Op huizenjacht in heel Groningen: 'Een afzegging, zeg je? We zijn al onderweg!'

Eén van de spaarzame woningen die te koop staan
Eén van de spaarzame woningen die te koop staan © Geert Jan Darwinkel/RTV Noord
Je zou het niet verwachten, maar ondanks corona draait de wereld gewoon door - óók de huizenmarkt. Sterker nog: die markt is, zeker ook in Groningen, nog maar zelden zó wild, grillig en onvoorspelbaar geweest. Redacteur Geert Jan Darwinkel ondervond het aan den lijve.
Wie kan zich nog herinneren hoe een huizenjacht in vroeger jaren verliep? Je kreeg dagelijks een stortvloed aan opties binnen via Funda. Je wikte, woog, vergeleek, en besloot na veel vijven, zessen, plussen en minnen een bezichtiging aan te vragen.
Die vond dan vaak een weekje later plaats, op een tijdstip dat alle partijen uitkwam. Vond je het wat, dan plande je voor weer een week later een tweede bezichtiging, nu met je aankoopmakelaar aan je zijde. Als je nog steeds enthousiast was, liet je misschien nog een bouwtechnische keuring uitvoeren, voor je een eerste bescheiden bod uitbracht, dat ietwat onder de vraagprijs lag.
Kom daar nu eens om. De tijden zijn veranderd. Soms zijn huizen al lang en breed verkocht, al dan niet onder voorbehoud, als ze op Funda komen. En áls je al in aanmerking komt voor een bezichtiging, mag je blij zijn dat je één keer mag komen buurten, waarbij je vriendelijk wordt verzocht binnen een paar dagen je uiterste bod te doen. En om überhaupt een kans te maken, kan dat bod de vraagprijs maar beter substantieel overstijgen.

Straal van 50 kilometer rond Stad

Wij, mijn vriendin en ik, zoeken dus een huis. Eigenlijk is ons zoekgebied behoorlijk groot. Het beslaat zeg maar de bovenste driekwart van Drenthe, de oostflank van Friesland en de hele provincie Groningen. We zoeken grofweg binnen een straal van vijftig kilometer rondom Stad. Onze wensen: liefst vrijstaand, met een beetje tuin (600m2-plus), of dan tenminste uitzicht op wat landerijen. Dat moet toch mogelijk zijn voor een beetje redelijke prijs, denken we.
We worden echter meteen met de neus op de feiten gedrukt: het aanbod houdt niet over. 'In jullie prijsklasse holt het aanbod sowieso achteruit', zegt één van de makelaars die we 'interviewen' om ons als 'onze makelaar' de komende maanden bij te staan met raad, daad en tips. 'Zeker in Drenthe zal het aanbod schaars zijn', belooft één van zijn concullega's ons alvast.
Veel mensen maken blind een afspraak, of doen meteen al een bod, om er maar tussen te kunnen komen
Makelaar uit de gemeente Groningen
Dat geeft weinig hoop, en op Funda blijken de woorden van de professionals maar al te waar. In West-Drenthe wordt voor ons budget nauwelijks nog iets aangeboden, maar ook aan de oostkant van de provincie zien we het aanbod met de week afnemen. Het enige wat nog een beetje betaalbaar lijkt voor ons is Grunn.

‘Randstedelingen kapen pareltjes weg’

Prima, helemaal niks mis mee. Maar dan schrijft RTV Noord dat ook dáár steeds meer Randstedelingen de pareltjes wegkapen. Wel verdorie.
Voorzichtig beginnen we met kijken. In de gemeente Groningen staat een mooie twee onder één kap te koop. Redelijke tuin, fraai uitzicht op de Appèlbergen. Maar helaas een beetje klein, zo lijkt het. Het wordt niettemin onze eerste bezichtiging. Vlinders.
Als we stipt op tijd met de mondkapjes op en plastic handschoentjes aan de oprit oprijden, is de vorige kijker nog binnen. En voor we een half uurtje later (nog niet helemaal) klaar zijn, staat de volgende wanna be-koper ook al weer ongeduldig voor de deur te wachten.
Eigenlijk boffen we maar dat we überhaupt welkom zijn, vertelt de makelaar ons. 'Vandaag hebben we veertien bezichtigingen, morgen twaalf. Het loopt storm', zegt hij. 'Om te nuanceren: niet dat die allemaal even geïnteresseerd zijn, hoor. Velen maken blind een afspraak, of doen meteen al een bod, om er maar tussen te kunnen komen.'

‘Graag je uiterste bod op het inschrijfformulier’

Een paar dagen later is het in de gemeente Midden-Groningen niet veel anders. Hier krijgen we zelfs een inschrijfformulier onder de neus geduwd. 'Vanwege de drukte wordt er al niet meer gedaan aan een bod doen en vervolgens onderhandelen', legt de makelaar uit. 'Informatie graag invullen op het formulier, samen met jullie uiterste bod.'
Het lijkt duidelijk dat we fors zullen moeten overbieden, willen we überhaupt een kans maken.
Er is een wachtlijst met nog eens twintig geïnteresseerden. En nog steeds bellen de mensen
Makelaar uit de gemeente Midden-Groningen
Het boerderijtje elders in Midden-Groningen dat een dag later op onze agenda staat, blijkt helemáál populair. Onmiddellijk nadat het huis 's ochtends vroeg in onze mail verschijnt, maken we een afspraak. Amper tien uur later staat op Funda dat er geen bezichtigingen meer ingepland zullen worden. 'We zitten vol.'
Ook in onze provincie wordt het huizenaanbod schaars
Ook in onze provincie wordt het huizenaanbod schaars © Geert Jan Darwinkel/RTV Noord

