Door de mand: voetbal zonder publiek levert veel punten op

Het was vanmiddag een draak van een eerste helft, tussen FC Groningen en Fortuna Sittard. Abraham kwam de geblesseerde midvoor Strand Larsen voor de tweede helft vervangen en scoorde al na vier minuten. De 18-jarige is nu de jongste Zweed die ooit een doelpunt maakte in de eredivisie.
Dat lege stadion. Ik kan er, ondanks alle geluidseffecten, niet aan wennen. De reactie van toeschouwers op de tribunes kijkend naar wat er gebeurt op het veld raakt voor mij aan de essentie van een voetbalwedstrijd. In het beste geval kunnen supporters hun favorieten met aanmoedigingen letterlijk naar voren stuwen. Of de scheidsrechter zodanig intimideren dat hij nauwelijks nog tegen de thuisclub durft te fluiten.
Van alle wedstrijden die ik heb gezien in de Euroborg, is er één die er wat dat betreft uitspringt. Het is de belangrijkste die groenwit sinds de grote verhuizing heeft gespeeld (net als die andere duizenden kleine sponsors behoud ik me het recht voor het stadion Euroborg te noemen. Dus niet het 'Hitachi more money moving capital mobility stadium', (of iets dergelijks).
De huidige technisch directeur Mark-Jan Fledderus en hoofdtrainer Danny Buijs waren er bij destijds. Ze staan op het veld. Het is 3 mei 2006. FC Groningen speelt na een geweldig seizoen de finale van de nacompetitie om een plaats in de voorronde van de Champions League. In Amsterdam gaat de heenwedstrijd door goals van Charisteas en Rosenberg met 2-0 verloren. Een zware opgave om dat weg te poetsen, maar niet onmogelijk, zo is de verwachting. Dat komt uit.
Gedragen door de aanmoedigingen van het publiek in een vol stadion scoort eerst Nevland, op slag van rust. Halverwege de tweede helft is het nota bene de mee opgekomen Bruno Silva die vanaf zestien meter raak schiet, Stekelenburg (ook toen al) kan er niet bij. Groningen speelt geweldig, door de steun van het publiek stijgt het elftal boven zichzelf uit.
Een verlenging is dichtbij, maar de vermoeidheid begint te tellen. De inhaalrace heeft veel kracht gekost. De licht geblesseerde Sneijder is bij de Amsterdammers halverwege de tweede helft toch ingebracht door coach Danny Blind. Uitgerekend hij knalt na een afgeslagen aanval van Ajax met rechts de bal van twintig meter via de vingertoppen van Bas Roorda binnen. Doelpunt. 2-1. Twee minuten voor tijd. Over en uit. Geen Champions League voor FC Groningen.
Op dat moment deed alles pijn. Verloren. Danny Buijs kreeg in die laatste minuten na een opstootje nog een rode kaart. Tot de supporters opnieuw beginnen te zingen: We gaan Europa in, want die troostprijs stond tevoren al vast. Er volgt een minutenlang applaus. Voor een buitengewone prestatie. We hebben een wedstrijd gezien, zoals zelden daarvoor. Als voetballiefhebber weet je weer waarom je zo graag in het stadion kijkt naar een voetbalwedstrijd.
Vandaag amuseren we ons noodgedwongen thuis, met de eerste competitietreffer van Abraham, natuurlijk in de 50ste minuut. De twaalfde winstpartij is binnen. 42 punten in de tas, nu al. De FC doet het beter zonder dat wij ons ermee mogen bemoeien. En uitgerekend nu willen we dat zo graag. Echt voetbal. Als die vaccinatie eenmaal loopt, kan het snel gaan.
De volledige wedstrijd FC Groningen - Ajax van 3 mei 2006:
En de samenvatting:
Columnist Kees Vlietstra laadt een paar weken de accu op. Daarom neemt deze week Pieter de Hart het zondagse sportverhaal voor zijn rekening.