Klaprozen: deels onzichtbaar en toch meer gezien dan anders
Zijn ze jou ook al opgevallen? De klaprozen. Ze lijken dit jaar talrijker dan anders. Hoe kan dat? En wist je dat een stukje van de bloem voor mensen onzichtbaar is?
‘Er zijn er zoveel door een combinatie van de warme droge zomers die we hebben gehad en nu een nat voorjaar’, verklaart bioloog Casper van der Kooi van de RUG. ‘En ook niet te onderschatten: de zaadjes van de klaproos kunnen tientallen jaren, misschien wel honderd jaar, later nog kiemen. Dus als de omstandigheden goed zijn, geven die weer mooie bloemen.’
Klaproos is niet uitsluitend rood
Bloeien in verstoorde grond
De klaproos houdt niet van een rustig, gespreid bedje. Van der Kooi: ‘De bloemen groeien vooral op verstoorde gronden, waar bijvoorbeeld is gemaaid of gebouwd. Maar ook bij oorlogsgraven en op plekken waar in de oorlog gevochten is, doet de klaproos het goed. Na de oorlog kwam de klaproos als eerste bloem naar boven in de loopgraven. Daarom staat ze symbool voor de gevallenen.’
De extra (voor mensen onzichtbare) kleur van de klaproos
Er is trouwens ook iets bijzonders aan de kleur van de klaproos. De bloemen lijken uitsluitend rood met een zwart hart, maar dat is niet zo. ‘Insecten zien geen rood’, vertelt Van der Kooi.
'De bijen die de klaprozen bestuiven, zien de bloemen alleen doordat er ook ultraviolet in zit. Die kleur kunnen wij niet zien. Oorspronkelijk komt de klaproos uit het Midden-Oosten. Daar bestuiven kevers de bloem en die zien wel rood. Een jaar of tweeduizend geleden is de klaproos met de Romeinen naar Europa gekomen. Hier moet de bloem het van de bijen hebben en dus heeft ze er een kleur bij geëvolueerd.’
Schijnpapavers
En hoe zit het dan met de gele en oranje klaprozen die je bijvoorbeeld veel in de stad Groningen ziet? ‘Dat zijn schijnpapavers’, legt Van der Kooi uit. ‘De echte klaproos is rood… en ultraviolet.’
