Deze dag: Nymphe is verdwenen

De verdwijning van een meisje op klaarlichte dag, blijft een raadsel. Uitgebreide zoekacties van de politie met speurhonden, geholpen door buurtbewoners, leveren niets op. Met het verstrijken van de tijd daalt het besef in, dat Nymphe voorgoed weg is. Moeder Jacqueline vertelt later aan Cunera van Selm in een aflevering van het programma ‘Levenslang’: ‘Ik heb er vier jaar over gedaan om te accepteren dat ze nooit meer terug zou komen.’

Jacqueline en Peter geloven niet in de bekentenis die Georg Adler uit Bunde intussen heeft gedaan. De pedofiel zou Nymphe hebben ontvoerd, misbruikt en gedood. Haar lichaam zou in een olievat zijn verscheept naar Engeland en daar verbrand. De Duitse Justitie veroordeelt Adler in 1993 tot elf jaar gevangenisstraf en verplichte behandeling, een soort tbs.

Nymphe was een stoer meisje. Bijna nooit bang. Met papa ziet ze zo ongeveer alle dierentuinen die er zijn. Maar ze was ook heel gevoelig: 'Ze pikte alles op. Als ik verdrietig was, kon ze dat voelen', vertelt moeder Jacqueline tegen Cunera. 'Ze inspireert me nog steeds om dingen te creëren die ik anders niet zou kunnen.'

Jacqueline Poolman heeft acht jaar geleden een sprookje geschreven, waarin Nymphe een belangrijke rol speelt. Daarmee wil ze aan kinderen meegeven dat die niet bang hoeven te zijn voor de dood.

Vader Peter vermoedt dat zijn dochter in het kinderpornocircuit terecht had moeten komen. Daarbij is iets helemaal fout gegaan. Georg Adler heeft er volgens hem hoogstens zijdelings mee te maken. Poolman verzamelt in de loop der jaren dozen vol papieren en stukken van de onderzoeken die justitie uitvoert. Maar vorig jaar vond hij het genoeg. 'Ik heb het allemaal verbrand, het is nu weg.'

Het wil niet zeggen dat Peter uitsluit dat er op een dag nog eens duidelijkheid komt over wat zich precies heeft afgespeeld rond zijn dochter. Tot op de dag van vandaag branden ze in huize Poolman regelmatig een kaarsje voor hun dochter Nymphe. De ouders en andere kinderen zijn er in geslaagd het verlies een plaats te geven in hun leven.

Dat is ook wat Cunera vooral is bijgebleven over het maken van die reportage, die begint op deze dag in de geschiedenis. Een warm, gastvrij gezin, dat er in is geslaagd om, zoals Cunera het omschrijft, 'niet te verdrinken in dat grote verdriet'. Nymphe Poolman verdween op deze dag, 28 november 1991.