Door de mand: Kees Vlietstra geeft een masterclass multitasken

Kees Vlietstra
Kees Vlietstra © RTV Noord
In de voorbereiding op de wedstrijd FC Groningen-Vitesse heb ik me verdiept in het begrip multitasken. Want is het - voor een man van middelbare leeftijd - mogelijk om niet alleen FC - Vitesse, maar ook Atletico Madrid - Barcelona te volgen? Tegelijkertijd.
Eerdere eigen ervaringen bij dit fenomeen waren niet onverdeeld succesvol. Zo stond ik tijdens het fameuze Eurovoetbal tijdens Pinksteren altijd net naar de verkeerde wedstrijd te kijken op de bult van de Esserberg tussen het hoofdveld en veld 2. Scoorde Gerald Vanenburg op het veld van Be Quick dan keek ik net naar de warming-up van Tsjechoslowakije op veld 2.
De fijne stem van stadionspeaker Henk Terlingen maakte het missen van de goal nog een beetje goed. Maar goed, dat was live en op locatie. Met de huidige elektronische middelen moet het toch mogelijk zijn om thuis op de bank twee wedstrijden tegelijk te volgen.
Het schijnt trouwens een fabeltje te zijn dat vrouwen beter kunnen multitasken dan mannen. Het heeft allemaal te maken met of je meerdere opdrachten met dezelfde of verschillende hersengroepen uitvoert. Bovendien speelt ervaring een grote rol. Of zoals Chris Janssen, universitair docent Psychologische Functieleer, het omschrijft: Of jij kunt multitasken tijdens het koken hangt niet af of je man of vrouw bent, maar vooral van hoe vaak je kookt.
Het gaat dus om ervaring opbouwen. Vaak doen. Veel en vaak voetbal kijken. De eerste helft van de FC live gezien op FOX Sports1. Dat ging nog wel. Prachtige goal van Joosten en slordig verdedigen van Dammers (wacht nog steeds op een uitnodiging van coach Buijs om een masterclass 1-1 verdedigen te verzorgen) resulteerde in een 1-1 ruststand.
In de pauze Radio Noord aan. Presentator Oetse Eilander en analist Barend Bloemetjesoverhemd Beltman. Krijg direct een glimlach. Geniet van het steekspel tussen beide mannen. Waar Eilander met fijne stem en heldere zinnen de vragen stelt geeft Beltman OpZienBarends antwoord: Beeldend in zinnen met veel komma's, uitweidingen, woordgrappen en met verschillende stemmetjes. Barend praat zoals hij eruitziet in zijn favoriete kledingstuk, bloemrijk. Maar bovenal met een heldere analyse over de wedstrijd. Ik begrijp voetbal en voetbalgedrag beter door Barend.
Tweede helft. Multitasken gaat beginnen. FC Groningen via Radio Noord met live verslag van Stefan Bleeker én Atleti-Barca via Ziggo Sport met Sierd de Vos. Barcelona komt door een blunder van keeper Ter Steegen (wacht nog steeds op een uitnodiging van coach Koeman om een masterclass 1-1 verdedigen te verzorgen) op 1-0 achter. En met 1-0 achter tegen het Atletico van coach Simeone dan weet je het wel; dan verlies je.
Helemaal als Messi weer een staaltje werkweigering laat zien (wacht nog steeds op een uitnodiging van coach Koeman om een masterclass gember in je Argentijnse reet te verzorgen).
Na afloop van beide wedstrijden volgen de analyses. Doelpuntenmaker van de FC, Patrick Joosten: 'Ik ben Messi niet, maar mijn goal zat er lekker in.' Joosten is te bescheiden, ontbeert geldingsdrang. Op basis van het huidige seizoen is Joosten namelijk veel beter dan Messi.
Is sowieso wel een dingetje hier bij ons in het Noorden. Dat ontbreken van geldingsdrang, dat op de borst kloppen, dat laten zien dat je er bent. We houden niet van dikke snakkerds.
Barend Beltman geeft op de radio een heldere analyse en propageert nogmaals het aanvallende voetbal Verdwaal in herinneringen bij het horen van zijn stem. Denk aan ons laatste terrasbezoek bij de Singelier in Helpman.
Voor die verdomde coronamaatregelen. Verhalen over onze ALO-tijd, over onze thuissituaties, over onze zonen, over voetbal, over het leven. En hoewel Barend zichzelf nooit op de borst slaat dat hij jarenlang de jeugdtrainer van Arjen Robben is geweest is hij daar natuurlijk best wel een beetje trots op. En juist daarom was hij een goede jeugdtrainer. Spelen en laten spelen.
