Column: De terugkeer van de thuiswerker (8)

Willem van Reijendam
Willem van Reijendam © RTV Noord
Van een ijsweekend tot een lenteweekend. ‘We hebben het allemaal zo nodig!’ De thuiswerker leeft met alle weertypen mee en gaat zelf ook de deur weer uit, met Lolo aan zijn zijde. Maar de avondklok is hun heilig.

Maandag:

Heel Groningen was dit weekend bevangen door ijskoorts, op zoek naar ijspret, ijsbevrijding, ijseuforie en ijsorgasmes. Lolo en ik konden het niet laten om ook een rondje door het plantsoen en langs de Diepenring te maken, of eigenlijk, gezien haar buik, te waggelen. Het was een leuk tafereel. In de sneeuw lijkt alles mooier, dus blijkbaar bedekt sneeuw vooral de lelijke dingen zoals auto’s en ‘straatmeubilair’.
We zijn zelf ook heel even het ijs op geweest om ons ijshoogtepunt te beleven en hebben elkaar daar gezoend, ook een beetje omdat ik mijn Valentijnssonnet niet op tijd af had gekregen. Vojtech kan later tenminste tegen zijn kleinkinderen zeggen dat zijn ouders ooit nog een keer op ijs hebben gestaan. Volgens deskundigen die het weten kunnen, hadden we dit gevoel van vrijheid even heel erg nodig in de lockdown. Nee, daar zouden wij van Wijze Mannen niet op zijn gekomen.
Vanochtend vertelde Sjoerd, die voor dit unieke ijsweekend natuurlijk toch maar nieuwe Friese doorlopers had gekocht, dat hij Jelmer zondag tegen het vallen van de avond nog was tegengekomen op het wegdooiende Paterswoldsemeer. Die zal toch niet de ‘verdwenen schaatser’ zijn waar de politie naar op zoek is?
In het Wijze Mannen-beraad ging het vooral over het besluit van de scholen om maar weer eens de deuren te sluiten, omdat het een beetje glad was op straat. En dat terwijl wij vroeger als kind van november tot maart in het donker 75 kilometer heen en 75 kilometer terug moesten glibberen en dan maar hopen dat je handen niet waren vastgevroren aan het stuur. En die leraren maar tobben over leerachterstanden.
Lolo kon dus ook niet naar de verloskundige, want die had besloten zich ook nog maar een keertje lekker om te draaien. Gelukkig gaat alles naar wens in die baarmoeder. Ook Vojtech draaide zich een paar keer lekker om.

Dinsdag:

Vanochtend bleek dat Sjoerd zelf de ‘verdwenen schaatser’ was, die door getuigen nog laat op het ijs was gesignaleerd. Hij had een daartoe strekkend appje van Jelmer gekregen en toen de politie maar even gewaarschuwd dat hij veilig thuis zat. Ik ben benieuwd hoeveel schaatsers er écht verdwenen zijn.
Die ijsvreugde, die ijsontlading, dat nationale gevoel van vrijheid, dat ijshoogtepunt van het jaar, heeft dus geleid tot 40.000 botbreuken en 4.000 operaties in het ziekenhuis, lees ik in de krant. O wat zijn we vrij, met zijn allen op dat ijs, maar dat er daardoor weer allemaal operaties moeten worden uitgesteld, daar hoor je niemand over. Ja, Willem Jengel misschien, maar daar heb ik ook al een poos niets van vernomen.
Later:
Als je het over de duivel hebt… heeft me die Willem Jengel plotseling een rechtszaak tegen de avondklok gewonnen. Het kabinet had er de verkeerde wet voor gebruikt. We hebben als Wijze Mannen razendsnel noodadviezen rondgestuurd (‘we moeten nu even snel schakelen’, zegt Ron Jeremy dan) en het eind van het liedje is dat we voorlopig nog niet de straat op hoeven, na negenen.

