Vaccinatie verpleeghuismedewerkers gestart: 'Straks opgelucht ademhalen'

Zij en andere verpleeghuismedewerkers kunnen vanaf vrijdag worden ingeënt tegen het coronavirus.

Chantal Lauw werkt in het Centrum voor Chronische Beademing, onderdeel van Zonnehuis Oostergast in Zuidhorn. 'Sinds ik hier werk, dat is sinds 1 april, werken we al in angst op de afdeling: houden we corona nog buiten of krijgen we het toch binnen?'

In het centrum wonen mensen die niet zonder beademing kunnen, bijvoorbeeld na een ziekenhuisopname of door een dwarslaesie. Corona kan voor hen al snel fataal zijn, vertelt Lauw. Elke keer als een bewoner een beetje verhoging heeft of het zuurstofgehalte in het bloed verandert, zit de schrik er dan ook goed in. 'Dan denk je: oh jee, houden we het er nog buiten? Heb ik het zelf, heb ik het overgebracht? Je gaat overal over nadenken.'

Onlangs nog bleek een vrijwilliger positief getest en moesten enkele bewoners in isolatie. Dat is heftig. Eric Helmers was een van hen. Hij heeft een spierziekte waardoor hij 24 uur per dag aan de beademing zit. Tijdens zo'n isolatieperiode woont hij dagenlang in zijn slaapkamer, omdat zijn woonkamer als 'schone zone' fungeert voor medewerkers die daar dan hun beschermende kleding moeten aantrekken. 'Dan zit je letterlijk achter gesloten deur.' Hij ontdekte dat de wifi in de badkamer werkte. 'Dan zit je aan een tafeltje naast de toiletpot met je laptop. Mentaal is isolatie heel erg zwaar.'

Verpleegkundigen als Chantal Lauw zijn tijdens hun werk dicht bij de bewoners, zoals Eric Helmers. Ze tillen hem met een bedlift vanuit bed in de rolstoel, verwisselen de beademingsapparatuur en helpen met wassen en tandenpoetsen. Helmers: 'Dat kun je niet veranderen. Ik heb gewoon bepaalde zorg nodig en dat moet binnen de anderhalve meter. Je mag er toch vanuit gaan dat medewerkers daar in hun privésituatie goed mee omgaan. Dat vertrouwen heb ik.'

Chantal Lauw beschaamt dat vertrouwen niet; ze past zonder twijfel haar hele privéleven aan nu er corona is. 'Je ziet geen vrienden meer of weinig, geen familieleden. Mijn moeder werkt ook in de zorg. Ik wil het niet meenemen. Ik werk in de zorg om mijn cliënten gezond te houden en gezond te maken. Als dat is dat ik weinig mensen zie, dat heb ik er zeker voor over.'

Beiden zien enorm uit naar de tijd waarin iedereen is gevaccineerd. Lauw heeft een afspraak kunnen maken; ze is op 31 januari aan de beurt. Twijfel was er wel, maar ze gaat. 'Wij mogen ook een griepprik hebben, maar dat laat ik niet doen. Waarom zou ik een vaccin dan wel doen, om in een gezond lichaam te vaccineren? Maar aan de andere kant: als ik geen of minder corona zal doorgeven aan mijn cliënten, dan heb ik het ervoor over.'

De vaccinatie aan verpleeghuisbewoners start komende maandag, hoewel het vermoedelijk nog een tijd duurt voordat bewoners in het Noorden aan de beurt zijn. Helmers kan niet wachten. 'Ik hoop dat mensen massaal aan de oproep gehoor geven en zeggen: ik neem 'm. Zelf heb ik genoeg meegemaakt om nog te twijfelen: neem ik 'm wel of niet? Ik heb een aandoening waarbij ik denk: hoeveel jaar heb ik nog te gaan? Ik wil mijn tijd nog zo goed mogelijk gebruiken, dus geef mij die vaccinatie maar.'

Ook als medewerkers en bewoners zijn ingeënt blijft het werken met mondkapjes en handschoenen voorlopig nog nodig. Lauw kan het zich niet eens meer voorstellen; werken zonder beschermingsmiddelen. Maar vaccinatie zal wel meer rust geven. 'Ik hoop dat me gaat opluchten. En dat het werkt, dat vooral.'