Azing Griever ontmoette Maradona: ‘Het was een onooglijk mannetje’

Azing Griever op archiefbeeld als coach van FC Emmen
Azing Griever op archiefbeeld als coach van FC Emmen © JK Beeld
Voor Azing Griever was het een bijzonder moment in 2006, de ontmoeting met voetballegende Diego Maradona, toen hij bondscoach was van Aruba.
‘Dat was geweldig’, zo vertelt de uit Noordbroek afkomstige oud-doelman en trainer in de wekelijkse podcast van RTV Noord: Kleedkamer Noord.
‘Ik was bondscoach van Aruba en hij was in die tijd trainer van een club uit Venezuela, uit Caracas, die van dat drugskartel, haha. Toen hadden ze een trainingskamp op Aruba en wilden ze tegen ons spelen, dus zo heb ik hem ontmoet’, aldus Griever.

‘Hij zat onder de drugs’

Toch zag Griever in die tijd weinig terug van de wereldvoetballer, die Maradona ooit was. ‘Hij zag er toen niet uit in die periode. Hij zat onder de drugs. Hij deed de trainingen zelf ook niet. Hij had natuurlijk allerlei pazzipanten daarvoor en hij was er vanwege zijn naam gewoon bij.’
Hij was wel een ontzettende grootheid, net zoals André Hazes
Azing Griever - oud-bondscoach

‘Beste van de wereld’

‘Ik vond het wel interessant dat ik hem ontmoet heb. Het was een onooglijk mannetje. Hij zag er niet uit, met z’n kleine beentjes en hij kwam zo beetje tot mijn schouders. Daarom frappeerde het mij zo dat hij als voetballer zo verschrikkelijk goed was. Hij was toch echt de beste van de wereld.’
‘Hij was wel een ontzettende grootheid. Net zoals André Hazes, die ook een tweeledig leven leidde. Hij was wel iemand van de mensen en daarom is hij ook zo groot geworden, denk ik.’

Griever schudt 'de hand van God'

Griever gaat nog weer even terug naar het moment van de ontmoeting. ‘Ik speelde met het Arubaanse team een vriendschappelijke wedstrijd tegen zijn team, en dan schud je elkaar natuurlijk de hand als trainer. Je wenst elkaar gewoon een prettige wedstrijd toe.’
Door die drugs zat er helemaal geen leven in die man toen
Azing Griever - oud-bondscoach

‘Hij verstond me niet’

‘Ik deed dat in het Engels, maar ja, dat verstond hij niet. Hij sprak alleen maar Argentijns en Spaans. Hij heeft zo veel mensen om zich heen die de taken op zich nemen, en hij loopt er maar een beetje bij, ter opluistering van het team. Maar coachen en trainen deed hij natuurlijk niet.’

‘Verbaast mij dat hij nog zestig is geworden’

‘Hij had natuurlijk wel wat moeite om die dug-out uit te komen, maar na afloop gaf iedereen elkaar wel een hand natuurlijk. En verder niks. Door die drugs zat er helemaal geen leven in die man toen. Dan kijk je er ook een beetje raar tegenaan. Ik had toen echt medelijden met die man. Het was net een gedrocht. Dat was verschrikkelijk om te zien. Het verbaast mij dat hij nog zestig jaar is geworden. Toen ik hem ontmoet heb, dacht ik al, die heeft niet lang meer te leven.’

‘Geweldig moment’

‘Maar dat moment, ja, ik vond het achteraf geweldig. Ik vond het zo’n fenomenale speler in zijn tijd. Als je alleen al die goal ziet, tegen Engeland, die hij met de hand maakte. Die man had zo ongelofelijk veel sprongkracht. Hij was zo snel en zo snel met zijn bewegingen en in het passeren. Dat was echt uniek. Dat zie je ook nooit weer, denk ik.’

Griever versus de hand van God

Presentator Niiwino Geertsema stelt vervolgens gevat: ‘Maar die bal had jij toch gehad, Azing?'. ‘Ja, maar daar stond ook een keeper van niks (Peter Shilton, red.) in het doel natuurlijk’, lacht Griever. ‘Maar als ik in ‘86 bij Engeland op het doel had gestaan, dan waren ze ook wel wereldkampioen geworden hoor. Dan had hij er nog wel eentje gemaakt’, zo besluit Griever.