Koren worstelen met coronamaatregelen: 'Er gaat een stukje cultureel erfgoed verloren'

'Wij zijn er nog niet uit', is alles wat Marja van Duinen van Toonkunstkoor Bekker wil zeggen. Dit koor is met ruim honderd leden één van de grootste koren in onze provincie.

Het Ainrommer Shantykoor heeft wel een besluit genomen. 'Wij repeteren sinds maart al niet meer. We beginnen pas weer in januari. Tenminste, dat hopen wij', zegt Hans Post van het koor.

Het shantykoor heeft 23 leden en repeteert normaal gesproken in het dorpshuis van Eenrum. 'Dat is nu niet te doen qua grootte en ventilatie', legt Post uit. 'Bovendien is die anderhalve meter niet prettig. Als je met een koor zingt, heb je steun van elkaar nodig. Dat gaat niet op afstand. Maar we vinden het wel heel erg jammer hoor.'

Het Warffums Mannenkoor is 31 augustus weer begonnen met repeteren na maanden gedwongen rust. 'Onze oude repetitieruimte was te klein, dus we zitten nu in de Op Roakeldaishal', vertelt secretaris Anko Bakker. 'Er zit een grote deur in die hal en die schuiven we een meter omhoog voor frisse lucht, maar het is wel koud hoor, in die grote hal.'

Het Warffums Mannenkoor heeft veertien leden. 'Ons jongste lid is 70 en de oudste is 89, dus we zitten allemaal in de risicogroep', zegt Bakker.

De leden zijn dan ook flink geschrokken van het nieuws dat de helft van een koor in Leiden besmet is geraakt met het coronavirus. Dit ondanks het feit dat ze met open deuren en ramen en op afstand van elkaar repeteerden, zo meldde de Volkskrant afgelopen woensdag. Bakker: 'Onze leden beginnen nu te twijfelen of we wel door moeten gaan. De schrik zit er flink in.'

De koorleden komen aanstaande maandag bij elkaar om te beslissen of ze stoppen of doorgaan. 'Dit is wel de doodsteek voor koren', denkt Bakker. 'Er is geen land waar zo veel gezongen wordt als Nederland, maar het sociale is er niet meer. In de Op Roakeldaishal drinken we koffie in de pauze op anderhalve meter afstand. Normaal zitten we met elkaar aan de bar te pimpelen. Een stukje cultureel erfgoed gaat hier verloren.'

Het Abel Tasmankoor in Sebaldeburen is sinds maart niet meer bij elkaar geweest. 'Het risico is ons simpelweg te groot', zegt secretaris Henk Renkema. 'Wij hebben zo'n vijftig leden die allemaal in de risicogroep vallen. Die verantwoordelijkheid willen we niet dragen. Normaal gesproken hebben we in november een ledenvergadering, maar zelfs die doen we via de mail.'

Wanneer het koor wel weer gaat repeteren? 'Wij wachten op betere tijden', is het antwoord van Renkema.

In Zuidhorn is een vrouwenkoor actief: Donne Cantabili. 'Wij repeteren iedere woensdagavond, maar wel op aangepaste wijze', reageert secretaris Treja Akkerman. 'Ik moet zeggen dat ik afgelopen woensdag niet ben geweest, omdat ik net verhuisd ben, maar ik heb nog niet gehoord dat de volgende repetitie niet doorgaat.'

Het koor heeft achttien leden. 'Wij repeteren in de Gasthorn en gelukkig konden we daar een grotere ruimte krijgen. We houden ons streng aan de regels. We desinfecteren, we houden anderhalve meter afstand en we hebben geen pauze.'

De vrouwen zingen niet met z'n allen tegelijk. Akkerman: 'Wij hebben het koor in tweeën gesplitst. De eerste negen zingen van acht tot negen uur en die gaan dan via de uitgang naar buiten. De andere negen komen via de ingang naar binnen en zingen van negen tot tien uur.'

'Maar het sociale aspect schiet er wel heel erg bij in', bevestigt Akkerman. 'We hebben onze appgroep, maar gezellig nazitten is er niet meer bij.'

Toch heeft het koor afgelopen woensdag een nieuw lid mogen verwelkomen. 'Iedereen is nog steeds heel enthousiast', besluit Akkerman.

Ook in de stad Groningen wordt nog druk gerepeteerd. Merlijn Wackers is dirigent van drie koren in Stad: Capella Groningen, Jong Vocaal Groningen en Kwajr. 'Al deze koren zijn in augustus/september weer begonnen met repeteren', vertelt hij.

Kwajr, een koor met 25 veertigers en vijftigers, is wel verhuisd naar een grotere repetitieruimte. 'We oefenen nu in de Columnakerk en daar hebben we alle ruimte', zegt Wackers.

Tijdens de repetities van de drie koren is afstand houden belangrijk. Wackers: 'We hanteren de anderhalve meter niet van neus tot neus maar van stoel tot stoel. Dan zitten we ongeveer twee meter uit elkaar en dat is veilig, denken wij.'

Capella Groningen en Jong Vocaal Groningen zijn wel strenger tijdens de pauzes dan Kwajr, vertelt Wackers. 'Bij de eerste twee worden de pauzes buiten gehouden. De koorleden gaan één voor één naar buiten en brengen zelf hun koffie mee. Na de pauze gaan ze weer één voor één naar binnen. In de pauze wordt de repetitieruimte geventileerd.'

Capella Groningen en Jong Vocaal Groningen hadden onlangs de handen ineen geslagen, omdat ze voor de tweede coronagolf een concert wilden geven. 'Dat hebben we afgelopen zaterdag nog net kunnen doen, in de Martinikerk', zegt Wackers. 'We hebben daar een stuk gezongen over de pest: 'In Time of Pestilence'. Het publiek zat op afstand. Het concert was uitverkocht. Iedereen werd individueel naar een plaats begeleid, zodat je niemand kon tegenkomen. We zaten daar met 130 man. Dat was wel weer even fijn hoor.'

Normaal gesproken bereiden koren zich rond deze tijd al voor op de kerstuitvoering. Hoe gaat dat nu? Wackers: 'Jong Vocaal wilde iets laagdrempeligs doen op allerlei verschillende plekken, zoals het station en op straat. Maar dat wil nu gewoon niet, dus daar zijn we mee gestopt. Concerten zitten er voorlopig niet meer in.'