Drie werknemers over belang Wedeka: 'We zorgen voor elkaar'

23 juni 2021, 15:32 • 2 minuten leestijd

Drie werknemers van werkvoorzieningsschap Wedeka © Arienne Dozeman/Jeroen Willems/RTV noord

Werknemers van Wedeka hoeven niet langer te vrezen voor opsplitsing of opheffing van hun bedrijf. Het dagelijks bestuur kiest voor een toekomst als leerwerkbedrijf. Eerder deze week was er nog grote onzekerheid. We spraken met drie werknemers.

De drie vertellen hoe belangrijk Wedeka is in hun leven en waarom het bedrijf moet blijven bestaan. De onzekerheid over het voortbestaan van Wedeka heeft de afgelopen tijd voor veel stress en spanning gezorgd bij de werknemers.

John Lamein werkt met heel veel plezier op de elektronica-afdeling in Veendam. Hij maakt printplaten, stekkerdozen en nog heel veel andere dingen. Het werk is heel afwisselend, vindt hij zelf. Volgend jaar viert hij zijn 25 jarig jubileum bij het sociaal werkbedrijf.

'Je bent aan het werk. Je doet wat voor de maatschappij. Je zit niet de hele dag thuis. Dat is ook niks. Je kunt beter aan het werk zijn.'

Je doet wat voor de maatschappij

Albert Jan Bodewitz is voorman in het magazijn, hij werkt er al 26 jaar. Samen met zijn collega's zorgt hij ervoor dat de verschillende afdelingen bevoorraad zijn en de gemaakte producten de deur uitgaan.

Wedeka is voor Bodewitz meer dan gewoon werk, zijn collega's zijn meer dan collega's: 'Een voor allen en allen voor een, we zorgen voor elkaar.' Bij iedereen leeft volgens hem de angst om de veilige werkplek te verliezen.

Mensen hebben vaak een negatief beeld van Wedeka, vertelt Bodewitz. 'Die mensen zitten de hele dag op schoffels, ze vreten niks uit', hoort hij in het café. Daarom daagt hij ze uit een dag met hem mee te lopen, daarna denken ze er wel anders over.

Negatief beeld Wedeka onterecht

René Davids werkt op de administratie op het hoofdkantoor in Stadskanaal. Daarvoor solliciteerde hij meer dan honderd keer voor een reguliere baan maar werd nergens aangenomen. Terwijl hij wel keurig zijn opleiding commerciële bedrijfskunde op MBO plus-niveau heeft afgerond. Hij denkt dat de afwijzingen grotendeels kwamen door zijn handicap: een spastische hand en in die tijd een flinke stotter. Nu werkt hij al 17 jaar bij Wedeka en voelt zich helemaal op zijn plek.

'Mijn handicap speelde eerder een grote rol omdat ik het toen nog niet echt geaccepteerd had. Nu ben ik zover: het is wat het is en ik zal ermee door moeten tot aan mijn dood. Daarom ben ik blij dat Wedeka er destijds was en er nu nog steeds is.'

Ik moest wel een brug over