Olympische serie: Henk brengt de boog op spanning

De Olympische Spelen zijn in volle gang. Nederland heeft inmiddels drie medailles te pakken. Een daarvan was bij het onderdeel handboogschieten. Een keer in de vier jaar zit ik geboeid te kijken naar deze voor velen onbekende sport.
Hoog tijd om zelf te proberen om 'een 10' te scoren. In de praktijk komt het erop neer dat het al een hele kunst is om het bord te raken.

Focus

Ik heb afgesproken bij de True Fligth Archery in Muntendam. Daar staat secretaris Andr?? van Vuuren mij op te wachten. De leden van de Handboogvereniging hebben die avond bezit genomen van de ijsbaan naast het veld van voetbalvereniging Muntendam. Er staan verschillende borden met de bekende zwarte, blauwe, rode en gele vlakken op het grasveld. Allemaal op verschillende afstanden.
Meteen is duidelijk dat de groep schutters de sport al langere tijd beoefent. De handeling om de pijl in de boog te leggen gaat soepel, net als het aanleggen. De focus is er en de pijl boort zich na een aantal seconden concentratie en richten met hoge snelheid in hun doel op vijfentwintig of vijftig meter.

Basisbeginselen

Ik raak gemotiveerd en wil zelf ook aan de slag. Andr?? neemt me mee in de basisbeginselen van het handboogschieten. Ik mag niet met zijn boog schieten. Dat is te hoog gegrepen en ook voor de veiligheid is het beter van niet.
Daarnaast is het apparaat waarmee Andr?? zijn pijlen afschiet ook te duur. Aan een compleet uitgeruste recurveboog, waarmee op de Olympische Spelen geschoten wordt, hangt een prijskaartje van twee- tot drieduizend euro. Andr?? duwt mij een eenvoudiger exemplaar in handen. Maar ook deze ziet er al zeer professioneel uit.

Verslavend

'Ga maar recht op de lijn staan en over de pijl kijken', legt de instructeur uit. Met de drie middelste vingers van mijn rechterhand trek ik de boog op spanning. De linkerarm is dan al gestrekt. De eerste keer dat je de pijl loslaat voelt vreemd. Vooral de kracht die er vrijkomt verbaast mij.
Na de eerste schoten krijg ik de smaak te pakken. Ik kan me voorstellen dat handboogschieten verslavend is. Ik schiet in mijn derde beurt vijftien punten bij elkaar. 'Ja, maar dat was maar op tien meter h??', lacht Andr??.

Strak in het blazoen

Hij laat me vervolgens zien hoe het wel moet. Het onderling duel verlies ik vanzelfsprekend. Bij zijn schoten kijk ik mee over z'n schouder. De pijlen vliegen ????n voor ????n strak in het blazoen, zoals het bord officieel heet. Ik feliciteer hem, drink nog een kop koffie en we maken de afspraak dat ik nog weer een keer langskom om te oefenen. De Olympische Spelen van Parijs over drie jaar zal ik niet halen.