat hij een standbeeld moet krijgen. Zoveel heeft hij betekend. Niet alleen voor mij en zijn ploeggenoten, maar voor de hele stad. Ze hebben Jason omarmd. Jason IS Groningen!'

Reactie Donar

Voorzitter Jannes Stokroos laat weten dat Dourisseau het aanbod heeft gekregen om assistent-coach van Pete Miller te worden bij het under-21 team. 'Mocht hij de ambitie hebben om coach te worden na zijn loopbaan, dan moet je een opleidingstraject volgen en moet je een aantal jaren assistent zijn. Dat kan bij ons. Wij willen hem graag behouden.'
Een rol als assistent bij het eerste team is geen optie: 'Omdat hij dat diploma ook niet heeft. Je moet bijvoorbeeld video-analyses kunnen maken. Dat soort dingen kan hij nu mooi bij Miller leren.'
Over zijn afscheid doet Stokroos nog geheimzinnig, voor een deel ook omdat het door het coronavirus lastig is knopen door te hakken. 'Er komt natuurlijk een groots afscheid, hij verdient een vol MartiniPlaza. Er zijn volop ideeën, maar hoe en wat moeten we uitzoeken. Shirt retiring? Daar kan ik nu niks over zeggen, dat moet altijd een verrassing zijn voor de speler.'
Bekijk hier de volledige video van Lance Jeter, met op het eind een persoonlijke boodschap voor Jason Dourisseau:
Lance Jeter over Jason Dourisseau