Groninger betrokken bij Marslanding: 'Dan ben je even stil'

Donderdagavond was een bloedstollende avond voor Gerhard Kruizinga. De geboren Groninger was verantwoordelijk voor de navigatie van de Perseverance, de wagen van NASA die Mars de komende jaren gaat verkennen.
Het karretje landde donderdagavond veilig en wel op de rode planeet en stuurde daarna zijn eerste foto's naar de aarde. De onbemande verkenner Perseverance (Volharding in het Engels, red.) moet helpen duidelijk te maken of op Mars ooit leven mogelijk is geweest.

'Touchdown confirmed'

'Het ging erg goed', zegt Kruizinga over de missie. 'We waren precies op koers. We zaten er zo'n 100 meter naast, met onze berekeningen van de precieze landingsplek.'
'Hij begon te vliegen door de atmosfeer', vertelt de Groninger over het moment dat de robot Mars naderde. 'Toen hij begon te draaien als een vliegtuig, dacht ik: 'Dit gaat goed!'. Daarna ging de parachute uit en hoor je niet veel later 'touchdown confirmed'. Dan ben je even stil.'
Bekijk hier het gesprek met Kruizinga, die vanuit Amerika inschakelde:
Groninger betrokken bij Marslanding

Andere kamer

Op de inmiddels bekende beelden is te zien hoe een ruimte vol NASA-medewerkers een gat in de lucht springt als de landing een succes blijkt. Kruizinga stond 'jammer genoeg' niet in die kamer, 'vanwege de coronamaatregelen'.
Het signaal tussen Mars en de aarde heeft elf minuten vertraging, wat de betrokken collega's nog meer zenuwen bezorgde. 'In die laatste minuten kun je niks meer doen. Alles gaat volledig automatisch. Het apparaat transformeert van ruimtevoertuig tot hijskraan, met allerlei stappen daar nog tussenin. Daarom kijkt iedereen ook zo gespannen. Er moet zo veel goed gaan.'

Onderzoek naar water

De werkplek van de Perseverance is de krater Jezero. Miljarden jaren geleden, toen op Mars water zou hebben gestroomd, mondde daar mogelijk een rivier uit in een meer.
Deze krater was eigenlijk te gevaarlijk om te landen
Gerhard Kruizinga - NASA-medewerker
De ruimtewagen moet onder meer stenen en grond onderzoeken. Daarvoor beschikt de verkenner over meer dan twintig camera's en een boor. Het apparaat moet tientallen bodemmonsters verzamelen in buisjes. Die worden achtergelaten op het oppervlak.
'Deze krater was eigenlijk te gevaarlijk om te landen', vertelt Kruizinga. 'Maar de Perseverance koos zelf een veilige plek, waar het vlak en rustig was. Die plekken zijn heel zeldzaam in dat gebied.'

Nog jaren bezig

In 2028 moet een Europese verkenner aankomen op Mars om de buisjes van de Perseverance te verzamelen. Die verzamelaar moet vervolgens opstijgen en in een baan rond Mars komen.
Voor de Groninger zit zijn taak er eventjes op. 'En nu op naar de volgende missie', besluit hij.