Kiekendieven en abelen: Het Hogeland door de ogen van een nieuwkomer

Deze praktische reden voor de verhuizing veranderde al heel snel in liefde voor de omgeving, vertelt Beekman, die opgroeide in de buurt van Wageningen. ‘Ik vind het geweldig hier', zegt de tekenaar en natuurliefhebber.

De provincie Groningen kende ze naar eigen zeggen amper. ‘Ik had van te voren eigenlijk geen idee. Ik was één keer wezen kijken en dacht: Wow, wat is dit gaaf. Ik heb toen een huis gekocht, ben gaan fietsen en gaan ontdekken.’

'Er zijn veel vooroordelen over Groningen en het landschap. Het is ver weg, het is plat en en het bestaat uit eindeloze graanvelden.' Niet is minder waar. Het landschap is eindeloos gevarieerd, kwam Beekman al snel achter.

‘Het zijn mensen die de ruimte en stilte waarderen. Het is hier niets veranderd door al die jaren. Elke plek heeft in het gebied heeft zo z’n eigen charme,’ vindt Beekman. En waarom specifiek Warffum? ‘Omdat er een station staat, dat is makkelijker voor mijn cursisten.’

Het tastbare resultaat van de liefde voor het Hogeland is een schetsdagboek met de titel: Mijn ontdekking van het Hogeland. Beekman beschrijft en tekent hierin haar invallen, gedachtespinsels en observaties in de natuur.

In het boek onderneemt de import-Warffumse een tocht langs het Hogeland en de Waddenkust. Als nieuwkomer doet ze elke dag verrassende ontdekkingen in het gebied zoals bruine kiekendieven hoog in de lucht, witte abelen langs de wegen en bijzondere kippenrassen in Eenrum.

‘Ik doe niet anders; ik schets, dat is mijn kunstvorm, daar geef ik ook les in. Dat je om je heen leert kijken en dat je leert aarden. Als ik teken luister ik, voel ik, ruik ik. Dat alles samen helemaal in het moment. Het boek gaat over anders kijken, over inspiratie.’

Aan teruggaan naar de Randstad moet Beekman voorlopig in elk geval niet denken. 'En al die toeristen zeggen het nu ook: Wow, wat is hier mooi. Jullie kunnen heel trots zijn op je provincie.'