Bé Mulder (86) van Mulders Meubeldorp overleden
'Grasmaaien is mijn hobby, meubels verkopen mijn vak.' Met deze legendarische slogan voor zijn meubelzaak Mulders Meubeldorp wist Bé Mulder tot ver over de provinciegrenzen bekendheid te krijgen. Afgelopen zondag overleed hij op 86-jarige leeftijd.
Vriescheloo moet nu één van zijn meest markante inwoners missen.
Passie voor orgelspelen
Bé Mulder grondvestte de meubelzaak, die dankzij een consequent doorgevoerd reclamebeleid grote bekendheid wist te krijgen in onze provincie. Wie weet niet wie de man is die zittend op een grasmaaier Mulders Meubeldorp aanprijst op RTV Noord? Bé had niet alleen grasmaaien als hobby. Meer nog was dat het orgel bespelen in de kerk van Vriescheloo. Hij was nauw betrokken bij het dorp, bijvoorbeeld als drijvende kracht achter het organiseren van evenementen en voorzitter van de basisschool. Ook was hij bestuurslid van mannenkoor Crescendo in Winschoten.
De zaterdag voor hij overleed, en zelfs zondagochtend nog, hebben we het over zaken gehad
Al op 18-jarige leeftijd begon Bé Mulder de winkel die later uitgroeide tot een meubelzaak van 15.000 vierkante meter. 68 jaar heeft hij de zaak geleid. Maar ook daarna bleef hij op de achtergrond sterk aanwezig. Het is dan ook een familiebedrijf. Zoon Geert: 'De zaterdag voor hij overleed, en zelfs zondagochtend nog, hebben we het over zaken gehad. Mijn vrouw zegt dan ook: 'Je overlegt ook álles met je vader.' En dat geldt ook voor mijn zoon Bertil, die nu ook in de zaak werkt.'
De grasmaaier blijft een icoon
Bé Mulder was bij de start van TV Noord in 1995 met zijn meubeldorp de eerste adverteerder. Ook nu nog worden de commercials van het bedrijf door onze omroep uitgezonden. Bé zelf was tot 2004 te zien in de reclamespot. Die rol is overgenomen door Geert. Maar de grasmaaier blijft het iconische element in de spot.
Geert: 'Overal waar we komen om meubels te brengen, horen we mensen, vooral kinderen, de grasmaaier noemen of het reclameliedje zingen.'
Ik ben er trots op dat hij mijn vader is geweest
Geert benadrukt dat Bé de meubelzaak altijd zag als een familieonderneming. 'Vroeger gingen we als familie naar beurzen in het buitenland. Niet in één dag snel heen en weer, zoals anderen, maar we bleven gauw een week. Dan huurden we een vakantiehuis. Mijn vader nam er de tijd voor om meubelfabrikanten te bezoeken. Zo kon hij een goede relatie met ze opbouwen. Zo konden we ook een wat andere collectie aanbieden in de zaak.'
'Mijn vader was er trots op dat hij er een volkswinkel van heeft gemaakt die zowel aan rijke klanten kon verkopen als aan mensen met een wat smallere beurs. En ik ben er trots op dat hij mijn vader is geweest.'
