Eenzaamheid bij studenten: 'Fantastisch als we taboe kunnen doorbreken'

De hanzehogeschool
De hanzehogeschool © Google Streetview
De komende twee jaar doet de Hanzehogeschool onderzoek naar eenzaamheid onder studenten. Het doel: manieren vinden om eenzaamheid te verminderen en bespreekbaarder te maken.
Willem Vos is een van de onderzoekers van het EAST-project (Eenzaamheid Aanpak Studenten), zoals het onderzoek naar eenzaamheid wordt genoemd. Dit project gaat uit van het lectoraat Rehabilitatie van de Hanze Hogeschool. Begin deze maand is het van start gegaan.

Gesprekken voeren

'We willen onderzoeken hoe eenzaamheid onder studenten besproken en verminderd kan worden. Dit doen we onder meer door in gesprek te gaan met studenten die eenzaamheid ervaren, maar ook met studentpsychologen, docenten en decanen. Van hen willen we ideeën horen wat we met z'n allen tegen eenzaamheid kunnen doen en hoe het bespreekbaar kan worden.'
Volgens Vos is eenzaamheid sowieso al een urgent onderwerp, maar in de coronacrisis is die urgentie alleen maar groter. 'Voor ons onderzoek is dat een voordeel.'
Het onderzoek richt zich met name op sociale en emotionele eenzaamheid. 'Sociale eenzaamheid is als je gebrek hebt aan een netwerk. Niet voldoende vrienden of familie om je heen. Emotionele eenzaamheid heb je als je iemand mist met wie je oprecht van gedachten kan wisselen over wat je voelt en meemaakt.'
Ook zonder social media kan een student nog steeds alleen op de kamer zitten en iemand missen
Willem Vos - docent en onderzoeker Hanzehogeschool
Inmiddels is er al een groep ontstaan waarin Vos, samen met Jisca Kuiper, met studenten praat over eenzaamheid. Deze studenten hebben daar mee te maken of mee te maken gehad.

Rol van social media

Social media blijken bij de ontwikkeling van gevoelens van eenzaamheid vaak een rol te spelen. Vos: 'Als je beelden ziet van rijke vrienden, van een perfect leven en van alle activiteiten die er plaatsvinden, kun je een gevoel van fear of missing out krijgen (FOMO). Zo van: anderen zijn zo gelukkig en slim en sociaal en geweldig, en ik zit maar alleen op mijn kamer.'
Jongeren gaan vergelijken en dat kan eenzaamheidsgevoelens versterken. 'Maar', benadrukt Vos, 'ook zonder social media kan een student nog steeds op de kamer zitten en iemand missen of denken: waarom heb ik nu niet iemand om mee af te spreken?'

'Taboe doorbreken zou fantastisch zijn'

Uit gesprekken die tot nu toe met studenten zijn gevoerd blijkt schaamte een grote rol te spelen. 'In die groep zaten studenten die elkaar kenden, maar niet van elkaar wisten dat ze ook eenzaam waren. Het is blijkbaar geen gebruikelijk onderwerp om te bespreken.'
Iets dat Vos en zijn collega proberen te veranderen met behulp van het onderzoek dat ze doen. 'Als het daarbij lukt om het taboe rond eenzaamheid te doorbreken, dan zou dat fantastisch zijn.'