Column: Fundaïsme
De mens heeft de rare eigenschap om bij anderen binnen te willen kijken. Naar het bloemetjesbehang, de fitnesskamer of die foeilelijke keuken. Fundaïsme zou ik het willen noemen, de hipste vorm van voyeurisme.
Deze vorm van tijdsbesteding viert hoogtijdagen nu we in een gedeeltelijke, halve of wat dan ook lockdown zitten. De binnenkant van je eigen huis verveelt snel, die van de ander niet. En dan komt de nieuwsgierige aard van het beestje naar boven.
Laatst betrapte ik mijzelf er ook op. Wandelend door de wijk, de stoeptegels vertonen slijtage door mijn vele rondjes daar, zag ik weer een bord in de tuin staan. Te koop. Of beter nog het bord een paar huizen verderop: 'Verkocht!'
In dat laatste geval wil je niet alleen zien hoe het er van binnen uitziet, maar je wilt ook weten wat de idioten op de huizenmarkt naar schatting neer hebben gelegd voor huizen waar de tijd vaak dertig jaar stil heeft gestaan. Als het niet meer is.
Nog voordat ik thuis ben, check ik huizensite Funda. Het blijkt een vrij modern huis tegen een schappelijke prijs. Ja, zo is het niet leuk meer natuurlijk. Je moet wel iets te zeiken hebben.
Zeiken is immers de beste uitlaadklep als het leven even niet zo loopt als je zou willen. En dat laatste gevoel is voor velen herkenbaar. Dus zeiken we er lustig op los. Heerlijk. 'Mehhhhh, we mogen niks van het kabinet', enkele uren later gevolgd door 'Mehhhhh, waarom neemt het kabinet geen strengere maatregelen, zodat we snel weer hutjemutje bier kunnen zuipen in de Benzinebar (R.I.P. 26-11-2020)?
Het voordeel van zeiken over huizen is dat stenen niks terug zeggen. En de kopers wonen er toch nog niet, dus de kans dat je iemand tegen de schenen schopt is klein. Als dat al zou mogen vanwege de regel van anderhalve meter afstand. Maar dat terzijde.
Het Fundaïsme bereikte eerder deze week zijn hoogtepunt. Met dank aan Guus 'Kedeng, kedeng' Meeuwis. Hij gooide een sfeervol landhuis in Tilburg tegen de vlakte en liet daar een huis bouwen dat prima door kan als een Duploblokje van mijn zoontje. 'Ik zie geen ramen, het is net de EBI (Extra Beveiligde Inrichting) in Vught', analyseerde kenner Bridget Maasland bij RTL Boulevard.
Het door haar geschetste beeld sluit naadloos aan bij het opgesloten gevoel dat veel mensen nu hebben. Ontsnappen aan het zoveel mogelijk thuisblijven-juk is er vooralsnog niet bij. Maar mocht je straks weer naar buiten gaan, draai je dan eens om en kijk hoe mooi je eigen huis is. Of hoe lelijk. Dat oordeel is aan ons.
Normaal gesproken deelt Willem van Reijendam 's zaterdags op deze plek zijn overdenkingen bij RTV Noord. Zo niet dit weekend. Vrees niet, Willem neemt binnenkort zijn vertrouwde columnistenstekkie weer in.
