Het is stil in het café: 'Je mist de gezelligheid, de stamgasten zijn ook je vrienden'

We gingen op bezoek bij drie horecaondernemers in de provincie. Hoe komen zij de tweede lockdown door?

In Café de Haven in Scheemda is het net of het er gisteren nog vol zat. De krukken staan aan de bar, de herkenbare kroeggeur hangt er nog en de tap ziet eruit of er elk moment een biertje uit kan komen.

Maar niets is minder waar, weet eigenaar Heine Smit. De barkrukken zijn al weken ongebruikt en de biljarttafel staat stof te vangen. Op 13 oktober, net nadat premier Rutte en minister De Jonge de gedeeltelijke lockdown afkondigden, tapte Heine het laatste biertje.

Het vervelende van de tweede lockdown is dat alle klusjes in en om de kroeg al achter de rug zijn: binnen en buiten is er al een lik verf over gegaan, er verrees bovendien een heuse biergarten. En nu, in de tweede lockdown, is het klussen dus voorbij.

'We doen nu high tea's', zeggen Heine en Sandra. 'Maar ook high wines en high beers.' Het is weer eens wat anders dan de hapjesschalen, die normaal als warme broodjes over de toonbank gaan.

'Die verkoop je nu amper', legt Heine uit. 'Als je 15 man op visite krijgt, bestel je een hapjesschaal. Maar niemand geeft nu een feestje. Als er maar twee mensen langskomen, snijd je zelf wel wat blokjes worst en kaas.'

En nee, ook de high tea, wine en beers leveren lang niet zoveel op als de kroeg normaal doet. 'Je moet niet denken dat het stormloopt', zeggen Heine en Sandra. 'Je bent zo 75 tot 80 procent van je omzet kwijt.'

Om nog maar te zwijgen over de sociale contacten. Want in de horeca gaat het niet alleen om geld verdienen. 'Het is je roeping', zegt Sandra. 'Je mist de gezelligheid. Vaste stamgasten worden ook je vrienden.'

'Er zijn er genoeg die normaal gesproken wekelijks komen', vult Heine aan. 'De één heeft dit, de ander heeft dat. En dat is er nu niet. Mijn sociale leven is afgepakt, want eigenlijk is het café ook mijn sociale leven.'

Hetzelfde geldt voor de 82-jarige Jan, vaste gast bij café Soestdijk in de binnenstad van Groningen. Hij loopt zaterdagmiddag even langs zijn café. Niet om er binnen te gaan zitten en 'te knuffelen met de meiden' zoals-ie zo graag doet, wel om buiten een glühweintje-to-go te drinken.

'Ik vind het leuk om hier te komen, en Roos, de eigenaresse, een beetje te steunen', zegt Jan. Wat hij het meeste mist? 'De gezelligheid binnen. Mensen om me heen. Dat je lekker met elkaar kan praten, dat soort dingen mis ik gewoon.'

Nee, dan een normale week. Dan komt Jan geregeld langs, meerdere dagen per week zelfs. 'Doordeweeks een hapje eten, een pilsje drinken, een discootje om elf uur. Dat dat kan nu niet meer. En ik mis het echt, vandaar dat ik nu even langskom. Maar nee, het is niet genoeg. Het haalt het niet bij een gewoon bezoekje aan het café.'

Roos mist haar klanten ook, en verkoopt daarom van alles aan haar buitenbar. Zo staan er op de dag dat Sinterklaas in het land aankomt oliebollen op het menu, terwijl binnen de kerstmuziek draait.

'Ik doe het niet om geld te verdienen, ik doe het echt puur omdat ik het leuk vind om bezig te zijn en contact te houden met de gasten.'

Want ja, het doet 'best veel pijn', zo'n leeg café. 'Natuurlijk, deze periode is voor iedereen verschrikkelijk. Maar dit is gewoon niet de reden dat je een café hebt.'

Manager Herald van het eveneens lege eetcafé Moeke Vaatstra in Zuidwolde heeft zaterdagmiddag binnen zowaar één gast. Hond Rover is 16 weken oud en mag nog gewoon in het café komen, al zal hij niet voor veel omzet zorgen.

Behalve de hond is het vooral saai, deze periode, vind Herald. 'Het is absoluut niet spannend, je hebt geen contact met de gasten. En daar doe je het ook wel voor.'

Klanten kunnen wel afhalen. Was het in de eerste lockdown met een sateetje en een burger nog wat beperkt, nu heeft het café een uitgebreidere afhaalkaart. 'Mensen zijn er toch snel op uitgekeken, dus we wilden wat anders. Het loopt wel, maar je verdient lang niet zoveel als normaal. Mensen drinken niks hè, ze halen alleen wat te eten. Het is nog geen twintig procent van de normale omzet.'

Wat had het een leuke dag kunnen zijn. Een beetje druilerig, maar niet echt regenachtig. Met het wandelgebied om de hoek een ideale dag voor mensen om 's middags even te borrelen. 'Dat doet wel pijn, ik had een topdag kunnen draaien', zegt Herald.

Een lichtpuntje voor Moeke Vaatstra valt zo nu en dan op de deurmat. 'Er worden heel veel kaartjes bezorgd, klanten uit heel Groningen sturen ze. Om ons een hart onder de riem te steken. Dat doet wel goed', zegt Herald.

De hoop van de horecaondernemers is om zo snel mogelijk weer open te gaan. 'Het kan', zegt Herald, 'want we hebben overal looproutes aangebracht en tafels weggehaald zodat er genoeg ruimte is.'

Ook Heine en Sandra van Café de Haven willen het liefst zo snel mogelijk weer open: 'Ik heb hier nooit een besmetting gehad, terwijl het van juni tot oktober best druk was. We moeten dus dicht terwijl er niets aan de hand is hier, dat voelt toch wel oneerlijk.'

Roos van café Soestdijk verwacht, eigenlijk net als de anderen, dat ze nog wel een tijdje dicht moet blijven. 'Ik ga er eigenlijk niet vanuit dat ik snel weer open mag, maar natuurlijk hoop ik het. Er is niets leuker dan straks je gasten weer te kunnen ontvangen.'

Lees ook:
- Nachtburgemeester start crowdfundactie voor horeca in Stad
- Het laatste nieuws in ons coronablog