Damster kapper debuteert met Groningstalige roman: 'n Aarm verdrait

Nico Torrenga uit Appingedam debuteert met roman 'n Aarm Verdrait
Nico Torrenga uit Appingedam debuteert met roman 'n Aarm Verdrait © RTV Noord\René Walhout
Vijf jaar geleden zat zijn toneelvereniging in Appingedam zonder toneelstuk. Dan schrijf ik er zelf wel een, dacht de Damster kapper Nico Torrenga. Inmiddels heeft hij er tientallen op zijn naam staan en ligt er ook een verhalenbundel van hem. Deze week verscheen zijn eerste roman: 'n Aarm verdrait.
De Groningstalige roman van Torrenga draait om de 94-jarige Anje Kremer. ‘Het is een vrouw die een zwaar leven heeft gehad, een boel ellende heeft gekend maar toch een humoristisch karakter heeft,’ vertelt de schrijver over zijn hoofdfiguur. Eerder schreef hij een kort verhaal over de vrouw maar de schrijver voelde dat hij nog niet klaar was met haar. ‘Dat verhaal was niet rond voor mij, het was niet af.’

Tied veur dieverdoatsie

Sinds hij vijf jaar geleden begon met schrijven publiceert de Damster kapper het ene toneelstuk na het andere. De teller staat nu op tweeëntwintig. Dat hij ook met korte verhalen uit de voeten kan bleek twee jaar geleden toen Tied veur dieverdoatsie verscheen. Een bundel grappige korte verhalen. Vorig jaar won Torrenga de Provinciale Schrijfwedstrijd met een kort verhaal. Een hele roman zat er tot nu toe nog niet in.

Gewoon, doen!

Uiteindelijk was het een collega-schrijver die hem met de woorden ‘gewoon, doen!’ aanzette tot het schrijven van de roman 'n Aarm Verdrait. ‘Anje Kremer is geïnspireerd op een oud-buurvrouw van mij,’ vertelt Torrenga. ‘Ik heb hele warme herinneringen aan die vrouw. Er zijn dingen in haar leven gebeurd die mij heel erg hebben aangegrepen. Ik werd woest toen ik hoorde hoe haar nabestaanden alles hebben afgehandeld. Ik dacht: zij verdient meer eer dan ze heeft gekregen. Wat ik precies bedoel moeten mensen zelf gaan lezen in mijn boek’.

Hikhakkerij

Torrenga schrijft zijn verhalen in het Hogelandster Gronings. ‘Ik ben geboren en getogen in Wij, Wehe-den Hoorn,’ licht de schrijver toe. ‘Mijn vrouw komt uit Meedhuizen en daar door hebben we wel eens hikhakkerij. Daar zeggen ze bijvoorbeeld ‘wotter’ maar Hogelandsters zeggen ‘wodder’. Ik probeer zoveel mogelijk in het Hogelandsters te schrijven maar dan wel eigentijdser dan veel ouderen die taal kennen.'
’n Aarm Verdrait van Nico Torrenga is verschenen bij Stichting 't Grunneger Bouk