Luna Hamelink (19) vertaalt volksverhalen naar muziek: 'Moeten verteld worden'

Luna Hamelink
Luna Hamelink © RTV Noord
‘In Groningen zijn veel volksverhalen, maar niet veel mensen kennen die verhalen. Dat vind ik jammer’, zegt de 19-jarige Luna Hamelink uit ‘t Zandt.
De muzikale Groningse wil ervoor zorgen dat de volksverhalen weer meer bekendheid krijgen. Volgens Hamelink maken de verhalen een belangrijk deel uit van de Groningse cultuur en geschiedenis.
‘Dat moet verteld worden’, vindt ze. Voor Hamelink reden om de oude volksverhalen te vertalen naar hedendaagse muziek.
Volksverhalen op muziek
Ik ben begonnen met het verhaal over de Witte Wieven, dat verhaal kende ik nog van vroeger
Luna Hamelink
‘Ik ben begonnen met het verhaal over de Witte Wieven, dat verhaal kende ik nog van vroeger. Van het verhaal maak ik dan een lied en die zet ik op muziek’, zegt Hamelink.

'Een soort heksen of spoken'

Het verhaal van de Witte Wieven gaat over in het wit geklede vrouwen die ‘s nachts in het bos lopen, dansen en zweven. ‘Een soort heksen of spoken’, vertelt Hamelink. De Witte Wieven zijn voornamelijk in Groningen en Drenthe bekend.
Als klein meisje bezocht ik altijd landhuizen in de provincie en ging ik met mijn ouders naar openluchtmusea
Luna Hamelink
De liefde voor volksverhalen is er bij Hamelink met de paplepel ingegoten. ‘Als klein meisje bezocht ik altijd landhuizen in de provincie en ging ik met mijn ouders naar openluchtmusea. Hierdoor kende ik al veel volksverhalen’, vertelt ze trots.
Het is vooral de fantasie en spanning wat Hamelink aantrekt in de verhalen. ‘Ik vind het heerlijk om weg te kunnen dromen in een wereld waar alles mogelijk is, dat is ook bij volksverhalen het geval.’

Lubbe van Leermens

Ondanks dat Hamelink, naar eigen zeggen, al veel van de volksverhalen afwist heeft ze zich nog verder verdiept in de geschiedenis. ‘Ik ben bij het Meertens Instituut geweest, waar ze onderzoek doen naar taal en cultuur. Hier heb ik boeken gelezen waar de verhalen in stonden’, vertelt ze.
De Zeewiefkes
Uiteindelijk heeft Hamelink nog drie Groningse verhalen uitgekozen om te vertellen in een lied. Die verhalen gaan over spookhond Borries, Lubbe van Leermens die werd vergiftigd door zijn vrouw en over de Zeewiefkes. Oftewel: zeemeerminnen.
Voor het album heeft Hamelink zich niet alleen verdiept in de Groningse volksverhalen, maar ook in die van Friesland en Drenthe. ‘In totaal staan er negen nummers op het album, maar ik had nog zoveel meer verhalen kunnen vertellen.’