Woensdag:

Discussie over de avondklok is de nieuwe ijspret. Iedereen vindt er wel wat van, en dat leidt de aandacht weer even af van de poel van ellende waarin wij, en dan met name de hardwerkende Nederlanders (wie zijn dat toch?) en de jongeren, ons schijnen te bevinden. Maar in het Wijze Mannenberaad waren we er snel over klaar: die wet repareren en binnen blijven. En dan te bedenken dat Sjoerd elke avond alleen thuis zit. Maar die vertaalt daar naar eigen zeggen Homerus en Vergilius.
In een portretje van Willem Jengel lees ik dat hij het verwende zoontje van de krottenkoning van Rotterdam is, die indertijd als huisjesmelker multimiljonair is geworden. En maar klagen dat ons alles wordt ‘afgepakt’, met dat vieze haar van hem.
Het kabinet steekt meer dan acht miljard euro extra in het onderwijs. Als dat voor een groot deel weer bij het management in die koepels met zijn dolgedraaide knoppen terechtkomt, vrezen wij van Wijze Mannen dat de leerachterstanden niet worden ingelopen. Maar neef Jasper is blij dat hij volgend jaar maar de helft van het collegegeld hoeft te betalen. En zijn contributie voor de hockeyclub gaat ook niet omhoog, want Groningen heeft de veldhuur voor dit jaar kwijtgescholden. Je kunt met geld toch wel iets goedmaken en het mooie is dat je het later gewoon weer kunt terugvragen.

Donderdag:

Vannacht had ik een aanvaring met Lolo omdat ik voor de tweede achtereenvolgende nacht vergeten was de bril naar beneden te doen en dat ontdekte ze pas toen zij op de kale pot was neergezegen. En dan merk je dat ze ook om drie uur ’s nachts nog een pittig wijfje is… Voortaan moet ik vanaf het ingaan van de avondklok zittend plassen. Ik heb het goedgemaakt met een bosje rozen, want bloemenstalletjes zijn nog altijd open.
We hadden het er vanochtend ook over met de Wijze Mannen: die schijnbare willekeur van wat wel en niet open kan. De notenbar, de bloemist en de drankzaak wel, en de schoenenwinkel, de grotematenwinkel en de boekhandel niet. We werken aan een advies om alle winkels mondjesmaat open te doen, desnoods de even nummers op even dagen en oneven nummers op oneven dagen. Er zijn genoeg hygiëne- en afstandsmaatregelen die de winkeliers kunnen nemen.
De kapper op de hoek wil ook graag open en laat daarom vanavond zijn licht branden. Hij heeft ledverlichting dus dat kan hij nog wel betalen. Zou verwend kind Willem Jengel ook weer naar de kapper gaan, zodra dat kan?

Vrijdag:

We moesten vandaag als Wijze Mannen toegeven dat we met de kennis van nu, (wijsheid achteraf, voortschrijdend inzicht) ten onrechte hebben voorspeld dat de opening van de scholen een fiasco zou worden. Alleen in Ten Boer moesten een paar klassen naar huis. Nu hadden wij van Wijze Mannen eens een kennisachterstand, hahaha.
En terwijl het aantal besmettingen hier in Groningen weer toeneemt, landt op Mars de Perseverance op zoek naar leven. Als ze daar maar geen vleermuizen aantreffen, want dan is het coronavirus ook niet ver weg.
Over vleermuizen gesproken: de Partij voor de Dieren heeft tevergeefs gevraagd of ook mensen onder de zeventig via de post mogen stemmen. Dat zou voor Lolo, die op verkiezingsdag is uitgerekend, een uitkomst zijn geweest, maar nee dus, ze moet straks zelf naar het stembureau. Kunnen we gelijk Voitech gaan aangeven.
Komend weekend heb ik weer de pikettelefoon van Wijze Mannen, maar ik denk dat Lolo en ik ook een lente-rondje door het plantsoen gaan waggelen. Wedden dat we maandag deskundigen horen zeggen dat we dat zo nodig hadden?