Er staan dertig bezichtigingen gepland voor dit pareltje

Omdat we écht geïnteresseerd zijn in dit pareltje, nemen we dit keer al meteen onze makelaar mee. De makelaar van het huis heeft het over maar liefst dertig bezichtigingen die gepland staan. 'Er is bovendien een wachtlijst met nog eens twintig geïnteresseerden. En nog steeds bellen de mensen.'
Uiteindelijk besluiten we toch maar niet te gaan bieden. Er moet te veel geld bij om het optrekje aan onze minimale wooneisen te laten voldoen. Plus dan nog een lieve som om het écht naar onze zin te maken. Dat gaat 'm niet worden. Helaas.
Geen nood, want een prachtige woning in de nagelnieuwe gemeente Eemsdelta dient zich aan. Spannend, want epicentrum van het aardbevingsgebied, maar het dorp, de straat en het huis - jaren twintig, typisch Gronings én gemoderniseerd - zijn te mooi om links te laten liggen.

Ondanks de bevingsscheurtjes zijn we op slag verliefd

Een eerste verzoek op bezichtiging levert overigens een keiharde afwijzing op. 'Vol.' En paar dagen later volgt er echter een telefoontje met de vraag of we nog steeds geïnteresseerd zijn. 'Er is een afzegging.' Nou, wat denk je zelf? We zijn al onderweg!
Ondanks de aardbevingsscheurtjes hier en daar zijn we op slag verliefd. Hier willen we gráág wonen. Hoewel we (nog) niet mee willen gaan in de gekte, besluiten we te gaan overbieden. Best ruim, vinden we zelf, met bijna 10.000 euro. Nog geen twaalf uur later horen we dat het niet voldoende is geweest.
Da's even slikken, maar niet te lang getreurd. In de gemeente Westerwolde is een wat apart huis met-hippie-vibe op de markt verschenen. Goed, het is zowat Duitsland, maar de ruime tuin spreekt aan en het huis ademt soul. Hier willen we maar wat graag even komen kijken.

‘Je kunt nog onderaan op de reservelijst’

Maar dat gaat niet gebeuren, vindt de dienstdoende makelaar. Te veel interesse. 'Je kunt nog net op de reservelijst. Maar helemaal onderaan, dus maak je geen illusies.'
Binnen een dag hadden we veertig verzoeken om te komen kijken. Vandaar deze extra kijkdag
Makelaar uit de gemeente Westerwolde
Balen, maar we hebben nóg een ijzer in het vuur. Gemeente Stadskanaal. Jaren dertig huis, met een beetje aparte indeling. Veel trappetjes enzo. En maar één wc. Geen bad. Maar verder is er maar weinig mis mee: er is een open haard, het ligt aan de rand van 't dorp én vlakbij een park. Deze willen we met eigen ogen zien, en dat is okay. Yay!
Tweespalt in paradise. Ik vind het een prima huis, maar de directrice heeft de (overigens nog aan te schaffen) honden voor ogen, en ziet in de vele trapjes en hoogteverschillen onoverkomelijke drempels voor onze keffers. Dit Knoalster feestje gaat dus niet door.
Ook de Groningse huizenprijzen stegen niet zo veel sinds 2001
Ook de Groningse huizenprijzen stegen niet zo veel sinds 2001 © Jos Schuurman/FPS

Er is een kijkdag bij gekomen; of we nog in de markt zijn

Maar waar slecht nieuws is, is ook goed nieuws. Zo krijgen we een telefoontje van de makelaar uit Westerwolde. Er is een kijkdag bij gekomen; of we nog in de markt zijn. Absoluut! Plan ons in!
We zijn weer helemaal in de zevende hemel wat betreft dit huis. Een belletje uit Eemsdelta, met de mededeling dat kandidaat koper nummer 1 daar is afgevallen, en of we ons bod gestand willen doen dan wel verbeteren, doet ons dan ook hoegenaamd niks. In ons hoofd zijn we geswitcht, we zetten onze zinnen op het stroomdal van de Ruiten Aa. Eemsdelta krijgt dus een nee. Sorry.
We moeten echter nog een weekje geduld hebben voor we in Westerwolde terecht kunnen. 'Binnen een dag hadden we veertig verzoeken', vertelt de makelaar ons. 'Vandaar een extra kijkdag. In totaal hebben we nu zestien bezichtigingen. Daar gaan we het mee doen.'

Ons enthousiasme wordt alleen maar groter

Nu we het huis met eigen ogen zien, wordt ons enthousiasme alleen maar groter. Natúúrlijk zijn er zaken die aangepakt moeten worden en die geld gaan kosten, maar hier zien we ons zeker wonen. Sterker nog: hier wíllen we wonen. Op dit huis zetten we onze zinnen.
Twee dagen later is ons bod de deur uit. We overbieden fors, vinden we zelf. Twee uur later krijgen we te horen dat er nog drie bieders zijn, maar dat we niet het hoogste bod hadden. Of we nog willen verhogen? Ja, besluiten we. We doen er nog een flinke scheut bij.
Is het huis dat waard? Misschien niet. Maar het is het waard voor ons, denken we. En gelukkig ook voor de verkopers. Bod geaccepteerd, horen we een half uur later. Woohoo! We hebben een huis.
Nu nog een aannemer vinden die voor 2024 een gaatje in z’n agenda heeft om wat achterstallig onderhoud voor z’n rekening te nemen.