Wethouder stapt uit de schijnwerpers: 'Het is gezond om wat anders te doen'

Vertrekkend wethouder Paul de Rook met de op de achtergrond de Stadssschouwburg
Vertrekkend wethouder Paul de Rook met de op de achtergrond de Stadssschouwburg © Gemeente Groningen/Bewerking RTV Noord
Paul de Rook (34) houdt het na acht jaar wethouderschap voor gezien. Hij verdedigt woensdagavond de begroting voor volgend jaar en daarna verlaat hij de politieke arena. 'Ik had geen last van mijn jongheid, maar wel van het feit dat je vrij onervaren in een heel veeleisende functie terecht kwam.'
In 2014 werd hij op zijn 27ste namens D66 wethouder van de gemeente Groningen, daarvoor was hij vanaf 2010 raadslid. Het wethouderschap zorgde gelijk voor een bomvolle agenda en het was tevens zijn eerste fulltime baan. De Rook blikt vanaf het podium van de Stadsschouwburg terug op de afgelopen zeven jaar. In de schouwburg komt voor hem alles samen.

'Mooiste theaterplek die ik ken'

Hij was niet alleen 7 jaar verantwoordelijk voor het cultuurbeleid in de gemeente Groningen. Hij is ook een groot theaterliefhebber en stond in het verleden regelmatig op de planken. 'Ik heb vroeger veel theater gespeeld. Ik vind dit de mooiste theaterplek van Noord-Nederland, of eigenlijk de mooiste theaterplek die ik ken. Ik heb er echt wat mee.'
Ik deed met een vriend mee aan Cameretten, dat ging helemaal mis
Paul de Rook - vertrekkend wethouder
Naast cultuur ging hij in de twee periodes als wethouder ook over verkeer en financiën, maar de verantwoordelijkheid voor de cultuursector is hem het meest dierbaar: 'Dat is volgens mij ook geen geheim', zegt hij. De aftredend wethouder stond de afgelopen jaren op vele podia, maar niet als toneelspeler. Daar had hij de tijd niet voor.
'Een paar jaar voordat ik wethouder werd deed ik samen met een vriend mee met Cameretten. Dat ging natuurlijk helemaal mis, in de eerste ronde al. Zoiets zou ik eigenlijk toch nog wel heel leuk vinden. Cabaret en theater daar zit wel een interesse. Misschien dat ik nog weer een keer de ruimte en de tijd vindt om daar weer eens wat mee te doen, want het zit nog wel steeds ergens.'
Paul de Rook over zijn liefde voor de cultuursector in Groningen
'De mooiste theaterplek die ik ken'

Moeilijke kwesties

Twee dossiers hebben voor buikpijn gezorgd bij De Rook; het fietspad aan de Eikenlaan en de vraagtekens rondom de aardbevingsbestendigheid van het Forum. 'Dat was 'echt een spannend moment', zegt de Rook over de situatie rondom het Forum. 'Er was een aardbeving geweest en het Forum moest versterkt worden, dat was zo'n ingewikkelde puzzel om te leggen. Dat was wel het moment waarop ik dacht dat het niet goed zou komen. Uiteindelijk is het goedgekomen, maar op het moment zelf zag ik het niet.'
Als de Rook eerlijk is dan vindt hij toch dat heel veel dingen beter hadden gekund: 'Ik vind dat het altijd beter kan. Waar anderen zeiden 'zo is het ook wel goed', daar vond ik al heel snel dat het beter kon of beter moest.' Het fietspad aan de Eikenlaan staat daar voor hem symbool voor. De fietsers richting Zernike moesten op de Eikenlaan wachten voor het autoverkeer, dat zorgde voor een lange rij aan wachtende fietsers. Het stadsbestuur besloot onder leiding van de Rook de fietsers voorrang te geven. 'Op dat moment hadden we geen geld om er écht iets aan te doen. Er was ook geen tijd om er lang mee te achten of op te studeren.'
Het voorrang geven van fietsers werd aangekondigd als een experiment, maar het zorgde voor veel onvrede. 'Het was heel heftig', geeft hij nu toe. 'Met doodsverwensingen, bedreigingen en noem het allemaal maar op.' Hoogtepunten zijn voor hem de opening van het Forum, de bekerwinst van FC Groningen en lastige dingen die kleiner van aard waren: 'Bijvoorbeeld het inpassen van een fietspad in Selwerd, samen met de bewoners.'
Paul de Rook over zijn entree in de gemeentepolitiek en het zoeken naar 'zijn eigen stijl'
'Ik had geen last van mijn jongheid'