Wegdromen bij een activiteit is eigenlijk ook een vorm van multitasken. Ik multitask me weg naar een andere Bekende Groninger: Henk de Haan. Die mag in zijn hilarische one-man-shows in Groningse voetbalkantines altijd graag vermelden dat hij in zijn FC Groningen- én BV Veendam tijd altijd de zelfde opdracht kreeg van zijn trainers: bal afpakken van de tegenstander en afgeven aan iemand die beter dan jou is.
Broezn Henkie komt dan altijd met de aanvulling dat dat niet zo moeilijk was. Want iedereen was beter dan ik.
Henk is dus ook geen snakkerd. Maar heeft hoe dan ook wel bij de FC gespeeld. En dat zijn er maar een paar die dat kunnen zeggen. Henk én Barend zijn groter dan ze zelf beseffen. Collega Jungman schreef ooit eens over grote sporters: Uiteindelijk rest sporthelden niets anders dan voort te leven in individuele geheugens. Een erelijst is een reeks cijfers geworden, hun grootheid wordt bepaald door een serie losse herinneringen.
Nou kan ik in deze losse herinneringen heel goed weg multitasken. Zo las ik van de week een Facebookbericht van voormalig BV Veendam-keeper Richard Vennema. Hij plaatste een mooie foto van de woensdag overleden keeper Pim Doesburg. Richard en Pim. Pim en Richard.
Doesburg keepte in dezelfde tijd als de vader van Richard, de grote Tonny van Leeuwen. Richard is ook keeper geworden en speelde zelfs een tijdje voor FC Groningen. Ik kende Richard een beetje omdat hij een tijdje verkering had met een meisje van korfbalclub AKC uit Almelo. En oké, oké omdat we elkaar ook wel eens zagen in Café Tram 13.
Richard kon ook een trucje. Had hij vooral veel succes mee in Openluchtzwembad De Papiermolen. Rich kon de bal namelijk dood leggen in zijn nek. En dan ook nog eens die bal vanuit zijn nek en de achterkant van zijn hoofd zo'n metertje of acht loodrecht de lucht in klappen. En diezelfde bal dan weer opvangen in diezelfde brede nek. Aan de rand van het bad, voor de tribunes was dit een succesnummer. Bakvisjes die adembenemend lagen te zonnen op de tribune vergaapten zich aan de keeper uit de jeugd van FC Groningen. Ze wisten dat omdat Richard altijd ging zwemmen met zijn FC keeperhandschoenen aan. Ook een stukje geldingsdrang.
Ook de overleden Pim Doesburg had wel eens last van teveel geldingsdrang. Zo vertelde Leo Driessen ooit eens het verhaal over Snakkerd Pim: Lang geleden, ergens eind jaren 60, speelde Ajax een thuiswedstrijd in De Meer tegen Sparta. Ajax was in die tijd thuis onverslaanbaar en kon beschikken over een prachtige voorhoede met Keizer, Cruijff en Swart. Maar die middag liep het niet naar wens. Het stond diep in de tweede helft nog steeds 1-1 en dat was voornamelijk te danken aan voortreffelijk keeperswerk van Pim Doesburg.
Piet Keizer probeert het dan met een schot van afstand, maar de bal gaat rakelings over. Doeltrap. Als door een adder gebeten rent Doesburg naar de scheidsrechter en maakt duidelijk de bal te hebben geraakt. Weer een redding dus en een hoekschop. De scheidsrechter gaat erin mee en geeft de corner. En inderdaad, Ajax scoort daaruit de winnende treffer. Doesburg wordt door het hele stadion uitgelachen en zijn ploeggenoten kijken hem niet meer aan.
Tot slot. Waar wij Groningers te weinig geldingsdrang hebben, zo tonen die Westerlingen dat te veel. En in beide gevallen is het woordje te natuurlijk niet goed. Te is alleen goed in tevreden en tequila. Mooi om te multitasken ook. Tevreden aan de tequila. Fijn projectje voor volgende week. Tevreden aan de tequila tijdens FC Groningen-Willem II.
Bij deze dan ook de uitnodiging aan Barend, Henk en Richard om samen de wedstrijd in Meerstad te komen kijken. Zal ik een masterclass multitasken geven.