Het leven van zes paarden in Stadskanaal hangt aan een zijden draadje

De stichting Dierenpiramide in Stadskanaal heeft geen geld meer voor de verzorging van zes zieke paarden, die daar worden opgevangen. Als er geen hulp komt moet een dierenarts de viervoeters laten inslapen, zegt woordvoerder Anne van Lith.
'Alles van waarde is weerloos.' Dat is een belangrijk motto voor Anne van Lith, die 28 jaar geleden de stichting Dierenpiramide opzette. 'Een dier heeft net zoveel recht op een lang en volwaardig leven als een mens', zegt ze, terwijl ze de paardenstallen aan de Gasselterstraat in Stadskanaal aan het uitmesten is. In die stallen staan zes paarden. 'Hoe ik daar aan gekomen ben? Ze zijn op mijn pad gekomen, ik heb ze niet actief opgezocht.'

Geld bijna op

Ondanks de inzet van de 63-jarige Van Lith is het nog maar de vraag hoe lang het leven van de paarden Bruno, Silvester, Nienke, Rescue, Wendy en Davey nog gaat duren. Het geld dat er is om ze goed te kunnen verzorgen is bijna op. 'We hebben hooguit nog genoeg voor twee a drie maanden', zegt Van Lith.
'Het zijn dieren met gezondheidsklachten, ze hebben dure medicijnen nodig, de dierenarts moet zo nu en dan komen, net als de hoefsmid. We hebben 13.000 euro per jaar nodig om dit voort te kunnen zetten.'
Ik kan de wereld niet veranderen, maar ik kan hun wereld wel veranderen
Anne van Lith - stichting Dierenpiramide

Geld inzamelen is moeilijk geworden

Het is een groot probleem om dat geld bijeen te krijgen, zegt Van Lith: 'Fondsenwerving is moeilijk in een wat zwakkere economische regio als Oost-Groningen. Collecteren? Dan moet je aan heel veel voorwaarden voldoen, en kan je eerst achter aansluiten. We hebben het echt geprobeerd, maar het lukt niet. Vergeleken met 28 jaar geleden zijn er enorme hoge muren opgeworpen waardoor geld inzamelen heel moeilijk wordt.'
Anne van Lith bij één van de paarden die ze verzorgt
Anne van Lith bij één van de paarden die ze verzorgt © Steven Radersma/RTV Noord

Giften

'Natuurlijk krijgen we ook wel incidentele donaties', vervolgt ze. 'En we hebben jaren geleden zelfs een erfenis gehad. Met die giften konden we een stuk weiland kopen, en stallen en een mooie houten omheining. Maar we hebben structurele hulp nodig, anders liggen de paarden straks bij wijze van spreken dood achter die mooie omheining.'
Van Lith wil zich met volle overgave inzetten om dieren die tussen wal en schip vallen op te kunnen blijven vangen. 'Kijk', zegt ze, 'Ik kan de wereld niet veranderen, maar ik kan hún wereld (wijst op de paarden) wél veranderen.

Inslapen?

Maar wat gebeurt er als het niet lukt voldoende geld bijeen te schrapen? Kunnen de paarden dan wel blijven leven? 'Nee', zegt Van Lith beslist. 'Dan blijft er maar één mogelijkheid over, en dat is de dierenarts te vragen ze te laten inslapen. Want anders komen ze via de handel alsnog in het slachthuis terecht.'