De persoon en de wethouder

Tijdens zijn wethouderschap kon De Rook ook een beroep doen op enkele arbeidsvoorwaarden die straks zullen verdwijnen als hij zijn nieuwe baan bij het Noorderpoort gaat invullen. Hij had een auto met chauffeur tot zijn beschikking en een secretariaat die heel veel voor hem regelde. Dat zal straks verdwijnen: 'Dat zal echt wel wennen zijn', zegt hij in alle eerlijkheid. Toch plaatst hij snel een kanttekening: 'Ik heb in die hele periode gedacht; je moet hier niet aan wennen of denken dat dingen vanzelfsprekend zijn.
Scheldpartijen en verwensingen op sociale media doen echt wel wat met je
Paul de Rook - vertrekkend wethouder
Op de momenten dat hij in de media kwam, en dat waren er heel wat, prentte De Rook zich dikwijls in dat die publiciteit te maken had met zijn functie en niet met zijn persoon. 'Het heeft niet met de persoon Paul de Rook te maken, maar met de wethouder Paul de Rook. Als het woord wethouder wegvalt dan is het ook ineens heel anders.' Naar eigen zeggen heeft hij er altijd voor gewaakt om niet naast zijn schoenen te gaan lopen.
Aan het begin van zijn wethouderschap kwam sommige kritiek wel degelijk bij hem binnen. 'Daar moest ik in het begin echt wel aan wennen. De scheldpartijen en de verwensingen die je soms op sociale media te zien krijgt, dat doet echt wel wat met je. Het heeft echt wel een tijd nodig voordat je dat een plek geeft.'

Uit de spotlights

Dan de toekomst. Zijn nieuwe functie van directeur organisatie- en onderwijsontwikkeling bij Noorderpoort zal zich stukken minder afspelen in de schijnwerpers en daar is hij ergens wel blij om. 'Het wethouderschap is echt ontzettend mooi om te doen, het was altijd mijn droombaan en dat is het eigenlijk nog steeds, maar het is wel heel intensief. Je staat eigenlijk altijd aan. Het vergrootglas ligt erop en de spotlight staat er altijd op. Dat vind ik ontzettend leuk, maar als je dat 8 jaar doet dan is het ook heel gezond om even wat anders te doen.'
Paul de Rook vertelt over het hoe het wethouderschap op zijn pad kwam en de afspraken die hij met zijn (inmiddels vrouw) Anne Kuik maakte om werk en privé gescheiden te houden
'Het voelde alsof je bij je schoonvader kwam'
Zodra de spotlights niet meer op hem staan hoopt hij in elk geval weer de banden met zijn vrienden aan te halen. Niet dat die verslonst zijn, maar hij wil ze graag wat vaker zien. 'Ik hoop dat ik ze vaker kan zien dan de afgelopen jaren. Net na mijn studie werd ik wethouder, toen woonden al veel van mijn studievrienden in andere delen van Nederland. Dat is in de afgelopen jaren alleen maar meer geworden. Het was af en toe wel lastig om hen te blijven zien en uit eten te gaan en iets leuks te doen. Dat is er wel bij ingeschoten. Ik hoop wel dat dat de komende tijd kan inhalen.'