Stage lopen in coronatijd: 'Ik ben er nu één keer geweest'

De stageplek van Sylvana Paays is eigenlijk het gamehoekje van haar vriend, in haar woonkamer in Stad. Lachend vertelt ze: ‘Deze plek wordt op maandagavond omgebouwd tot een stageplek voor mij. Mijn vriend is tot vier uur naar zijn werk en ik loop stage van negen tot drie, dus dat sluit goed op elkaar aan.’

Ze volgt de mbo-opleiding Office Management & Support en loopt stage bij het stagebureau van Dienst Uitvoering Onderwijs (DUO) in Stad. ‘We organiseren activiteiten voor stagiairs; zakelijk presenteren, gesprekken houden met verschillende afdelingen en we organiseren stageborrels.’

Sylvana vindt het vooral jammer dat dat laatste anders is dan voorheen. ‘We hadden laatst een online stageborrel, maar ik zou het wel leuk vinden om dat een keer in het echt te organiseren.'

Haar stage begon in februari en inmiddels is ze één keer in het DUO-gebouw geweest. Het thuiswerken heeft voordelen, maar ook nadelen: ‘Je leert heel snel zelfstandig te werken en ik kan me beter concentreren thuis, maar aan de andere kant vind ik het wel jammer dat het sociale en spontane deel weg is. Af en toe pauze houden met collega’s kan niet.’

‘Samen met mijn stagebegeleider heb ik wel afgesproken om elke ochtend om negen uur samen op te starten, dan bespreken we de dag. Maar het kan ook gewoon gaan over het weekend of andere dingen', vertelt ze. 'En soms wandel ik met haar, dat is ook wel fijn.'

In totaal duurt haar stage een jaar, Sylvana hoopt vanaf september vaker op haar stageplek te kunnen komen. ‘Ik kan het nu vanuit de digitale kant allemaal leren, maar ik hoop dat ik het straks in de praktijk mag brengen.’ Ze denkt op het kantoor ook meer te leren, waardoor ze liever daar zou werken. ‘Dit is alleen maar achter de computer werken, dan kan je weinig echt uitvoeren.’

Ondanks alles vindt ze het een erg leuke stage. ‘Vooral DUO is heel behulpzaam en ik leer wel echt veel. We zijn al bijna door mijn leerdoelen heen!’

Zoals niet elke werknemer vanuit huis kan werken, zo kan ook niet elke stagiair dat. Susie studeert hbo-Verpleegkunde en zou voor een aantal maanden naar het ziekenhuis in het Duitse Oldenburg gaan, maar dat ging niet door vanwege de coronamaatregelen.

‘Toen vroegen ze van school of ik naar Stadskanaal wilde om stage te lopen. Ik vind het wel jammer dat ik niet in het ziekenhuis zit, maar het is hier ook leuk, dus ik heb er totaal geen spijt van', vertelt ze.

Ze loopt stage in verzorgingstehuis Maarsheerd, op de afdeling met dementerende ouderen. ‘Ik mag helpen met de dagelijkse dingen; wassen, douchen, helpen met kleren uitkiezen en medicatie geven. Je werkt waar de mensen wonen, dus je moet verder ook vooral rekening houden met hen in wat je doet.’

Susie is heel blij dat ze nog een stageplek heeft gekregen. ‘Ik mag helaas zelf geen stage kiezen of uitzoeken, dus dat was afwachten, maar ik ben heel blij dat ze deze plek nog hebben kunnen vinden. Ik heb het hier echt naar mijn zin.’

‘Ik word goed begeleid, met vragen kan ik altijd bij iemand terecht. De klik met collega’s is er volgens mij ook, dus ik ben er nog niet met tegenzin heengegaan.’

Ze had niet verwacht dat ze het werken met dementerende ouderen zo leuk zou vinden. ‘Je helpt hen echt, je doet iets voor iemand. Vooral na het eerste halfjaar thuis-studie vind ik het echt heel erg leuk om nu weer echt iets te kunnen betekenen voor mensen.’

Thuis zitten was niks voor haar. ‘In het eerste jaar van mijn opleiding kon ik nog volop met vrienden dingen doen, uitgaan en studeren. Dat was dit jaar wat minder, dus je motivatie is ook wat minder. Het gevoel dat je weer een beetje een doel hebt is echt wel fijn.’

'Het is ook wel belangrijk dat de stages doorgaan. Je leert op school ook wel praktijk, maar het is heel anders als je dat in het lokaal met vriendinnen doet of echt bij iemand die het nodig heeft. Dat kan je gewoon niet vanuit huis doen, dus ik ben heel blij dat ik dit echt mag doen.’

Een corona-uitbraak is er tijdens haar stage niet geweest. ‘We hebben wel eens dat iemand wordt getest op corona, dus dan moet je beschermd verplegen, maar ik heb gelukkig nog geen positieve test meegemaakt.’

'De eerste keer in een plastic pak voelde wel raar, je hebt meteen het gevoel dat je 'het' hebt. Het blijft wel bijzonder, een paar jaar geleden had ik het me niet kunnen voorstellen. Maar het went wel snel.’

De ouderen begrijpen niet allemaal wat er aan de hand is. Ze hoeven daarom geen mondkapjes te dragen of afstand te houden. Bij klachten moeten ze wel getest worden en zoveel mogelijk afstand houden. ‘Dat is wel lastig hoor, dat ze het soms niet allemaal begrijpen. Daar heb ik wel moeite mee, dat je iemand op een kamer zet, terwijl ze zichzelf misschien wel heel eenzaam voelen.’